The Island girl meets One Direction

chapter 10

Sanne's POV

na een tijdje lekker in de warme zon te hebben gelegen stond ik zuchtend op. ik wreef even in m'n ogen. Ik pakte m'n pijl en boog en besloot een beetje rond te gaan lopen. toen ik een tijdje rond liep, sprong er opeens een baby panter voor me. Hij was aan het jagen op een vlinder. met z'n kleine klauwen sloeg hij naar de vlinder.

Ik lachte stil, hoe schattig het was. hoe stil ik ook probeerde te lachen toch had het pantertje me gehoord. met bange ogen keek het me aan. ik knielde meteen neer en maakte sussende geluiden. Het diertje leek steeds wat minder bang te worden. ik stak voorzichtig m'n hand uit. het deinsde  meteen terug. zuchtend ging ik zitten op de grond. ik staarde naar de blauwe eindeloze lucht.

'waar is je mama?' vroeg ik aan het pantertje. ik keek naar de panter, het was gaan zitten tegen een boom zo'n 2 meter van me vandaan. toen ik er naar keek, keek het naar me, ik merkte nu pas dat het blauwe ogen had. nieuwsgierig keek het naar me. ik lachte naar hem, ik liet niet mijn tanden zien want dit zou dan als een bedreiging over komen. 'ben je, je moeder kwijt?' vroeg ik. 'ik herinner met bijna niks meer van mijn moeder' zei ik en ik keek weer naar de lucht. 'soms droom ik nog over haar' 'dan praat ze tegen me, soms lijkt het alsof ze in een andere taal tegen me praat' ik zuchtte en keek naar mijn handen. Opeens voelde ik een klein lichaampje tegen mijn heup, toen ik naast me keek zag ik dat het pantertje tegen me aan was komen zitten.

Een tijdje zaten we zo, ik praatte tegen het diertje ook al begreep het me vast niet. Toen opeens een grote panter voor me sprong. Boos liet het z'n tanden zien. Het kleine baby pantertje rende naar z'n mama toe. Ik bleef dood stil staan, klaar voor de aanval. Maar gek genoeg keek de panter me nog 1x aan en daarna ging ze weg. Opgelucht haalde ik adem.

"Daar had je geluk" zei een stem achter me. Meteen draaide ik me om en zag de jongen met de bruine haren en de blauwe ogen. Hij stond tussen een paar struiken. "Louis wat zei ik nou! Niet opeens opduiken" zei de jongen met de bruine kortste haren die nu ook opdook uit de struiken. Al snel kwamen de andere ook te voorschijn. Ik zuchtte. Even moest ik denken wat ik ging doen. Ik keek alle jongens één voor één aan. Ik besloot dat het toch geen zin had en liet m'n pijl en boog op de grond vallen als teken dat ik ze niet ging aanvallen of iets.

Verbaast keken ze naar me. Ik hield m'n handen in de lucht om nog meer duidelijk te maken dat ik niks meer ging doen. Ik had besloten om net te doen alsof ik niet kan praten, gewoon zodat ze minder gehecht aan me zouden raken en ik aan hun.... De jongen met de krullen wees naar de pijl en boog en zei " je.. Gaat niks meer doen? " ik schudde mijn hoofd. Voorzichtig pakte ik m'n pijl en boog weer van de grond en deed het achter m'n rug. De jongens bleven allemaal doodstil staan, behalve de gewonde jongen die stond te wankelen op 1 been. Ik wenkte dat ze me moesten te volgen. Eerst maakte geen van hun een beweging. Ik zuchtte weer en liep gewoon door.

Zoals ik had gedacht liepen ze toch snel achter me. "Duss waar gaan we heen?" Vroeg de jongen met de krullen terwijl hij naast me was gaan lopen. geschrokken deinsde ik een weg. Z'n krullen veerde mee terwijl hij liep. Ik keek hem alleen maar even aan en keek daarna weer voor me. "Kan ze niet praten ofzo ?" vroeg hij nu aan een andere. "Ik weet niet.. Je weet niet hoelang ze hier al is en of ze alleen is of niet.." Zei een ander ik dacht dat het Zayn was, maar ik wist het niet zeker.

een tijdje daarna waren we bijna bij m'n grot. ik stopte even en keek achter me, ze keken me alle vragend aan. ik duwde de grote bladeren aan de kant en gebaarde dat ze door moesten lopen. toen ze allemaal langs me waren liep ik achter ze aan. ze stonden allemaal met open mond naar de waterval te kijken. 'wooww zo mooi' zei de gewonde jongen. ik lachte en liep naar het water, waar ik m'n gezicht even waste. Zayn kwam naast me staan en wilde van het waren drinken. ik pakte snel z'n gespierde arm en hield hem tegen. verbaast keek hij me aan. ik schudde m'n hoofd 'nee' en trok hem naar de grot, de andere volgde snel behalve Niall die op een steen zat en iets riep wat ik niet kon verstaan.

ik haalde de bladeren die ik voor de ingang van de grot had gedaan zodat er geen regen binnen kwam, als het regende. Ik liep naar het water wat ik zelf het gezuiverd en gaf ze alle vier een flesje. m'n vader en ik hadden ze gevonden aan het strand en nadat ik 1x ziek was geworden toen ik van het water bij de waterval had gedronken had m'n vader een manier gevonden om het water te zuiveren. Ze keken me vragend aan waarschijnlijk hoe ik aan het gezuiverde water kwam. ik wees naar de spullen waar ik het water mee zuiverde. daarna gebaarde ik dat ik had gedronken van het water bij de waterval en dat ik daar ziek van was geworden. ze leken het niet te begrijpen.. ik zuchtte diep  'ohww je word ziek van dat water' zei Zayn. ik knikte meteen. 'ohwww..' zeiden de andere.

ik pakte het laatste flesje en liep weer naar buiten om het aan de gewonde jongen te geven. ook hij keek verbaast naar het flesje, ik zuchtte weer, voordat ik kon beginnen met uitleggen, vertelde de jongen met krullen. ik lachte naar hem als een 'dankje'. ze gingen allemaal uitgeput naast de gewonde jongen zitten en dronken van het flesje alsof ze dagen niet gedronken hadden, wat waarschijnlijk ook zo was...

ik ging ook maar zitten, wel nog op enige afstand. toen ze allemaal hun drinken ophadden keken ze me onderzoekend aan. 'niall' zei de gewonde jongen. 'Zayn' zei Zayn met z'n hand omhoog. "liam' zei de jongen met de korte bruine haren. 'Harry" zei de jongen met de krullen, "louis' zei de jongen met de mooie blauwe ogen. Ze keken vragend naar me, ohww wacht ze willen mijn naam weten! dacht ik. even twijfelde ik of ik het wel zou zeggen. toen pakte ik uiteindelijk toch een takje van de grond en schreef mijn naam in de modder. 'sanne' spraken ze bijna allemaal tegelijk uit, wat nogal eng was..

opeens begon het te druppelen. we keken allemaal naar de lucht. die grijs uitzag. uit het niets begon het  keihard te regenen. ik wees naar de grot dat ze daarheen moesten. ze stonden allemaal snel op. 'heij! en ik dan?!' riep Niall. Zayn en ik rende terug naar Niall en tilde hem samen op. snel liepen we naar de grot.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

jaa ik leef nog! hahaha alweer sorry dat ik zolang niet heb geschreven!  ik heb deze week proefwerk week en daarna vakantie en dan zal ik weer vaker schrijven!

comment&vote

xoxoxo