10 Simple Ways To Become A Badgirl

{Κεφ 32}

Αρης:Ε...Λ..λοιπον..

Ειπε καπως τραυλιζοντας...Εγω εμειμα με αυτη του την πραξη..Ο Αρης δεν τραυλιζει..Ποσο σοβαρο ειναι αυτο που ετοιμαζεται να μου πει?

Εγνεψα θετικα και αυτος συνεχισε παιρνοντας πρωτα μια βαθια ανασα...

Αρης:Θα τα παρω ολα απο την αρχη...Λοιπον...Μεχρι πριν περιπου 8 χρονια μεναμε με τον πατερα, την μανα μου και τη μικρη μου αδερφη...Την περναγα 5 χρονια...Οταν εγω πηγα 10 χρονων η μανα μου μας παρατησε επειδη τοτε ο πατερας μου δεν ειχε τοσα χρηματα και αυτη βρηκε εναν γκομενο με περισσοτερα χρηματα και εξουσια...Μας παρατησε χωρις να το ξανασκεφτει...Ο πατερας μου επεσε σε καταθλιψη..Δεν ηθελε να βλεπει ουτε εμενα ουτε την αδερφη μου..Οχι επειδη δεν μας συμπαθουσε ή κατι τετοιο...Απλα δεν ηθελε να μας στεναχωρησει...Πια..Μονο αυτος εφερνε ολα τα εσοδα στο σπιτι...Αρχισε να δουλευει σε οτι επιχειρησεις ειχε τοτε...Δουλευε απο το πρωι ως το βραδυ και ετσι αρχισε να κανει επενδυσεις και να αποκταει πολλα χρηματα και εξουσια...Οταν εγω ημουν περιπου 15.5 περιπου και η αδερφη μου 11...Ο πατερας μου ειχε ξεπερασει λιγο την εγκαταλειψη της μητερας μου....Ομως ειχε αποκτησει τοσο πολυ δυναμη και εξουσια που ειχε δημιουργησει εχθρους....Εγω τοτε...Περιπου πριν 3.5 χρονια δηλαδη...ημουν 15 χρονων...Ειχα αρχισει να βγαινω με τους φιλους μου τα βραδια και αλλα τετοια...Η αδερφη μου με ζηλευε και ετσι μια μερα...Με ρωτησε να την παω στο παρκο με τις φιλες της να παιξουν μονες τους...Ο πατερας μου δεν ειχε τοσο χρονο να ασχοληθει μαζι μας και ετσι μας αφησε...Την πηγα στο παρκο εκεινο το μεσημερι και εγω με κατι φιλους μου ειχαμε παει σε μια καφετερεια διπλα απο το παρκο ετσι ωστε να την βλεπω...Επειτα απο λιγο ομως εγω...την εχασα για μερικα λεπτα απο την οραση μου και ετρεξα στις φιλες τις που ακομα επαιζαν αταραχες στο παρκο...Ρωτησα μια φιλη της που ειχε παει η Γκαμπριελα...,ετσι ελεγαν την μικροτερη αδερφη μου,..Μου ειπαν πως ειχε παει να με βρει στην καφετερεια πριν περιπου 15 λεπτα...Ομως η Γκαμπριελα δεν ειχε ερθει ποτε..Εχασα το μυαλο μου...Τρελαθηκα...Με την σκεψη και μονο πως κατι κακο μπορει να της συνεβαινε δεν αντεχα....Αρχισα να ψαχνω σαν τρελος παντου για τη μικρη...Ηταν η αδυναμια μου τοτε...και το μονο ατομο που αγαπουσα...Δεν ηθελα να της συμβει ποτε κακο...Ηθελα να την προστατευω...Ηταν...ηταν...Πως να το εξηγησω?Σαν να ηταν μια γυαλινη κουκλα...Που δεν θα αφηνα ποτε και κανεναν να την αγγιξει...Ηταν τα ΠΑΝΤΑ για εμενα η μικρη....

Ειπε και τοτε σηκωσε το κεφαλι του και με αντικρισε με αυτα τα μπλε του ματια...Που για πρωτη φορα βλεπω βουρκωμενα...Ετοιμα να βγαλουν καυτα δακρυα...Εγω ηθελα τοσο πολυ να τον αγκαλιασω...Δεν ηθελα να τον βλεπω ετσι...Ηθελα να ειναι παντα καλα...