Only you

11.

Jaemin's p.o.v
Ik schrok toen ik zag wie er opeens naast me stond.
"Hey" zei ze.
Ze boog zich over de balustrade en nam een diepe zucht.
"Was de drukte bij het kampvuur jou ook te veel?"
Ik krabde mijn achterhoofd en knikte lichtjes.
"J-je been...gaat het al wat beter?"
"Ja, veel beter." Ze trok haar broekspijp omhoog en liet me haar knie zien. "Al veel minder opgezwollen dan gisteren vind je ook niet?"
Ik keek haar aan en lachte. Ik hielp haar met haar broekspijp en draaide me om. We leunden weer tegen de brug en bekeken de vissen.
"Vind je echt niemand leuk?" Ik had meteen spijt van wat ik had gezegd. Voorzichtig keek ik haar aan.
"Ik weet het niet, ik weet niet hoe het is om iemand leuk te vinden. Ik vind veel mensen leuk, maar hoe weet je nou of je iemand écht leuk vindt?"
Ik dacht even na en keek haar vervolgens intens aan. Grinnikend keek ze weg. "Wat was daar zo grappig aan? Ik probeer je hier te helpen met je gevoelens hoor."
" het spijt me maar dat gezicht van jou was echt-" en ze gierde weer van het lachen. Ik krabde ongemakkelijk mijn achterhoofd en onderbrak uiteindelijk haar gelach."Hoe dan ook, voelde je zo net je hart sneller kloppen?"
Ze legde haar hand op haar hart en schudde haar hoofd.
Ik keek naar de grond.
"Is er iets?" Vroeg ze
Ik hief mijn hoofd mijn hoofd langzaam weer op. Zonder te aarzelen greep ik haar arm en trok haar naar me toe. Geschrokken van mijn eigen actie bleef ik met mijn armen om haar heen stokstijf staan. Ik hoorde haar ademhaling snel op en naar gaan.
"E-en nu? Voel je je hart nu sneller kloppen, want de mijne gaat echt tekeer nu."
Ze duwde me lichtjes van haar af en legde haar hand opnieuw op haar hart. "Volgens mij wel, mijn hart...klopt zo snel." Ze keek me zenuwachtig aan. Grijnzend trok ik haar weer naar me toe. "Laten we dan even even zo blijven staan."
Al gauw hoorde ik weer voetstappen dichterbij komen.
Welke spelbreker hebben we nu weer?