ERKEK FATMA (TAMAMLANDI)

5.bölüm

İyi okumalar *,*

"Maalesef kızım annem ve baban trafik kazasında öldüler "
"Maalesef kızım annem ve baban trafik kazasında öldüler "

Beynimde sadece bu sozler donuyordu.
Hayır hayır yalan söylüyor. Daha akşam görmüştüm annemleri hayır hayır bir yanlışlık var. Önümdeki polisi itip eve koştum cebimden anahtarı çıkarıp deliğe sokmaya çalıştım ama olmadı .

"Kahretsin girsene içeri " diye bağırdım. Meric yanıma gelip anahtarı alacaktı ama elimi çektim 

"Defol git senin ne işin var benim evimde" diye bağırdım. Sonra kapıyı çaldım

"ANNE ANNE BABA AÇIN KAPIYI hadi lütfen açın ben burada yalnızım ne olur açın ne olur "diye ağlamaya başladım ama açan olmadı sonra kapı açıldı.

Ama açan annem ya da babam değildi Meriç idi.

Ona sinirle bakıp hemen içeri koştum. "Anne anne baba nerdesiniz " diye bağırdım.  Ama ses veren olmadı . Yatak odasina kostum ama ordada kimse yoktu.

Kapıyı sertçe kapatıp yere coktum. Artik yoktular. Sanki nefesimi almışlardı. Kapı açıldı ve birisi sarıldı.

Bakmama gerek yoktu kokusu tanidikdi zaten. Artik yaşamak istemiyorum artık onlardan sonra nefes almak bile istemiyorum. Mericten ayrılıp masanın üzerindeki aynayı alıp yere attım.

Hemen comelip bir parça aldım tam bilegime götürürken Meriç sertçe beni çekti . Ve sirttimi duvara çarptı.

"Ne yaptığını zannediyorsun sen annen baban böyle mi yapmani isterlerdi ha söyle "diye bağırdı.

"Yalvarıyorum bırak beni Meriç ne olur onlar olmadan yasayamam ben " deyip göğsünü yumruklamaya basladim amaa onun yaptığı tek şey tepki vermeden bana bakmakti.

Tam yine vuruyordum ki ellerimi sertçe çekip beni kendine çekti. Sıkıca bana sarıldı . Bende dayanamayıp ona sıkıca sarildim.

Göz kapaklarim agirlasinca Meriç beni kucaklayıp odadan çıkacaktı. Ama gomleginden çekip" gitme burda kalalim" deyince beni yavaşça yatağa yatırdı.

En son gördüğüm Mericin odadan çıkmasıydı.

***********************************

Gözlerimi yavaşça açtım. Kimse yoktu. Yataktan inip aşağıya indim. Meriç koltukta oturmuş telefonuyla ilgileniyordu . Bogazimi temizleyip yanına gittim. Hemen yanıma yaklaşıp elini yanagima koydu .

"Nasılsın Mira iyi misin "deyince bu sefer ben ona sıkıca sarıldım. Ve sadece ağladım. Ondan ayrıldığım da tişörtü islanmisti. Meric göz yaslarimi silip bana bakti.

Başımı çevirip aile fotolarimizin olduğu yere baktim . "Annem babam yoktular artık artık tekim ben koskoca dünya da tekim" diye merice söyledim.

Cenemden hafifçe tutup basimi kendisine çevirdi . "Hayir Mira tek falan değilsin artık ben senin yanındayım artık hayatında ben olacağım tamam mi "deyince bir sey diyemedim.

Meriç umutsuzca ellerini indirip "tamam o zaman ben artık gideyim" deyip çıktı.
Artik hayatimda kimse yoktu ve o olmak istedi. En zor zamannimda yanımdaydı ama simdi bir sey de diyemezdim. Sadece gitmesini izledim...