Mafya'nın Karısı (Tamamlandı)

-55-

Bedenim acıyla sızlarken Barlas iğrenç gülüşüyle önümde durmuş benim nasıl acı çektiğimi izliyor ve bundan çok zevk alıyordu. Ama ona inat karnımdan gelen yoğun sancı ve ağrılarıma meydan okurcasına dişlerimi sıkarak gülümsedim.

"Ne istiyorsun bizden"

"Sizden değil sadece o koca sıfatını yakıştırdığın piçin cansız bedenini istiyorum"

Özgür' e piç mi demişti ben mi yanlış duymuştum. "Hayır" tamda onu söylemişti. Benim kocama piç diyecek olan adam ilk önce aynaya bakmalı ve ne olduğunu sorgulamalıydı.

Barlas'a cevap vereceğim an karnıma giren sancıyla söyleyeceğim tüm kelimeleri yutmuş acımın geçmesini beklemeye başladım. Geçecek gibi değildi bedenim acıyla sızlarken olduğum yerde salınarak kendimden geçerken miniğimin ağlama sesi ve Barlas itinin oğluma dokunarak onu kucağına almasından sonrası sadece bir boşluktu.

Özgür;

Delirecek gibiydim sinir ve korku tüm bedenimi ele geçirirken o Barlas itinin karıma ve oğluma dokunacak cesareti kimden aldığını göstermek için beynimde oluşan tilkilerle savaş veriyordum

Kimse ama kimse onlara ben dışında dokunamazdı. Aklıma ikiz bebeklerimin de olduğu gelince bedenim sinirle bir kat daha sarsırılıyordu. Ahh Barlas bu sefer sadece ölüm seni benim elimden alabilir.

Hızla arabaların arasından geçerken eve doğru giden ağaçların kapladıkları yola girdim. Dikiz aynadan arkamda Mert, Kerem ve Tunç' un olduğunu görünce gözlerimi tekrar yola diktim.

Eve geldiğimde frene ani bir şekilde basmamla iğrenç lastik kokusu burnumun yanmasına sebep olmuştu. Hızla arabadan inip evin kapısında bekleyen korumalarımın en güvendiğime yumruğumu indirmiştim.

Ona verdiğim görevi yerine getirmemiş ve benim olanları kaybetmişti. Hiç bir şekilde onları kimseye emanet etmemesi konusunda tembih etmiş ve tehdit etmiştim. Oysa ki o hiç birini umursamamışa benziyordu.

"Karım ve çocuğum nerde"

Adam kan içinde kalan ağzına bakarken zar zor ayağa kalkmaya çalıştı. Beynimden gelen sinirle karnına bir tekme indirip onu yerle bir etmiştim.

"Sana onlara sahip çıkman konusunda tembih etmiştim"

"Efen-dim" soluk soluğa söylediği bu cümleler beni daha çok sinirlendirirken hiç bir şey demesini beklemeden saçlarını tutum ve geriye doğru çektim.

"Karım nerde"

"Efendim annesine gideceğini söyleyince bizde arabayı hazırladık ve Sabri şoförü tenbih ederek yolcu etti."

Sabri'nin yerine daha genç bir koruma konuşunca ona baktım. Kim olduğu ne olduğu umrumda olmadan önünde durdum boyu benden bir kaç santim kısa olduğu için ona daha dik bakabiliyordum.

"Peki ya, şimdi benim karım nerde?"

Çocuk kafasını yere doğru eğerken ona da bir yumruk indirdim. Tüm sinirimi bu kapının önüne mal gibi diktiğim korumalardan çıkarmak istiyordum.

"Mert arabayı hazırla gidiyoruz" son kez korumalara tek tek bakıp başımla hepsine emir verdim. Evde kalıp boş boş evi koruyacaklarına benimle karımı aramaya koyulsalar çok iyi olacaktı.

Beynimde şimşekler çakıyor elime gelen her şeyi yakıp yıkmak istiyordum eğer karıma ve miniklerime bir şey olursa o Barlas' a hiç yaşamadığı acıları yaşatacağım.

Adamlarım Istanbul'u altına üstüne getirmiş ama hâlâ bir iz bulamamışlardı. Sinirle arabayı kenara çekerken telefonumun çalmasıyla direksiyona hızla vurup yabancı olan telefonu açtım.

"Ooo kimleri görüyoruz? Özgür Çakır"

Yakından gelen iğrenç kahkahayla yüzümü buruşturdum. Az kaldı çok az kaldı. Seni bulduğum zaman en güzel fantazilerimi üzerinde uygulayacaktım.

"Karım nerde?"

Dişlerimi o kadar sıkıyordum ki bir an kırılacaklarını hissetmiştim. O bana inat olsun diye kahkaha atarken ellerimin titremesine engel olamıyor bir şeyleri parçalamak istiyordum.

"Gerçekten çok safsın Çakır"

"Bana nerde olduğunu söyle kim safmış sana göstereyim Varol."

Biraz düşünüyor gibi yapıp gene kahkaha atmaya başladı. Şizofren olduğu her santiminden beli olurken keskin bir inleme ile kahkahası bıçak darbesi gibi kesildi.

O Ece'nin sesi miydi lan?

Kalbim delice çarparken başımı sallayarak hayır o olamaz, o iyi, hemde çok iyi kendimi sakinleştirmeye çalışırken telefonun ötme sesini duyduğum an direksiyona vurup bağırmaya başladım.

"Seni öldüreceğim Barlas yemin ederim ki seni en zevkli fantezilerimle öldüreceğim"

Kendi kendime söz veririken arabadan indim. Mert ve Kerem bana bakarken elimde ki telefonu Kerem'e verip sinyalleri bulmasını söyledim.

Kafayı yemek üzereydim nasıl olduklarını bilemezken ben burda gelecek lanet bir sinyali bekliyordum.

"Kerem lan"

"Efendim abi"

"Lan hepimiz seni bekliyoruz. Bul artık şu sinyali"

"Abi kolay olsa şimdiye oradaydık"

Hızla ayağa kalkıp bir anda Kerem'in boğazına yapıştım. Kerem anında kızarırken bana bakmaya zorladım onu... içimdeki acı kardeşimin nefesini kesmeme sebep olacakken her şeyi bir kenara bırakıp gözlerimi ona diktim.

"Ya iki saniye içinde o sinyal gelir ya da öldüğünü bil Kerem Sungur"

Kafasını zorla aşağı yukarı salarken hızla üzerinden kalktım. Kerem boğazını tutup öksürürken bilgisayardan gelen sesle hızla Kerem'e döndüm.

"Neredeler"

"Orman gibi bir yerdeler abi"

Orman gibi bir yer neresi olabilirdi. Kerem bilgisayarı toplayıp önümüzde yolla koyulurken bende dışarı çıkıp arabama doğru ilerledim. Yanıma Kerem oturup tekrar sinyalleri açtı.

"Tam olarak neresi"

"Sen git ben göstereceğim abi"

Gözlerim direk boynuna kayarken vicdanım biraz olsa da ilk kez sızlamıştı. Kardeşim dediğim insanı az kalsın öldürüyordum. Içten içe kendime kızarken içimde ki tüm iyilikleri bir kenara fırlatıp gazı kökledim.

"Sağa sap abi"

Ama burası benim...

Eski anılar gözümde canlanırken o Barlas' ı bu sefer asla sağ bırakmayacaktım. Kerem'in söylemesine gerek kalmdan yıkık harabelerin önünde durdum.

Içerden ses gelmiyor ama bir o kadar da korku dolu bir sessizlikti. Bir kaç adım ilerleyecekken Mert'in omuzumdan tutması ile sinirlerim biraz daha artmıştı.

"Bırak lan kolumu"

"Abi içerde ne olduğunu bilmiyoruz"

Doğru söylemesine rağmen kabul etmek istemiyorum. Onlardan biraz daha uzaklaşırken kapının altından gelen kan ile tüm dünya durmuştu benim için...

Yeni bölüm yeni kapakla açalım dedim ve dediğimi yaptım.

1:Ece'ye ne oldu?
2:Özgür' ü neler bekliyor?
3:Finale adım adım? Sizi seviyorum