Only you

30. (end)

8 jaar later

Hand in hand liepen we onze oude school vol herinneringen binnen. Vol spanning om de andere ex-leerlingen weer terug te zien. Zouden velen echt hun droombaan hebben? Zouden sommige in een relatie zijn? Al getrouwd zijn en kinderen hebben? Hij merkte dat ik nerveus was en wreef geruststellend over mijn hand. Met een klein knikje en een lieve glimlach wist hij me toch weer relaxter te maken.
We liepen de aula in, waar de meeste van onze oude leerlingen al te zien zijn. Ze zien er allemaal ouder, knapper, volwassener en serieuzer uit. De altijd zo speelse Minhyuk, kwam ons deze keer in smoking en al, verwelkomen. Chanyoung en Sumin zaten aan de tafel voor ons, maar ze waren niet meer zo onafscheidelijk meer. Ze raakten elkaar zelfs helemaal niet meer aan. Sana, die naast me zat, zag me naar het koppel staren en fluisterde in mijn oor: "dat gebeurt er dus. wanneer je trouwt." Ik keek haar ongelovig aan. "Zijn ze getrouwd?"
Sana knikte grijnzend.
"Al bijna twee jaar."
Na een tijdje kwamen ook de anderen aanzetten, waarvan ik er veel al niet meer herkende. Ik wachtte al die tijd nog op een iemand. Na onze vervolgopleiding waren onze wegen echt gesplitst en ging hij terug naar Seoul om zijn droom als gitarist in een band na te gaan. Ik daarentegen had míjn droombaan gevonden in Busan. We hadden elkaar beloofd contact te houden, maar dat werd ook steeds minder.
Toen ik de hoop bijna had opgegeven, hoorde ik voetstappen van de laatste persoon die nog moest komen. Ik keek verrast op naar dezelfde grijns van 8 jaar geleden.
"Ik heb je gemist."
"Ik jou ook. Lachte ik.
"Je bent nu beroemd als member van zo'n bekende kpop groep."
Hij krabde gevleid op zijn achterhoofd.
"Met jou gaat het ook niet slecht. Ik heb gehoord dat je een eigen kledinglijn bent gestart?"
Ik knikte enthousiast als hij me zoals altijd over mijn hoofd aait.
Zijn hand werd ruw weggetrokken.
"Je kan ook te ver gaan."
Ik keek grijnzend opzij.
"Nu al jaloers?"
Zijn blik was nog steeds strak gericht op mijn beste vriend.
"We mogen wel vrienden zijn, maar mijn vriendin is alleen van mij." Waarop de ander hem een speelse stomp gaf.
"Ik heb haar al opgegeven hoor. Vanaf het moment dat ik naar Seoul ging had ik al geen kans meer."
Ik keek de twee onbegrijpelijk aan, als ze elkaar grijnzend aankeken.

"Je hoeft het niet te weten."
Ik haalde mijn schouders op.

-------------------------------------------
Bedankt voor het lezen van dit verhaal! Hebben jullie kunnen raden met wie Hyena eindigt?