CHAPTER 9
WENDY’s POV
Sinabihan ako ni Tin na kausapin si Slater tungkol sa mga Gawain niya. Grabe na talaga. Ayaw magtino! Months na ang nakakalipas di pa rin makamove-on. Nakakaloka. Sinundan namin siya ni Carlo sa isang bar.
“Di ka pa rin ba titigil sa ginagawa mo?”-ako
“Hindi! Huwag na nga kayong maki-alam”-Slater
“Eh bakit hindi kami mangingialam eh kaibigan ka namin. Kaya pwede ba itigil mo na yan”,sabay kuha ko doon sa alak na iniinum niya
“Eh sa ayaw ko nga eh!”
“Utang na loob Slater! Grow Up! Move on! Kung ayaw sa iyo huwag mo ng ipahpilitan at ipagsiksikan diyan sa kokote mo na babalikan ka pa niya! Humanap ka na lang ng babaeng magmamahal sa iyo! Yung deserving sa pagmamahal mo!” winner! :P
“Yeah! It’s easy for you to say that kasi hindi naman ikaw yung iniwan!”,halata ko sa mga mata niya ang lungkot na nararamdaman niya. Totoo masakit at mahirap tanggapin na iniwan ka ng mahal mo
“Mahirap umasa sa wala! Kung ako sa iyo kalimutan mo na si Deniesse dahil hinding hindi ka na niya babalikan!!!! Mas masasaktan ka lang kung aasa ka pa!”, pasigaw kong sabi sa kanya at lumabas na ako sa bar at pumasok na sa kotse ni Carlo.
“So anong nangyari?”, tanong sa akin ni Carlo.
“Ayun, iniwan ko na! Sinigaw-sigawan ko na! Di pa rin talaga titino yang lalaking yan! Katulad pa rin siya ng dati hirap pa ring magmove-on. Paano ba naman kasi lahat ng pagmamahal niya binibigay niya sa babae di man lang magtira para sa sarili”, inis na inis kong sabi kay Carlo.
“Oohhh, calm down! Just give him a break”
“Eh kung ibreak break ko yang mukha mo.hay naku! Mamaya tatawagan ko sila tito at tita. Isusumbong ko na talaga yang si Slater sa kanila. Sila lang naman ang pwedeng umawat diyan eh”
“Sumbungera”-Carlo
“haha! Hindi ah. Para naman sa ikabubuti yan ni Slater. Alam kong parents niya lang ang makapagbibigay ng advice sa kanya.”
“Okay then”
“Naaagrabyado na rin kasi si Tin sa ugali niya. Lakas maka-biploar. Katulad mo”
“at sinali mo pa talaga ako?”
“Hahaha! Tara na nga ihatid mo na ako”
“Okay my Queen!”
Pagka-uwi ko sa bahay ay tinawagan ko ang mommy ni Slater at kwinento lahat ng nangyayari ngayon kay Slater at sabi niya luluwas daw sila bukas para bisitahin si Slater.
“Sige po tita. :) Sunduin na lang po naming kayo sa airport. Ingat po kayo”, sabi ko sa mommy ni Slater.
Hay salamat. Sana talaga matauhan na si Slater. Sarap kasing iuntog sa pader yung ulo niya para magka-amnesia na lang at makalimutan na ang lahat. Joke lang.
Kinabukasan, Sunday. Sinundo na namin nila Jessica, Carlo at ako ang parents ni Slater sa airport.
“Hello po tita,tito! Goodmorning”, beso kami sa kanila.
“grabe talaga yang si Slater. Buti na lang may mga kaibigan siyang katulad ninyo. Pagpasensyahan niyo na lang din siya.”, sabi ng mommy ni Slater.
“naku tita. Okay lang po yun. Mahal namin si Slater eh”
“Oo nga po. Kahit medyo sumpungin minsan maasahan mo naman.”- Jessica
“So let’s go?”- Carlo
