Ερωτεύτηκα τον λάθος διάσημο [GOT7 - Jackson]

너와나 (Εσύ Κι Εγώ) μέρος 1ο

"Επειδή έχει δουλειές εκεί."

"Α, μάλιστα. Πες του όταν κάνει διακοπές από τη δουλειά του να έρθει εδώ. Τον πεθύμησα." Νιώθω τόσο άβολα αυτή τη στιγμή.

"Εντάξει." απαντάω ξερά.

"Παρ' τον τηλέφωνο. Μου έλειψε." Βρίσκομαι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.

"Αυτή τη στιγμή θα είναι απασχολημένος." ελπίζω να μη ρωτήσει κι άλλα για τον Jackson. Θα λαλήσω στο τέλος. Χασμουριέμαι. "Το ταξίδι με κούρασε. Λέω καλύτερα να κοιμηθώ για λίγο." Ναι μεν χρησιμοποίησα αυτή τη φράση για να σταματήσει να μιλάει για τον Jackson αλλά πραγματικά νυστάζω.

"Έλα, πάμε στο δωμάτιό σου." Η μαμά μου παίρνει τη βαλίτσα μου και κατευθυνόμαστε στο παιδικό μου δωμάτιο. Την αφήνει στην άκρη και ύστερα παίρνει από τη ντουλάπα καθαρά σεντόνια και στρώνει το κρεβάτι μου. "Κοιμήσου εσύ. Δεν θα σε ενοχλήσω καθόλου." λέει η μαμά και πρωτού φύγει μου δίνει ένα φιλί στο μέτωπο.

Κάθομαι στο κρεβάτι και ξεφυσάω. Δεν ξέρω αν έκανα καλά που της έκρυψα την αλήθεια. Το ξέρω ότι τον Jackson τον λατρεύει και θα στεναχωρηθεί αν της πω πως δεν είμαστε πια μαζί. Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζομαι την Σεμίνα αλλά εκείνη δεν είναι εδώ και δεν έχω καθόλου όρεξη να μιλήσω σε κανέναν.

Αλλάζω ρούχα και ξαπλώνω στο κρεβάτι. Κοιτάζω το ταβάνι μέχρι να με πάρει ο ύπνος πράγμα πολύ εύκολο.

*

Ανοίγω τα μάτια μου με κόπο. Το κεφάλι μου το νιώθω βαρύ. Αισθάνομαι λες και κοιμόμουν αιώνες.

Πηγαίνω στον σαλόνι με τα χίλια ζόρια. Η μαμά μου βλέπει τηλεόραση τη Μαρία την άσχημη.

"Καλημέρα. Ξύπνησες;" λέει καθώς χαμηλώνει την ένταση της τηλεόρασης. Ανοιγοκλείνω τα μάτια μου ως απάντηση. Δεν έχω δύναμη ούτε για να μιλήσω. Περνούν μερικές στιγμές ώσπου να ανακτήσω την ομιλιτική ικανότητα.

"Πόσες ώρες κοιμάμαι;" αναρωτιέμαι καθώς ακούγομαι λες και έχει γρέζι η φωνή μου.

"Κοίταξε, ήρθες χθες το μεσημέρι και τώρα είναι το πρωινό της επόμενης μέρας, οπότε κοιμάσαι περίπου μια μέρα." σοκάρομαι λίγο με τα λόγια της μαμάς μου. Εχω τεράστιο θέμα με τον ύπνο και δεν ξέρω πως να το λύσω.

Τρίβω τα μάτια μου. "Εχει καφέ;" η μαμά μου γνέφει καταφατικά. Σηκώνομαι και πάω στη κουζίνα. Παίρνω μία κούπα από το ντουλάπι και την γεμίζω με καφέ φίλτρου.