Bad Boy Fell In 𝓛𝓸𝓿𝓮[j.jk]

(28)

Μετα από μερικά λεπτά τραβήχτηκε και απλά ένωσε το μέτωπο του με το δικό μου.
Επικρατούσε σιωπή.Οχι από τις αβολες όμως. Καμία σχέση.

"Θέλω να σου πω κάτι .Ξες, δεν το λέω και συχνά αυτό.."ειπε και απομακρυνθηκε λίγο ώστε να έχουμε οπτική επαφή.

Εγνεψα καταφατικά δίνοντας του περιθώριο να συνεχίσει.

"Συγνώμη για όλα."

Τον κοίταξα έκπληκτη. Βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά που το ακούω από αυτόν, αλλά τότε υποτίθεται ότι κοιμόμουν.

"Φέρθηκα σαν κόπανος.Δεν καταλάβαινα ότι μπορούν να σε πληγώνουν όλα αυτά.Δεν ήξερα καν τι έκανα για χρόνια πριν μου ανοίξεις τα μάτια, και θα έπρεπε να σε ευχαριστώ αντί να τσακώνομαι μαζί σου."

Απομακρυνθηκε λίγο ακόμα και πέρασε τα δάχτυλα του ανάμεσα στα μαλλιά του.

"Είμαι ακριβώς όπως ο πατέρας μου."

"Jungkook-"

"Δεν έπρεπε να σε παρεξηγώ όταν διάλεγες τον Tae πάρα εμένα.Εκεινος είναι τέλειος και σε κάνει χαρούμενη κάθε φορά ενώ εγώ;Δεν σκέφτηκα στιγμή ότι μπορεί να χάσω μια φίλη έτσι. Να χάσω εσένα.Μακαρι να τα ξεχνουσες και-"

Πριν πει κάτι άλλο τοποθέτησα την παλάμη μου στα χείλη του κάνοντας τον έτσι να σταματήσει να μιλάει και να με κοιτάξει ερωτηματικά.

"Δεν θέλω να τα ξεχάσω."ειπα και του χαμογελασα, χωρίς ακόμα να πάρω την παλάμη μου από τα χείλη του.

Προσπαθούσε να πει κάτι άλλα δεν τον άφησα.

"Όσο περίεργο και αν ακούγεται, αυτές οι αναμνήσεις με κάνουν να γελάω κάθε φορά που τις ανακαλώ."

Μου βγήκε τόσο αυθόρμητα αλλά τόσο αληθινά παράλληλα. Δεν διστασα, ούτε κάθισα να το σκεφτώ πολύ.

Πήρα την παλάμη μου από το στόμα του, δίνοντας του έτσι το ελεύθερο να μιλήσει.

Δεν μπορούσε να βγάλει μιλιά.Εμεινε να με κοιτάει και να ανοιγοκλεινει ελαφρά το στόμα του σαν να προσπαθεί να πει κάτι.

Γέλασα με την έκφραση του και πήρα τις τούφες που έπεφταν στα μάτια του και τις πέρασα στα πλάγια.

"Πως το κάνεις αυτό;"ρώτησε και γέλασε.

Που'σαι Jimin να χαρείς.

"Ποιο; "

" Εγώ ξεκίνησα να λέω ολόκληρο μονόλογο ενώ εσένα σου πήρε λίγες λεξούλες μόνο."