The Island girl meets One Direction

chapter 17

Zayn pov

Life is strang and unexpected.

Ik bedoel, nooit had ik gedacht dat ik van een klein 'normaal' jongetje met een klein kamertje waar net een bed en kast in paste, naar een wereldberoemde zanger in een wereldberoemde band, met een super groot huis en te veel geld , en nu hier op een onbewoond eiland met te weinig eten en drinken, al één maand lang? Is het al 1 maand? of meer? Ik heb geen idee.

Ik sleep m'n voeten over het inmiddels plat getrapte stuk grond, soms struikel ik bijna over een tak of steen.

Haar lange donker blonde haren kwamen tot haar kont. Ze had haar handen onder haar kin en keek met een gefronste blik naar het water. Het leek bijna alsof ze niet echt was. Haar haren glanzen en leken zo zacht dat ik er met m'n vingers doorheen wilde strijken, haar lange wimpers en straal blauwe ogen, ik zou er zo in kunnen verdrinken, en haar lippen waren als roosen.

Ik ging naast haar zitten. Toen ik zat keek ik op naar haar. 'Heeii al-' begon ik maar ze onderbrak me ' ze komen' ze keek me recht in m'n ogen aan, ze probeerde een antwoord in m'n ogen te vinden. 'Ze komen jullie halen en ik moet een keuze maken of ik mee wil of niet' ze staarde strak voor zich uit, naar het water. ' Ik weet of ik een keuze kan maken Zayn..'

Ik ging recht voor haar zitten ' heei' ik pakte haar handen en keek diep in haar ogen, ze had nog steeds een gefronste blik, 'het is jouw keuze, het is jouw leven, ik en de andere lads gaan je niet pushen. Tuurlijk willen we het liefste dat je met ons mee gaat. En je hoeft je echt geen zorgen te maken dat we je in de steek laten zodra we terug zijn bij onze families, I will show you the world'

Ze zag er nu kalmer uit en de frons tussen haar wenkbrauwen was weg. Ik kneep even in haar handen. 'Besides we weten nog niet eens of ze onze locatie hebben gevonden.. de telefoon viel uit' ik keek naar onze handen.

Sanne Pov

Hoe kon ik zo egoïstisch zijn? alleen maar er aan denken dat ik misschien alleen achter blijf, of dat ik naar de buitenwereld ga en m'n vader dus echt nooit meer ga zien, terwijl de boys al weken hun families aan het missen zijn. Zayn keek naar onze handen zijn gezicht bedroefd, hij was zo lief en ik ben zo, bijna, gemeen tegen hem. Ik moet ze helpen, ik zal ze helpen om thuis te komen. I own them.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik heb examen over 2 weken ahhhhhhhhhhh 

Ik denk dat ik deze of volgende week wel nog een keer ga uploaden, cause i'm inspired :)