Issues

001 {Rosalie}

Met een diepe zucht liet ik mijn weekendtas op de stoel zakken en keek om mij heen of ik nog iets was vergeten. Het was bijna zo ver, de zenuwen kwamen steeds meer omhoog te kruipen. Ik keek naar mijn zusje Layla die op de bank zat en ze glimlachte naar mij. 'Pas je goed op alles?' vroeg ik. Ze knikte en focuste ze zich weer op de tv. Ik controleerde nog een keer mijn tas of ik alles had en liep naar het raam toe. Ik had er totaal geen zin in. Mijn ex-vriendje Tom had mij een maand geleden opgegeven voor het programma, het zou mij helpen met "mijn problemen". Een week geleden was het uit gegaan en gister belandde de brief op de mat. Voor wie deed ik dit nog? Een oud busje kwam voorrijden en toeterde. That's my call. Ik gaf Layla een kus en nam afscheid. Met mijn weekendtas slofte ik naar de deur toe en liep naar buiten. Ik zwaaide een laatste keer naar Layla voordat ik het busje instapte. Ik schoof de deur achter mij dicht en keek naar het meisje dat er al zat. 'Hey' zei ik. Ik ging zitten en het meisje negeerde mij. Haar bruine haar zat in een slordige knot en ze had haar ogen gesloten. Ik greep mijn telefoon, gelukkig was deze wel toegestaan op momenten dat de camera niet draaide. Ik klikte het gesprek met Tom aan en zuchtte. De laatste woorden die gezegd waren, waren niet bepaald de leukste. Met tegenzin begon ik te typen:

"Rosalie: Heel erg bedankt he, voor het opgeven. Je ziet mij over een maandje wel op tv verschijnen. Joejoe"

Ik drukte het gesprek weg en stopte mijn telefoon in mijn tas. Het busje stopte opnieuw en de deur werd geopend. Een nieuw meisje kwam binnenlopen. Haar armen waren bedekt met schrammen en blauwe plekken maar een glimlach sierde haar gezicht. Ze stak haar armen in de mauw van haar vest en trok deze aan. 'Hey' zei ze. 'Hey' zei ik terug. Ze kwam naast mij zitten en stak haar hand uit. 'Tess' zei ze toen ik haar hand schudde. 'Rosalie' Ze glimlachte vrolijk en keek naar het meisje voor ons. Ze legde haar hand op de schouder van het meisje en geschrokken kwam het meisje omhoog. Ze keek ons bang aan met haar grote bruine ogen en ik deinsde naar achter. Nog nooit had ik die angst in iemands ogen gezien. 'Hey, ik ben Tess' zei Tess tegen het meisje. 'En ik ben Rosalie' zei ik snel. 'Ik ben Hope' zei ze. Ze trok zich weer terug in haar eigen wereldje en ik staarde naar buiten. Opnieuw stopte het busje en de deuren vlogen open. Dit keer was het een jongen die naar binnen kwam lopen. Hij kwam achter ons zitten en mijn ogen volgden hem. Zijn donkerblonde lange haar zat warrig en zijn oh zo mooie blauwe ogen keken mij aan. Ik stak mijn hand naar hem uit. 'Hoi, Rosalie' zei ik. Hij stelde zich voor als Hunter en ik ging weer zitten. Hunter, die naam ging ik niet vergeten.

Anderhalf uur later kwamen we eindelijk aan bij het huis. Het was een erg stille rit geweest. Hunter en Hope hadden beiden niks meer gezegd de gehele rit. Alleen Tess babbelde erop los. Halverwege de rit hadden ze de ramen verduisterd waardoor wij niet meer naar buiten hadden kunnen kijken. Ik had werkelijk geen idee waar ik beland was. Ik stapte uit het busje en liet mijn tas op de grond zakken. Een groepje mensen keek verwaand naar ons en ik zuchtte diep. Verwaande typjes, daar hield ik niet van. Dat werd nog een lange tijd. Ik richtte mijn blik op het huis. Het was immens groot maar erg verouderd. Het donkergroene verf bladerde van de houten planken af en hier en daar waren wat  scheuren te zien. Ik was omringd door bomen, daar hield ik niet van. Ik haatte het gevoel dat ik opgesloten zat. Kippenvel trok over mijn lichaam heen en ik keek naar Tess die hetzelfde had. 'Gatver' zei ze zachtjes. Een jongen kwam op mij afgelopen en grijnsde. Ik bekeek hem, zijn blonde haar zat warrig en zijn ogen waren gruwelijk mooi. Een aantal tattoo's sierde zijn lichaam, daar hield ik wel van. 'Hoi, Jackson' Hij stak zijn hand naar mij uit en ik schudde hem. 'Rosalie' zei ik. Hij knipoogde en ging verder naar Tess. Een meisje volgde het voorbeeld van Jackson en wat argwanend schudde ze mijn hand. 'Kate' mompelde ze. Ze was het typische geval van een barbie: pornoblond, dun, vol gesmeerd met make-up.. 'Rosalie' zei ik terug. De andere twee bleven op een afstand en ik glimlachte naar ze. Het meisje stak haar middelvinger op en liep naar binnen.

Ik was blij dat ik mijn eigen kamer had. Ik greep de stapel kleding uit mijn tas en hing deze in de kast. Mijn make-up borg ik op in het laatje van mijn nachtkastje en ik staarde naar mijn tas. Ik greep het ijzeren doosje en liet mijn vingers erover heen gaan. Het ijzer was koud, net als de inhoud die erin zat. Twijfelend schoof ik het doosje onder mijn bed en ging verder met mijn tas uitruimen. Een harde klop op de deur volgde en ik vloekte hard van de schrik. 'Ik neem aan dat dat een ja is' grijnsde Jackson die binnenkwam lopen, 'Lukt het een beetje met uitpakken?'. 'Jazeker' antwoordde ik.

'We moeten een teammate zoeken, wil jij de mijne zijn?'