14.

245 12 0
                                    

Hyena's p.o.v
"Waarom was je zo laat?"
"Niets bijzonders, wat problemen met inpakken."
Jaemin knikte begripvol. "Snap ik wel als je zoveel koffers bij je hebt."
Ik glimlachte en draaide me weer om.
Ik pakte mijn telefoon en mijn oortjes en gaf één oortje aan Min.
"Ik heb geen snacks meer over, dus zullen we maar een dutje doen?"
Min stemde in en pakte het oortje aan.

In vergelijking met de heenweg was de terugweg veel rustiger en relaxter. Geen gezang en geschreeuw van de anderen. Geen geschop of getrek aan mijn stoel. Misschien was iedereen gewoon nog moe. Voor ik het wist waren we al weer terug op school. Net als iedereen stapte ik gapend en kreunend uit. We mochten de koffers in de bus laten, zodat we ze niet de hele les mee hoeven te sjouwen. Ik pakte de boeken die we nodig hadden uit mijn kluis en deed de kluissleutel zoals altijd weer terug in mijn rugzak.

"Okay jongens, de lessen zijn weer begonnen dus houd het geluidsniveau laag." Meneer Stones stond weer voor de klas en klapte in zijn handen.
"Wie weet nog waar we mee waren begonnen met dit hoofdstuk?"
Ik keek naar mijn opengeslagen Engels boek en klapte het zuchtend weer dicht. Meneer Stones schudde teleurgesteld zijn hoofd. Hij gaf uiteindelijk op met vragen stellen en legde de laatste grammatica onderdelen uit.
"Goed, ik hoop dat jullie goed hebben opgelet de afgelopen weken, want de examens komen er weer aan. De examens vinden plaats op 12 tot 26 juni, dus jullie hebben nog zo'n drie weken om jullie voor te bereiden."
Geschrokken keek ik op. Ik wil niet overdrijven, maar deze afgelopen weken heb ik alles behalve opgelet tijdens de lessen. Hoe zou ik in hemelsnaam kunnen slagen voor dat examen. Ik keek nerveus naar Min, die rustig alles noteert in haar agenda. Ze keek me aan en klopte geruststellend op mijn schouder. "Komt goed." Fluisterde ze.

Ik had mezelf misschien wel op het hart gedrukt om meteen te beginnen wanneer ik thuis kwam, maar mijn plannen verliepen toch wat anders dan verwacht. Eenmaal aan mijn bureau zittend werd alles zo vermoeiend. Zelfs van het lezen van de opdracht werd ik al duizelig. Na uren ploeteren had ik toch een oefenexamen afgemaakt. Dit was een van de eerste keren dat mijn opdrachten heb gemaakt sinds ik op deze school ben gekomen, dus ik was best wel trots ja...
Ik had de antwoorden van het oefenexamen niet, dus moest ik het laten controleren door iemand anders. Min op dit moment lastig vallen heeft geen zin. Op vrijdagavond heeft zij altijd hockey training, dus zij zal wel geen tijd voor me hebben. Er zat niets anders op dan iemand anders zoeken.
Ik pakte mijn telefoon en zocht het nummer van Seungwoo op. Ik stuurde hem een Whatsapp bericht en een foto van mijn oefenexamen. Kort daarna werd ik gebeld.

Only youWhere stories live. Discover now