XXL DEEL, iets van 1400 woorden! Na dit zullen we allemaal moeten wachten op deel 2 van FBAWTFT.
We lopen de trap op, en je hoort gewoon al de regen. Kowalski loopt voorop en Queenie houd hem tegen. "Hey, dit is het beste. Ik zou hier niet eens mogen zijn, ik had het niet eens mogen weten, niets van dit. Newt hield me er alleen maar bij omdat.. Waarom eigenlijk?"vraagt Jakob. "Omdat ik je mag, je bent mijn vriend en ik zal nooit vergeten hoe je me hebt geholpen, Jakob"zegt Newt. "Oo"zegt Jakob die bijna in huilen uitbarst. Queenie loop naar de zelfde tree als hem. "Ik ga met je mee"zegt ze en dan lachen ze allebei. "We gaan gewoon ergens heen. Kijk, zo iemand als jij vind ik nooit meer"zegt Queenie en zie Newt op dat moment naar me kijken. "Er zijn er zoveel van"zegt Jakob. "Er is maar een zoals jij"zegt Queenie. "Ik moet gaan"zegt Jakob en draait zich om, en haalt een paar tranen weg. "Jakob"zegt newt en rent een stukje naar boven. "Het is oke, het is net als wakker worden, toch?"zegt hij. "Als je je je bakkerij opent komen we zeker lang"zeg ik om het hier wat op te vrolijken, maar met een brok in mijn keel. Hij lacht, en terwijl hij naar Queenie blijft kijken loopt hij achteruit. En wij drieën lopen stukjes naar voren. Queenie loopt naar voren met een paraplu, en kust hem dan. En dan zijn we snel weg.
Net zoals Queenie hebben we van onze toverstokken een paraplu getoverd. Er is een familie die gewoon buiten is zonder een paraplu of jas. Nou eerder staan de kinderen buiten te springen in de regen en de ouders staan droog binnen in de deur opening. En omdat de kinderen het zo leuk vinden en niet uitkijken voor de mensen om zich, botst er een tegen me aan waardoor ik mijn gewicht verlies, het was niet zo'n kleine bots. Ik val dus op mijn zij op de grond en boven op mijn arm, waardoor mijn toverstaf uit mijn handen valt, en dus de regen op mij. "Mellanie"hoor ik verschillende mensen roepen. Maar wanneer ik mijn ogen open doe is er niemand. Snel sta ik op en doe alsof er niks is gebeurt. "Sorry mevrouw"zegt een kindje van 6 jaar. "Kan gebeuren"zeg ik en lach naar haar. Ik loop snel door naar huis en doe andere kleren aan, ik wilde mijn toverstaf pakken, maar die ligt nog op de plaatsdelict. Ik ren snel naar buiten, met paraplu, maar als ik daar aankom is ie er niet meer. Loop ik helemaal voor niks hierheen.
Als ik dan thuis ben aangekomen en in bad wil gaan, voel ik nog iets in mijn broekzak zitten. Meteen ga ik naar mijn moeder en vraag wat dit is. "Dat drankje is voor wanneer iemand zijn geheugen is vergeten, weet je dat nou al niet meer?"vraagt ze. "Heb je dat ooit verteld dan?"vraag ik. "Ik heb je vast door de war gehaald met je zusje"zegt mam, en ik ga dan maar naar de douche. "Dat heb je me nooit verteld"hoor ik mijn zusje zeggen. "Wat is er?"vraagt ze. "Je zus is haar herinneringen weer kwijt" zegt mijn moeder. Wat?
Al snel ben ik klaar met douche en ren gelijk naar beneden. "Hoe krijg ik ze weer terug?"vraag ik helemaal niet met de gedachte van dat drankje. Waar mijn moeder ook naar kijkt. "Ik dacht dat dat voor noodgevallen was"zegt mijn zusje. "Is dit dan geen noodgeval?!"zeg ik bijna in paniek. "Luister lieverd, je moet zelf de keuze maken, maar je moet nog een poos wachten als je wilt dat het echt werkt. Omdat de regen je herinneringen en gedachte heeft verwissel ofzo, is het gevaarlijk"zegt ze. "Kunnen we geen spreuk doen dat de tijd vooruit of achteruit gaat?"vraag ik en mam schud nee. "Het is gevaarlijk, dat kan dingen veranderen"zegt mam. "Ga maar gewoon slapen, het komt wel goed"zegt ze en geeft me een kus op mijn voorhoofd.
--VOLGENDE DAG--
De volgende morgen ben ik als een van de eerste wakker, precies wanneer ik mijn laatste voetstap van de trap af zet gaat de bel. Net zoals een normaal mens doe ik open, maar er staat niemand. Die kinderen hier ook, denk ik en gooi de deur dicht. "Niet zo hard"schreeuwt mijn moeder. "Sorry"zeg ik terug. Ik loop naar de keuken en maak thee. Als het belletje eindelijk gaat en de thee klaar maak, ga ik op de bank zitten en zap door de kanalen op de tv. Al snel heb ik door dat er niks op is, en wanneer mijn thee op is verveel ik me helemaal. Ik herinner me dat er een nieuwe bakker hier vlakbij is. Ik ga naar boven en met gebruik van mijn toverst- ow wacht die heb ik niet meer.
أنت تقرأ
Fantastic Beast And Where To Find Them (voltooid)
الخيال (فانتازيا)Mellanie Roseflower heeft pas haar geheugen verloren, haar moeder is een heks en haar vader een tovenaar. Ze houd van magie en lezen. Vooral over Fantasie dieren. Op het moment dat ze een oude bekende tegen komt en een jongeman met een vreemde koffe...
