10 Simple Ways To Become A Badgirl

{Κεφ 49}

Το τραγουδι εχει σχεση με το κεφαλαιο στη συνεχεια...Βαλτε το οταν σας πω💟💟❤💟❤💟

Αρχισα να περπαταω προς την εξωπορτα και με το που την ανοιξα ειδα τον Αλεξ..Με το που με ειδε γουρλωσε τα ματια του..Τοσο σκατα ειμαι ε?...Ακομα χειροτερα απο τοτε..

Αλεξ:Αρη?

Με ρωτησε..Τοτε επειδη ημουν νευριασμενος απαντησα..

Αρης:ΝΑΙ..ΕΤΣΙ με λενε...Αντε παρατηστε με ολοι στην ησυχια μου...

Ειπα και βγηκα εξω απο την πορτα...Ο Αλεξ με ακολουθησε και ειδε που πηγαινα ως προς το αμαξι μου..Ετρεξε προς το μερος μου και με κολλησε με δυναμη στον τοιχο...

Αλεξ:ΔΕΝ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙΣ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ...

Μου ειπε επειτακτικα...Τοτε...Λες και τα νευρα μου ειχαν χτυπησει κοκκ7νο διχως λογο..Ηταν η επιδραση γαμωτο μου...Τον πεταξα απο πανω μου με λιγο δυσκολια μιας και δεν ενιωθα τοσο καλα..Και με επειδικτικο τροπο ειπα..

Αρης:Ναι ε?..Κοιτα με...

Μπηκα μεσα στο αμαξι...Και κλειδωσα..Πριν αρχισω το αμαξι αυτος ο γαμημενος..συνεχης..Ασταματητος..
αφορητος πονος επεστρεψε στο κεφαλι μου...Επιασα τους κροταφους μου και φωναξα δυνατα απο τον πονο...Μολις ηρεμισα λιγο εβαλα τα κλειδια στο αμαξι και εβαλα μπρος τη μηχανη...Βγηκα απο το σπιτι και αρχισα να οδηγω στο μερος που εχω να παω χρονια...Αλλα βρησκω καποιες φορες ηρεμια...Και εκει θα σκεφτω ΠΟΛΛΑ πραγματα..Σημερα μπορει η ζωη μου να αλλαξει ριζικα..Και αυτο δεν ξερω αν ειναι καλο ή οχι..

[...]

Μολις εφτασα..Η ωρα ηταν 23:40..Ηταν κλειδωμενα...Εγω πηδηξα τα καγκελα και μπηκα μεσα...Αρχισα να περπαταω ωσπου εφτασα εκει που ηθελα...Καθισα απεναντι και κοιταζα το μνημα...Ενα δακρυ κυλησε και ετσουξε τα κοκκινισμενα μου ματια...

Καθισα κατω στο εδαφος και ακουμπισα τις παλαμες μου πανω στο μαυρο μαραμαρο του μνηματος...Η φψτογραφια της ηταν ακομα σαν καινουργια...Σαν να μην ειχε περασει μια μερα...

Αρης:Γιατι ρε μικρη μου το εκανες αυτο?Γιατι πηγες και εκανες τετοια μαλακια?

Αναρωτηθηκα και χαιδεψα απαλα το μαρμαρο...Ενω παραλληλα ενα πικρο χαμογελο ειχε χαραχτει στο προσωπο μου...

Αρης:Το ξερω πως ειναι απαραδεκτο αυτο που θα κανω...Αλλα δεν ξερεις ποσο θελω να φυγω απο εδω περα μικρη...Ο μονος ανθρωπος που σκεφτομαι ειναι η Ελπιδα...Α ναι...Δεν στο ειπα..Ερωτευτηκα για πρωτη φορα στη ζωη μου...Και αυτο δεν μου βγηκε σε καλο...Εννοω ειναι οτι καλυτερο μπορουσε ποτε να μου συμβει..Ναι...Αλλα εγω μικρη...Οπως βλεπεις...Ειμαι καταστραμενος...Ενας μαλακας μονο...Που το μονο που κανω ειναι να καταστρεφω τους ανθρωπους γυρω μου...Ειμαι ενας ΑΝΙΚΑΝΟΣ...Ουτε καν εσενα δεν μπορεσα να κρατησω κοντα μου...Ουτε εσενα δεν καταφερα να σωσω...Επρεπε να σε ειχα σωσει εκεινο το βραδυ..Η δικια σου ζωη θα ηταν πολυ καλυτερη απο τη δικια μου μικρη...Εγω ειμαι αδικος κοπος...