10 Simple Ways To Become A Badgirl

{Κεφ 47}

Αρης POV
Τελικα....Παπαριες ελεγα...Ειναι πολυ ευκολο καποιος να ξαναεθιστει ρε πουστη μου....Αλλα αυτη η αισθηση ειναι τοσο γαμημενα υπεροχη...Αλλα δεν θελω να το μαθει κανεις...Δεν θελω να ξερει κανεις πως εχω κανει πανω απο ενα τσιγαρο...Δεν θελω κανεις να με λυπατε...Δεν θελω κανεις να το ξαναπαρει μακρια μου...Τοσο σκατα που ειναι η ζωη μου χεστηκα και αν πεθανω...Τουλαχιστον αν πεθανω θα πεθανω απο κατι που με εκανε να ηρεμω γαμημενες ωρες που δεν αντεχα...

Ξερετε κατι?..Θα παω να ξεκαθαρισω τα παντα σημερα...Δεν θα παιζω αλλο...Θα παω να της μιλησω..Να την κοιταξω στα ματια και να την ρωτησα τι στον πουτσο συμβαινει...

Σκεφτηκα και διχως δευτερη σκεψη αρπαξα τα κλειδια του αυτοκινητου μου...Ρουφηξα την τελευταια τσουρα απο το "τσιγαρο" μου και το εσβησα στο τασακι του δωματιου μου αλλα το πηρα για να το πεταξω εξω απο το σπιτι γιατι αν το εβρισκε η Ανθη αυτο...Δεν νομιζω να αντεχε το ενδεχομενο πως ξαναρχισα...Βασικα νομιζω πως ΟΛΟΙ οσοι ξερω...οταν μαθουν πως ξαναρχισα θα μου το παρουν μακρια...και θα με κοιτανε σαν καημενο..Αρα καλυτερα να μην το ξερει κανεις...

Βγηκα εξω απο το σπιτι και πεταξα το τσιγαρο στον καδο ανακυκλωσης εξω απο το σπιτι μου..Σιγα...Θα ανακυκλωθει ετσι και αλλιως..Δεν αξιζει να παει χαμενο...

Πλακα κανω..Απλα δεν ειχαμε κανοκικο καδο...

Πηγα στο αμαξι μου και μπηκα μεσα...Αρχισα να οδηγω μεχρι το σπθτι της...Παρκαρα εξω απο την πολυκατοικια και αρπαξα τα κλειδια που μου εχουν δωσει για να μπαινω ευκολα μεσα...Ξεκλειδωσα την εξωπορτα της πολυκατοικιαα και μολις ανεβηκα μερικα σκαλια ξεκλειδωσα και την εξωπορτα του διαμερισματος..

Ακουσα ομιλιες απο το δωματιο της Ελπιδας..Πριν μπω μεσα προλαβα να ακουσω τη φωνη του Αλεξ να λεει -Για το καλο του-...Δεν εδωσα αλλη σημασια και ανοιξα κατευθειαν την πορτα...

Με το που μπηκα μεσα σταματησαν κατευθειαν την συζητηση...Με κοιταξαν και τοτε ειπα..

Αρης:Δεν ξερω τι στο καλο εχει γινει..ΑΛΛΑ δεν φευγω απο εδω αν δεν μου πεις ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΠΟΥΣΤΗ ΛΟΓΟ ΜΕ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ...

Φωναξα στην ελπιδα αγανακτησμενος...Τοτε ο Αλεξ σηκωθηκε απο το πατωμα και μου χτυπησε συμπονετικα τον ωμο...Εφυγε απο το δωματιο και εκλεισε την πορτα πισω του..Τοτε ειδα την Ελπιδα να με κοιταει με ενα βλεμα...Σαν..σαν να προσπαθει να καταλαβει κατι..