10 Simple Ways To Become A Badgirl

{Κεφ 24}

Ελπιδα:Α..α..α...αλε...Αλεξ?

Ρωτησα με την φωνη μου να τρεμει...Ακομα δεν ειχα βγει απο την "κρυψωνα" μου...Αυτος εδειξε να εκπλησετε...Απ..αποκλειεται να ειναι αυτος...Αλλα θα ηθελα τοσο πολυ να ειναι...Τον ειχα αναγκη....Μακαρι να ειναι θεε μου...

"Εμ..ναι..Με ξερεις?"

Ρωτησε εκπληκτος αλλα παραλληλα προβληματισμενος...Τοτε ενιωσα ενα σκιρτιμα στην καρδια μου...Βγηκα απο την κρυψωνα μου με σκιμενο το κεφαλι...Σταθηκα ακριβως απεναντι του και σηκωσα το κεφαλι μου...Με το που με ειδε γουρλωσε τα ματια του...Δεν ηξερα αν ηταν σιγουρα ο Αλεξ...Ειχε αλλαξει...Ειχε αποκτησει τρυπες και τατουαζ...Ειχε ψηλωσει...Το σωμα του ηταν ιδιο βεβαια...Και τοτε ηταν πολυ γυμνασμενος...Μα..μακαρι θεε μου να ειναι αυτος...Αλλιως απλα θα ειμαι παρανοικη που απο την πολυ αναγκη μου να τον δω ξανα θα τους βλεπω ολους ετσι...

"Ε...ε...ελπιδα?"

Ρωτησε σοκαρισμενος...Τοτε ενα δακρυ κυλησε απο τα ματια μου..Αυτο ηταν δακρυ συγκινησης...Τοτε εγνεψα θετικα και αυτος με αρπαξε κατευθειαν στην αγκαλια του...Με αγκαλιασε σφιχτα και με εκανε εναν κυκλο...Αρχισα να κλαιω μεσα στην αγκαλια του...Δεν μπορουσα να το πιστεψω πως ηταν διπλα μου...Τον ειχα μαζι μου ξανα...Τον εσφιξα οσο πιο πολυ μπορουσα πανω μου και το ιδιο εκανε και αυτος...

Ενιωσα την μυρωδια του να εισερχεται ξανα στα ρουθουνια μου...Υστερα απο τοσα χρονια ηταν ξανα διπλα μου...Μονο αυτος μου εφτανε για να εχω θεληση για να ζησω ξανα...Ειχα τοσο αναγκη αυτη τη συναντηση...Ειχα αναγκη τον ιδιο...

Πηγε να με απομακρυνει απο την αγκαλια του για να μιλησουμε λογικα αλλα τοτε με δακρυα στα ματια ειπα...

Ελπιδα:Οχι...Μη...Μην με αφηνεις...

Ειπα και τοτε με ξαναεσφιξε πανω του...Χαιδεψε τα μαλλια μου και μου αφησε ενα φιλι στο κουτελο μου...Υστερα απο μερικα λεπτα απομακρυνθηκα απο την αγκαλια του και τον κοιταξα στα ματια του...Δ..δεν μπορουσα να πιστεψω πως ειναι διπλα μου...Τον βλεπω..τον αγγιζω...

Αλεξ:Μικρη μου...Μεγαλωσες...

Συνηδειτοποησε μιλοντας με μια πικρα στη φωνη του...Τοτε ενα δακρυ κυλησε... οχι απο αυτο που ειπε αλλα απο ολα αυτα που μου συμβαινουν...Ολα εγιναν την καταλληλη ωρα...Δεν ηξερα αν θα τα καταφερνα ποτε σε αυτο πκυ περνουσα χωρις τον Αλεξ...

Τοτε εσκιψα το κεφαλι μου και ενιωσα εντονα το βλεμα του πανω μου...σηκωσα λιγο το κεφαλι μου και ειδα πως ειχε κολλησει το βλεμα του στον αριστερο καρπο μου...