Vluchtten #2 {Voltooid}

Chapter 11

Harm p.o.v.

Ik hoorde de bommen dicht bij het huis. Ik voelde mijn broek nat worden... Ik begon weer te huilen en Jeremy die in het bed naast me vroeg:' Harm, gaat alles goed.' Ik schaamde me kapot omdat ik 9 was maar soms nog steeds in mijn bed plaste. 'Ik heb in mijn bed geplast...' zei ik zacht. Jeremy die lachte me niet uit maar zei:' Wil je bij mij liggen.' 'Mag dat?' 'Tuurlijk! Je bent mijn beste vriend.' Ik bloosde en was blij dat het donker was, anders kon Jeremy me zien. Ik trok eerst iets schoons aan en vroeg terwijl ik daarmee bezig was:' Wat als ik een ongelukje krijg terwijl ik bij jou lig?' 'Dan zal ik nog steeds evenveel van je houden, net zoveel als ik al deed.' Mijn hart begon sneller te kloppen toen hij dat zei. Sinds die dag wist ik ook dat ik homo was. Jeremy schoof iets op en ik ging naast hem liggen.

Ik opende mijn ogen en zei:' Jeremy...' Jeremy opende ook zijn ogen en zei:' Ja?' 'Weetje nog van vroeger? Toen ik altijd bij jou ging liggen.' Jeremy bloosde en knikte. 'Bedankt daarvoor... dat was aan van mijn grootste geheimen hé, dat ik in mijn bedplaste...' 'Het was schattig...' Zei Jeremy. 'Als ik heel bang ben gebeurt het soms ook nog...' Zei ik en ik begon te huilen. 'Waarom huil je?' 'Omdat ik me er zo voor schaam...' 'Je hoeft je er niet voor te schamen... Ik zal nog steeds evenveel van je houden, net zoveel als wat ik altijd heb gedaan.' Jeremy veegde mijn tranen weg en ik glimlachte. Jeremy kuste me maar precies op dat moment ging de deur open. 'Oh... sorry... ik wist niet dat jullie bezig waren.' Hoorde ik de stem van Link zeggen. Jeremy liet me los en ik zei:' Link, wat is er?!' Link opende voorzichtig de deur. 'Ik heb iets gevonden...' Zei Link. Hij liet me een stapeltje brieven zien. 'Wat is dat?' Vroeg Jeremy die rechtop ging zitten. 'Brieven... Van Joost...' zei Link zachtjes. 'Waar vond je ze?' Vroeg Jeremy. 'Onder mijn matras...' zei Link en hij begon te huilen. Ik ging op de rand van het bed zitten en Jeremy deed dat ook. Link ging tussen ons in zitten en liet me de brieven zien.

Lieve Link
Ik wil dat je weet dat ik zielsveel van je houd..
Maar als je dit leest heeft dat denk ik een reden.
Of ik heb zelfmoord gepleegd, of er is een ongeluk gebeurd.
Maar het spijt me in ieder geval...
Maar, zoals ik al zei...
Iedereen haat me toch al...

Joost

'En zo gaan ze een beetje door.' Zei Link huilend. Ik zag wat rode vlekken op het papier zitten. 'Is dat bloed?' Vroeg ik. Link knikte en zei:' Hij schreef dit terwijl hij zichzelf sneed...' 'Dus jij weet het ook al?' Vroeg ik. Link knikt en zei:' In het ziekenhuis zei hij dat.' Ik dacht weer aan ons gesprek bij het zwembad... ik had spijt dat ik hem mijn geheimen niet heb verteld. 'Maar ik ga weer...' Zei Link zacht en hij liep de kamer uit. Ik hoorde in de kamer naast me iets breken maat vertikte het om te kijken. 'Harm, is er iets?' Vroeg Jeremy. 'Ja... alleen ik dacht ergens aan.' Jeremy knikte en ging weer liggen. Ik ging ook liggen en viel al snel in slaap.

Ik werd wakker door het zonlicht dat de kamer in scheen. Ik liep naar beneden waar Jeremy en Link al waren. Link lag op de bank met een emmer naast hem. 'Hey.' Zei ik zachtjes om Link niet wakker te maken. 'Je hoeft niet zachtjes te doen hoor.' Hoorde ik vanaf de bank. 'Hey.' Zei ik tegen Jeremy. 'Hey.' Hij ging zitten aan tafel en pakte een broodje en ging ontbijten. Ik volgde zijn voorbeeld en vroeg na het ontbijt:' Link, wil jij nog wat?' 'Alsjeblieft niet...' Kreunde Link. Ik lachte en ruimde de tafel op.

Jeremy p.o.v.

Ik ging naast Link op een stoel zitten en mat (ja, this serieus mat) zijn temperatuur op. '39,6. Je word langzaam beter!' Zei ik Link glimlachte zachtjes en zuchtte:' Ik wel...' 'Mis je Joost?' 'Meer als wat dan ook.' Zei Link en hij ging rechtop zitten maar greep gelijk naar zijn hoofd. 'Doe maar rustig.' Zei ik. Link liet zich weer zakken en ik liep naar boven. Ik vouwde de was op totdat ik gebeld werd. Ik nam de telefoon op en een man zei:' Spreek ik met vrienden of familie van de heer Bouhof?' 'Ja...' Zei ik onzeker en bang voor het antwoord. 'We moeten u mededelen dat de heer Bouhof zojuist is wakker geworden uit de coma.' Huilend vroeg ik:' Serieus?!' 'Ja, hij is een medisch wonder...' 'Heel erg bedankt!' Zei ik nog steeds huilend van blijdschap. Ik hing op en Harm klopte op de deur en vroeg:' Jer, gaat alles goed?' Hij deed de deur open en ik zei blij:' Joost leeft!'

UMG JOOST IS ALIVE