20.

177 10 0
                                    

Ik keek nog een tijdje naar de wanhopig vibrerende telefoon in mijn handen. Zal ik opnemen of ophangen. Ik ben nog steeds boos op Seungwoo en heb ook geen zin om nog iets met hem te maken te hebben, maar ik heb echt een uitleg nodig.
Ik nam op en wachtte op zijn antwoord.
"Sorry."
"Waarom deed je dat?" Maar hij had al opgehangen.
Verbluft keek ik naar het zwarte scherm. Aish...
Seungwoo weet het antwoord op al dit, dat weet zeker.
Ik keek op mijn horloge. 23:20. Morgen weer een zware dag. Ik zuchtte diep en kroop onder mijn zachte, vertrouwde dekens.

Dinsdag wordt alles beter, probeerde ik mezelf wijs te maken. Na verloop van tijd zal iedereen het vergeten, hoe lang dat precies is weet ik niet, maar het gaat gebeuren... als je dit een troost kunt noemen. Ik doe Marks gymkleren in mijn tas. Na een uur in de was is de stank alweer weggevaagd. Bovenop zijn kleren doe ik nog een extra outfit erin... Voor het geval dat. Met een propvolle rugzak stapte ik in de auto.
Ik was vroeg op school, en maar goed ook, dan zijn er tenminste minder mensen die mij eng aanstaren. Ik dump alle kleren in mijn kluisje en liep richting het lokaal als ik Seungwoo voor de toiletten zag staan, maar hij was niet alleen. Nina, Yujin, Daeyang en Jongsoo stonden om hem heen. Zo zachtjes mogelijk kroop ik achter de kluisjes van de gang. Ze praatten zacht waardoor ik het maar slecht verstond.
"Gaat ze hierdoor echt van school?"
"Komt goed."
Ik probeerde me te concentreren op het gesprek, toen ik opeens een hand op mijn schouder voelde. Van schrik sloeg ik bijna een kreet als hij zijn hand voor mijn mond doet. Ik hoorde voetstappen vanuit de andere kant dichterbij komen.
"Wat doe je hier" fluisterde ik.
Hij grijnsde. Die oude vertrouwde grijns die ik al dagen niet meer heb gezien. Hij pakte mijn hand en trok me mee de gang uit.
"Hey wie zijn jullie!" Hoorde ik Daeyang ons naroepen.
In de aula aangekomen trok mijn hand terug. "Nu weet ik niet hoe hun gesprek verder ging.
Ik was geïrriteerd moet ik eerlijk zeggen. Het antwoord was zo dichtbij.
"Besef je niet hoe gevaarlijk het net was, als ze je betrapt hadden was je echt screwed. Ik mopperde wat binnensmonds als hij met zijn hand over mijn hoofd aait.
"We lossen dit wel op okay, komt goed"

We?

Only youWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu