Only you

3.

Na een week wist ik alle namen van de klas, eigenlijk is dat best wel lang want er zitten maar 15 leerlingen in een klas. Ook hun karakters heb ik onderhand al door.
Nina, Yujin, Jongsoo en Daeyang: de populaire gemene mensen. Doen alsof ze heel aardig zijn voor je neus, maar lachen je vervolgens keihard achter je rug om uit.
Gina en Sana zijn besfriends, druk, make-up verslaafd, sletterig, maar best wel aardig.
Chanyoung en Sumin zijn een onafscheidelijke koppel. In het begin erg schattig om te zien, zo onderhand is het meer vreselijk irritant geworden.
Minhyuk, Jaemin en Mark zijn de zeer knappe en populaire, niet bepaald leergierige jongens. Zover ik weet kunnen Mark en Jaemin niet zo goed met elkaar opschieten. Waarom weet ik niet.
Hongbin en Seungwoo zijn de wat stillere jongens die misschien ook wat betere cijfers halen. Maar ze zijn geen nerds, echt niet. Zelfs als ze nerds zijn, zijn ze wel de meest knappe nerds die er zijn.
En dan hebben we nog Min en ik. Tja, Min hoort denk ik bij de groep van Hongbin en Seungwoo. Nog slimmer dan zij denk ik. En ik? Ik hoor denk ik nergens bij. Ik ben niet bepaald slim, niet populair, ik draag amper make-up, ben single en ben al helemaal niet van pesten. Maar ik denk dat het wel goed gaat komen.

Ik liep naar mijn kluisje en pakte mijn boeken voor de volgende les. Opeens hoorde ik datzelfde gelach weer. Nina's kluisje is direct naast de mijne...leuk😒
Met een klap deed ze haar kluis dicht een keek me overdreven geschrokken aan. 'Omg, we zijn kluisburen!' Ze gaf me een knuffel en nog steeds hysterisch lachend draaide ze zich om naar haar vrienden en liep weg. Ik bleef confused achter en draaide me uiteindelijk maar we om naar mijn kluis. Opeens hoorde ik aan de andere kant weer een kluis met een klap dicht gaan. Ik schrok en keek geïrriteerd op. 'Sorry' zei Jaemin grijnzend. Ik lachte en schudde lichtjes mijn hoofd.
'It's okay.'
Hij stak zijn hand uit.
'Ik heb me volgens mij nog niet echt voorgesteld, ik ben Jaemin, 18'
'Hyena, 17'
Glimlachend schudde ik zijn hand.
'Mooi' zei hij opeens
'Wat?'
'Je lach, je krijgt kuiltjes wanneer je lacht'
Ik bloosde een beetje en keek naar de grond. 'Thanks, denk ik?'
'Maar laten we gaan, de les begint bijna.' Zei hij grijnzend.
Ik pakte snel mijn boeken en we liepen pratend naar het lokaal.

Eenmaal aangekomen trof ik de andere leerlingen weer druk pratend aan. We hadden vaste plekken dus ik hoefde me nooit zorgen te maken dat er geen plekken meer vrij waren. Jaemin nam plaats op de achterste rij naast Minhyuk, terwijl ik een weg baande naar min. Nog steeds glimlachend keek hij me aan terwijl ik ongemakkelijk teruglachte en me omdraaide. Meneer Stones klapte zoals altijd drie keer in zijn handen en de klas was stil.
'Voor het eerst dit jaar heeft de school ingestemd jullie op kamp te laten gaan. 'Meteen gejuich en geschreeuw van leerlingen. 'Sst...Onze bestemming dit jaar is Busan. We vertrekken volgende week dinsdag en komen terug op vrijdag. Tenzij we een brief ontvangen van de ouders dat je niet kan komen, moet je aan dit activiteit meedoen.' Hij deelde aan iedereen een brief uit.
'Hierop staat alles wat je mee moet nemen, nog vragen?' Niemand stak zijn hand op. Ik bekeek de brief en scande de tekst.
'TELEFOONS ZIJN VERBODEN?!' Opeens realiseerde ik me pas dat ik opgestaan ben van mijn stoel en ik die zin niet in mijn hoofd, maar keihard door de klas heb gezegd. Van alle kanten hoorde ik zacht gegrinnik, terwijl Min me zenuwachtig aan mijn shirt trok. Met een knalrood gezicht en een ongemakkelijk gegiechel ging ik weer zitten.
'Heb je daar een probleem mee, mevrouw Lee?'
'Euhm nee meneer h-helemaal niet.'
Voor de rest van het uur had ik helemaal niks meer gezegd.