Only you

13.

Marks' p.o.v
Om 7:00 kwam meneer Stones al bij iedereen langs om ze te wekken.
Vandaag is het vrijdag, dag drie, oftewel laatste dag kamp. Net als alle anderen pakte ik zuchtend en mompelend al mijn spullen in en stond uiteindelijk als eerste voor de bus. Ik liet mijn koffers aan de chauffeur over en baande een weg naar de meisjes tenten.
"Hey" zei Hyena toen ze me zag.
"Ik help je wel." Zei ik toen ik haar moeite zag hebben met het dichtdoen van de koffers. Ik wilde de koffer net pakken als ze het hoofdschuddend van me aftrok. Ik pakte de koffer weer van haar handen. "Waarom niet?"
Ze weigerde te antwoorden en probeerde het weer uit mijn handen te trekken. Ik stond niet toe en trok net zo hard. Ik begon meer kracht te zetten toen zij hetzelfde deed...totdat de koffer opensprong. Lingerie van alle kleuren en tinten vielen op de grond. Ik kon niets anders dan in de lach schieten toen ze me een rood gezicht alles snel opruimde.
"Ik zei toch dat ik het zelf kon doen!" Zei ze geïrriteerd.
Grijnzend hielp ik haar weer alles in de koffer te doen.
Ze pakte haar onderbroek uit mijn handen en wees naar de tentopening. "Ik doe het zelf zeg ik toch."
"Geen zorgen, ik heb alles al gezien, als we zo door blijven vechten vertrekt de bus zonder ons." Ze bleef maar naar de grond kijken. Uiteindelijk hief ze toch haar hoofd en duwde haar onderbroek in mijn handen. "Vooruit."

Van de verte kwam meneer Stones al aangesneld.
" Daar zijn jullie, jullie zijn de laatste. Stap snel in, we vertrekken zo."
Hyena nam plaats naast Min aan de rechterzijde van de bus en ik ging op een lege stoel voor haar zitten.

Hyena's p.o.v
"Voel je je niet goed? Wat ben je rood!"
Ik schudde mijn hoofd.
"I-ik heb het gewoon warm..." Zei ik tegen Min. Ik keek geschrokken op toen ik zacht gegrinnik hoorde van de persoon voor me. Ik schopte tegen zijn stoel en het gegrinnik stopte. Mark keek grijnzend om en stak zijn tong uit. Ik gaf een klap op zijn hoofd en hij sloeg een kreet. Zijn hoofd wrijvend draaide hij zich om.
Meneer Stones verbrak het geklets in de bus door drie keer te klappen. Hij pakte de microfoon en begon zijn speech.
" Goed, vandaag gaan we dus weer terug naar huis. Voor sommige is dat jammer en voor sommige helemaal niet. Maar hoe dan ook, ík heb het hier hartstikke naar mijn zin gehad en ik hoop dat jullie door dit uitje een sterkere band met elkaar hebben gesloten en ook meer van elkaar hebben geleerd. We zijn rond 11:00 terug op school zodat jullie nog de laatste vier uur les kunnen volgen." Na zijn laatste zin begon iedereen te zuchten en te mompelen. Met een grote grijns op zijn gezicht gaf meneer Stones de microfoon weer aan de chauffeur.

Opeens tikte iemand op mijn rechterschouder. Ik keek op.