Bad Boy Fell In 𝓛𝓸𝓿𝓮[j.jk]

(39)

"Γειά σου Αλεξ."του είπε χαμογελαστά η Αφροδίτη.

"Γειά σου Αφροδίτη και...;"

"Αναστασία."τον συμπλήρωσα.

"Είναι ο κ.Ταξιδης εδώ;Είναι επείγον."

"Μισο να τσεκάρω."ειπε εκείνος και κοίταξε την οθόνη του υπολογιστή.

"Ναι, και τώρα έχει το τελευταίο ραντεβού του. Στον δεύτερο όροφο, διάδρομος 3."της είπε, χωρίς να φύγει το χαμόγελο του από τα χείλη του.

"Ωραία, σε ευχαριστώ."του είπε και με έπιασε από το χέρι.

Ήμασταν έτοιμες να φύγουμε όταν μας σταμάτησε η φωνή του.

"Τελικά το ραντεβού που σου είχα ζητήσει; Θα περιμένει πολύ;" ρώτησε και την κοίταξε με γλυκά ματάκια.

"Κοίτα, εάν θέλεις να σε κυνηγήσει το αγόρι μου σε όλη την Ελλάδα, πάμε και τώρα. Αλλά να ξες, είναι γρήγορος."του είπε χωρίς να του ρίξει ούτε ένα βλέμμα παραπάνω.

Με έπιασε από το χέρι και μαζί πήγαμε προς το ασανσέρ το οποίο ήταν άδειο για κάποιον περίεργο λόγο. . Όταν φτάσαμε στον δεύτερο όροφο κατευθύνθηκαμε προς τον διάδρομο 3.
Μετά από λίγο περπάτημα και ψάξιμο, φτάσαμε έξω από μια πόρτα που έλεγε σε ένα ταμπελακι το όνομα του γιατρού κι εκείνη την ώρα μάλιστα, έβγαινε το τελευταίο ραντεβού που μας είχε πει αυτός ο Αλεξ.
Ήταν δύο γυναίκες, η μία λίγο πιο μεγάλη από εμένα και η άλλη στην ηλικία της μητέρας μου.
Η μικρότερη, ήταν έγκυος, έφτανε κιόλας η στιγμή να γεννήσει, μιας και η κοιλιά της ήταν σαν ένα τεράστιο μπαλόνι.
Φαινόταν πολύ χαρούμενη, το ίδιο και η μεγαλύτερη γυναίκα.

Άρα έτσι θα είμαι και εγώ;
Όχι σαν μπαλόνι..Αυτο είναι σίγουρο ότι θα είμαι.
Αλλά, χαρούμενη;

Μπήκαμε μέσα και είδαμε έναν μεσήλικα άντρα να γράφει κάτι τελευταίες σημειώσεις προτού φύγει.
Ο γιατρός ήταν λογικα.

"Κ. Ταξιδη; Ενοχλούμε;" ρώτησε ευγενικά η Αφροδίτη χτυπώντας την πόρτα.

"Α γειά σου Αφροδίτη. Εδώ ήμουν έτοιμος να φύγω. Συμβαίνει κάτι;" ρώτησε επίσης ευγενικά.

"Σας πειράζει να σας ενοχλήσουμε λίγο. Εδώ, νομίζω η φίλη μου είναι έγκυος."του είπε και εκείνη την στιγμή ήμουν έτοιμη να χτυπήσω το μέτωπο μου δυνατά, μαζί και το δικό της.

Έκλεισα τα μάτια μου θέλοντας να ξαναβρώ την γαλήνη μέσα μου.

"Α, δεν έχω τόσο χρόνο, αν μπορείτε αύριο-"

"Είναι σημαντικό."τον παρακάλεσε.