Vluchtten #2 {Voltooid}

Hoofdstuk 21

Link p.o.v.

'Opstaan Linky... Mijn ouders komen zo.' Ik opende mijn ogen en zag Joost. Hij had wallen onder zijn ogen en een traan liep over zijn wangen. 'Joost, wat is er?' Vroeg ik bezorgd. 'Zeg ik zo wel Link, zeg ik zo wel...' Ik knikte en kleedde me om en liep daarna naar beneden waar Harm al zat. 'Waar is Jer?' Vroeg ik. 'Moest nog iets boven doen. Waar is Joost?' Vroeg Harm en hij nam een hap van zijn cracker. 'Boven. Hoe gaat het nu?' 'Mwah, ik ga wel wat eten... Alleen daarna ga ik weer op de bank liggen.' Ik knikte en pakte een broodje.

'J-Jongens... Het spijt ons heel erg maar...' Zei Jeremy. 'We moeten afscheid nemen...' Zei Joost zacht. Ik en Harm keken elkaar aan en daarna keken we naar Joost en Jeremy. 'Onze ouders willen ons hier weghouden. En dat we verkering krijgen met een meisje...' Zei Jeremy. Ik stond op en liep naar Joost. 'I-Ik wil niet dat je gaat...' Zei ik zachtjes en ik begon te huilen. 'Awh, Linky... Niet huilen...' Zei Joost zachtjes. Ik verborg me in Joost zijn armen. 'Ik wil nog geen afscheid nemen... We wonen dan 4 uur van elkaar af...' Zei ik huilend. Harm rende naar Jeremy en begon ook te huilen. Jeremy sloeg zijn armen om Harm heen. Joost tilde me op en zette me op de tafel. Tranen bleven maar stromen... 'Ik wil niet weggaan... Maar het moet.' De tranen over die over Joost zijn wangen rolden glinsterden in het felle licht. 'We moeten toch iets kunnen doen? Ze kunnen jullie niet dwingen!' Zei Harm. Joost en Jeremy keken elkaar aan. 'Dat kunnen ze wel...' Zucht Joost. Harm kijkt Joost raar aan. Joost pakte een zakdoek en veegde mijn tranen weg. 'Ze hebben te veel macht...' Zei Jeremy zachtjes. 'Laten we gewoon afwachten... Misschien gebeurt er nog een wonder...' Zei ik zachtjes.

Joost p.o.v.

De deurbel ging en ik deed open. Mijn ouders stonden er. Ik had ze te lang niet meer gezien... Ze waren zelfs niet op de begrafenis. Ik laat mijn ouders binnen en vroeg:' Waar zijn de ouders van Jer?' 'Jeremy.' Verbeterde mijn vader me. 'Daar zijn ze.' Zei mijn moeder en de ouders van Jeremy kwamen binnen. Ze liepen de woonkamer binnen en het eerste wat mijn ouders vroegen:' Wat doen zíj nog hier?' Ik ging naast Link zitten en trok hem dicht naar me toe. Zij wonen hier! Net zoals wij.' Zei ik en ik gaf Link een kus op zijn haar. 'Gadver, hij is ook zo... ja... Hoe moet je dat netjes zeggen? Uhm... Anders?' Zei mijn moeder. Met een dodende blik keek ik haar aan. 'Alsjeblieft... Dit is ons huis, jij bent niet de baas.' Zei ik en ik ging staan. 'Jeremy... Ik heb spijt dan ik Harm in huis heb genomen.' 'Nee, het is goed... Wij probeerden iets goed te doen, alleen het heeft een verkeerde invloed achtergelaten.' Zei Jeremy 's vader. 'Joost, spreek niet zo'n toon tegen ons aan!' Schreeuwde mijn vader en hij sloeg me. Een brandend gevoel bleef achter op mijn wang. 'Joost!' Schreeuwde Link en hij pakte een nat doekje. Mijn vader sloeg me nog een keer, alleen dit keer tegen mijn slaap. 'Gek, wil je hem vermoorden?!' Schreeuwde Jeremy. Harm keek toe... Hij wist niet wat hij moest zeggen. Link legde de koude doek tegen mijn wang aan. Jeremy 's vader trok Link bij me weg en zei:' Jer, wil je leven in dit huis? We gaan naar Engeland verhuizen. Je hebt Joost nog en je hebt daar leuke Britse meiden. Je wou toch altijd naar Engeland?' Vroeg Jeremy 's moeder hoopvol... Jeremy schudde zijn hoofd en trok Harm dicht tegen zich aan. 'Het maakt mij niet uit waar ik ben... Zolang ik maar met deze mensen ben...' Angst stond in Link zijn ogen. 'Kom op Joost... Nikki maakte ook al een vergissing om weg te gaan. Wil je echt hetzelfde als haar einde... Denk aan al die momenten dat ze er niet voor je waren.' Tranen liepen over mijn wangen... 'Joost, luister niet!' Schreeuwde Jeremy. Ik ademde langzaam in en uit. 'Nee, ze willen gewoon niet dat je gelukkig bent... Ze haten je. Kom maar bij pappie en mammie... Wij houden van je.' Opeens voelde ik mijn benen niet meer. Ik viel op de grond en begon te schreeuwen:' Laat me met rust! Ik ben bang... Ze nemen me over!! Bel iemand, alsjeblieft!! Iedereen haat me...' Mijn vader tilde me op waardoor mijn voeten een paar centimeter boven die grond bungelde. 'Kom op, beman jezelf'!' En hij sloeg me twee keer tegen mijn slaap. Ik bleef schreeuwen. Ik zag langzaam vlekken voor mijn ogen komen. Harm die had heel veel op film staan want ik zag hem sneaky met zijn telefoon op ons richten. 'De politie en de ambulance komen eraan.' Zei Link met de telefoon in zijn handen.  Ik viel op de grond en begon te kreunen. Mijn vader Liet me vallen op de grond... Onze ouders verlieten het huis en de vlekken namen mijn zicht over. Ik viel met mijn hoofd op de grond...

Rip Joost....
ALLEEN JOLI & JARM IS WEL KJOET!!
Trouwens, in de f*ck marry kill video van Jer zei hij dat hij Harm wou doen...
Dat is toch wel een beetje Jarm...
(Wij gaan gewoon zorgen dat het real word geen zorgen xD)
Doei doei!