10 things to do before death #READINT2017

-9-

"Σου έπεσε αυτό." άκουσα μια φωνή, από πίσω μου, καθώς προχωρούσα στον διάδρομο.

Ήμασταν στο τελευταίο διάλειμμα για σημερα. Μια ώρα ακόμα και θα γυρίσω σπιτάκι μου.

"Mer;" κοιτούσα έκπληκτη την κοπέλα μπροστά μου.

"Hazel, σωστά;" μου χαμογέλασε.

"Ναι. Τι κάνεις εδω;"

"Σου είχα πει ότι μόλις είχα μετακομίσει, υποθέτω ότι τώρα είμαστε συμμαθήτριες." μου έδωσε το βιβλίο που μου είχε πέσει.

"Σε ευχαριστώ. Επιτέλους θα έχω κάποιον σε αυτό το σχολείο..." μουρμούρισα τα τελευταία λόγια.

"Σκιουρακι!" αντηχησε η φωνή του στον διάδρομο.

"Εμ...Γεια σου Matthew...." είπα αβολα.

"Αυτός δεν ειναι ο μαλακας;" έσμιξε τα φρύδια της η Mer.

"Ήταν εμ...Μια παρεξήγηση." είπα αλλά ακούστηκε πιο πολύ σαν ερώτηση.

"Εσύ ποια εισαι;" την ρώτησε μπερδεμένος.

"Θυμάσαι την κολλητή της Hazel; Αυτή ειμαι." του είπε επιθετικά.

"Α ναι, η κοπέλα από εκείνο το βράδυ. Matthew, χάρηκα." της χαμογέλασε λοξά.

"Ξέρω πως σε λενε. Εγώ καθόλου." του είπε ξερά.

"Δύσκολη. Hazel, έρχεσαι λιγακι;" με κοίταξε.

"Εμ...βασικά θέλω να μιλήσω με την Mer." είπα διστακτικά.

"Για αυτό δινε του." είπε σκληρα η Mer.

"Σε παρακαλώ, σκιουρακι. Είναι σημαντικό." με κοίταξε με Παρακλητικό βλέμμα.

"Ένα λεπτό. Mer επιστρέφω." της χαμογελασα.

"Απλά πρόσεχε." μου είπε πριν φύγει.

"Τι εγινε;" ρωτησα περίεργη όταν η Mer είχε απομακρυνθεί.

"Απλά θέλω να μιλήσουμε. Είναι κακο;"

"Εμ Όχι... απλά ακόμα δεν μπορώ να συνηθίσω ότι εμείς είμαστε...εμ φιλοι;" ακούστηκε σαν ερώτηση.

"Δεν είμαστε φίλοι σκιουρακι. Απλά σε βοηθάω." γέλασε.

"Ε ναι...σωστά...." χαμηλωσα το βλέμμα μου στα παπούτσια μου.

"Θες να έρθεις το βράδυ στο σπίτι μου;" με ρώτησε.

Η ερώτηση του με έκανε να πνιγώ στο ίδιο μου το σάλιο.

Τι στο καλο;

"Είσαι καλα;"

"Εμ..Εγώ...τι;" μπέρδεψα τα λόγια μου.