{Κεφ 29}

15K 1.2K 246
                                    

Ελπιδας POV

Αρχισα να νιωθω σιγα σιγα εξαντλημενη...Λες και ξυπνησα απο εναν πολυ χρονοβορο υπνο...Αλλα δ..δεν μπορουσα να ανοιξω τα μστια μου..Ενιωθα λες και ηταν πανω απο την δυναμη μου...

Αρχισα να νιωθω ενα γλυκο χαδι στο αριστερο μου χερι...Σαν καποιος να το χαιδευει απαλα....Επειτα απο λιγο αρχισα να ακουω μια γλυκια φωνη...Μια φωνη που πραγματικα καθε φορα που την ακουω ανατριχιαζω...Μια φωνη που περιμενα πως και πως να ξανακουσω...Να ξαναδω αυτο το ατομο...Υγιεις..Να ειναι ατρομητος οπως παντα...Σπαραζε η καρδια μου βλεποντας τον αδυναμο..ντυμενο στα ασπρα και να ειναι απλα ξαπλωμενος περιμενοντας ποτε θα πεθανει...

Αλλα για μισο λεπτο...Α..αν μπορω να τον ακουω...Ή εγω πεθανα και πεθανε και αυτος μαζι ή ημουν για ακομα μια φορα στη ζωη μου στις εξαιρεσεις...

Επειτα απο λιγο ενιωσα κατι υγρο να προσγειωνεται στο χερι μου...Με πολυ δυναμη μπορεσα να ανοιξω τα ματια μου...Αναμεσα απο τα μισοανοιχτα ματια μου μπορουσα να τον διακρινω...Παλι υγιη...Να ειναι διπλα μου και να μου κραταει το χερι...Με το που τοκ ειδα πρωτα παραξενευτικα....Ειπα το ονομα του επειδη δεν μπορουσα να πιστεψω αν ζουσα ή αν ειχα πεθανει...Επειτα απο λιγο του ειπα πως χαρηκα που ειναι καλα...Ξαφνικα τα δακρυα του εγιναν αντιλιπτα...

Αρχισαμε να μιλαμε σχετικα με το τι εγινε...Γιατι ηταν εδω..Μαζι μου ενω με μισουσε καταβαθος...Ολα αυτα...Τοτε αρχισε να λεει τραβοντας τα μαλλια του εξηγοντας μου πως δεν κανει τιποτα για αυτη τη συμφωνια...

Αρης:Μικρη....Αν ολα αυτα τα εκανα για την συμφωνια...Δεν θα ετρεχα σαν τρελος στους δρομους για να σε βρω...Δεν θα σε σταματαγα οταν επρεπε..Δεν θα σε υπερασπιζομουν....Δεν θα περιμενα απο πανω σου χωρις να εχω χασει ποτε ελπιδα να ξυπνησεις...

Τοτε εκανε μια μικρη παυση....Τον κοιταξα με ενα χαμογελο χαραγμενο στα χειλη μου...Δ..δεν με θεωρουσε δηλαδη μια υποχρεωση?...Ενα βαρος?...Αλλα μ..μηπως ολα αυτα τα κανει μονο και μονο επειδη νιωθει υποχρεως απεναντι μου?...Αν ναι δεν θα το αντ-

Τοτε απο τις σκεψεις μου με εβγαλε η φωνη του...

Αρης:Δεν θα εκανα αυτο...

Με τις παραλογες σκεψεις μου δεν ειχα καταλαβει ποσο κοντα βρισκομασταν...Βρικομασταν μολις λιγα εκατοστα ο ενας μακρια απο τον αλλο...Ξαφνικα...Με μια αποτομη αλλα γλυκια παραλληλα κινηση ενωσε τα χειλη μας...Ξαφνιαστηκα στην αρχη...Τ...το πρωτο μου φιλι...Με τον Αρη Παπαδοπουλο...

10 Simple Ways To Become A Badgirl Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα