10 things to do before death #READINT2017

-7-

"Όχι αγάπη μου, μην το λες αυτό." εκλαψε μαζί μου.

"Μπαμπά, ξέρεις ότι θα έρθει η στιγμή. Σε παρακαλώ, υποσχεσου ότι θα το κάνεις."

"Το υπόσχομαι." προσπάθησε να μου χαμογελάσει.

"Θα πάω κοντά στην Anne, μπαμπά. Δεν θα με ξεχάσετε ε;"

"Ποτέ δεν θα σε ξεχάσουμε γλυκιά μου. Είσαι ο,τι καλύτερο μας έχει συμβεί." με φίλησε στο μάγουλο.

"Το είπατε στον Clay;"

"Του είπαμε να έρθει. Θα είναι εδώ το άλλο σαββατοκύριακο. Θα του το πούμε από κοντά."

Ο Klay είναι ο μεγαλύτερος αδερφός μου. Κάνει μεταπτυχιακό στην Εγκληματολογια στην Αγγλία.

"Γιατί δεν προσπαθείς μωρό μου; Αφού στεναχωριέσαι." ξεφυσιξε φανερά στεναχωρημένος.

"Μπαμπά, δεν στεναχωριέμαι που πεθαίνω. Στεναχωριέμαι που πεθαίνω χωρίς να έχω κάνει τίποτα. Θέλω να φύγω. Έτσι πρέπει μπαμπά. Η φύση ξέρει καλυτερα. Πιστεύω ότι όλα γίνονται για έναν λόγο. Εύχομαι να με συγχωρήσετε κάποια στιγμή για την επιλογή μου." είχα σταματήσει πια να κλαίω.

"Η μαμά σου λυπάται πολύ. Δεν ήθελε να σου μιλήσει έτσι ούτε να σε χτυπήσει. Είναι πολύ δύσκολο για εμάς Hazel. Το κοριτσάκι μας φεύγει."

Έβλεπα τον πατέρα μου να κλαίει, και δεν μπορούσα από το να νιώσω τύψεις για αυτό που τους κάνω.

"Συγγνώμη." κατέβασα το κεφάλι.

Μεχρι και όταν πεθαίνω κάνω κάτι λάθος.

"Μην ζητάς συγγνώμη. Είναι η επιλογή σου."

"Μπορείς να πεις στην μαμανα ερθει; Και εσύ πήγαινε να κοιμηθείς. Είναι αργά. Ή καλύτερα, είναι πολύ νωρίς." του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο.

"Hazel;" γύρισε και με κοίταξε, καθώς άνοιγε την πόρτα.

"Σ'αγαπάω." μου είπε.

"Και εγω μπαμπά."

Ένιωσα πάλι τα δάκρυα να εμφανίζονται στα μάτια μου. Δεν τους άξιζε όλο αυτό.

"Μωρό μου; Ζήτησες να μιλήσουμε;" μπήκε διστακτικά η μαμά στο δωμάτιο.

Κουνησα το κεφάλι μου καταφατικά και της έκανα νόημα να κάτσει δίπλα μου.

"Hazel, συγγνώμη για ο,τι εκα-" την έκοψα αγκαλιάζοντας την σφιχτά.

"Συγγνώμη μαμα. Σε αγαπώ τοσο." της είπα κλαίγοντας.

"Αγάπη μου." άρχισε να κλαίει και εκείνη.

Μείναμε για λίγο αγκαλιασμενες, απλα να κλαίμε.

"Θέλω να ξέρεις ότι θα σε στηρίξω σε ο,τι θες να κάνεις. Οι επιλογές σου είναι σεβαστές. Θα μου λείψεις." μου είπε γλυκά.

"Τι θα κάνετε το δωμάτιο μου όταν πεθάνω;"

"Δεν πρόκειται να αλλάξουμε τίποτα μωρό μου. Θα είσαι πάντα μαζί μας, ετσι;" με κοίταξε με τα πρησμένα από το κλάμα μάτια της, και η καρδιά μου έσπασε.

"Πάντα μαμά. Θα σας κοιτάω και θα σας στέλνω φιλιά."

"Συγγνώμη αν σε καταπιεζαμε. Συγγνώμη αν δεν ήμασταν εκεί. Συγγνώμη για ο,τι κακό έχει συμβεί εξαιτίας μας. Η αλήθεια είναι ότι από τότε που χάθηκε η Anne, φοβόμαστε για εσένα. Είδες Πόσο εύκολο είναι να χαθεί ένα παιδι; Φοβόμασταν μήπως σε πάρει κανείς μακριά μας, και τώρα εξαιτίας μας θα φύγεις, χωρίς να έχεις κάνει ο,τι έχουν κάνει οι άλλοι έφηβοι. Συγγνώμη, μωρό μου."

"Μαμά, μην κλαις σε παρακαλώ. Όλα θα φτιάξουν. Αυτόν τον χρόνο θα αλλάξω. Θα με βοηθήσει και ο Matthew." είπα αβέβαιη για το τελευταίο κομμάτι.

"Ο εθελοντης; Όμορφο παιδί." είπε πονηρά.

"Μαμά, ο Matthew είναι εκείνος που άρχισε να με κοροϊδεύει. Εκείνος ελέγχει τα πάντα." κατέβασα το κεφάλι.

"Γιατί δεν μου το είπες ποτε;"

"Δεν ήθελα να στεναχωρηθεις." ανασηκωσα τους ώμους.

"Και τόσο καιρό Εσύ υπεφερες και εμείς δεν είχαμε ιδέα." η φωνή της ράγισε.

"Μαμά, όλα αυτά θα σταματήσουν. Θα αλλάξω, στο υπόσχομαι. Προς το καλύτερο." της χαμογέλασα.

"Ω Αγάπη μου. Εσύ είσαι τελεία, οι άλλοι πρέπει να αλλάξουν." μου είπε γλυκά και με φίλησε στο μάγουλο.

"Συγγνώμη που σας ανησύχησα." είπα σιγανά.

"Καλά έκανες. Το αξίζαμε." γέλασε.

"Θα με σκέφτεσαι καθολου;"

"Πάντα."

Ακολούθησε σιωπή. Καθόμασταν αγκαλιά στο κρεβάτι μου, και κοιτούσαμε το κενό.

"Μήπως θες να προσπαθησεις;" ρώτησε διστακτικά.

"Σε παρακαλώ μαμά, μην με Ρωτάς."

"Εντάξει, συγγνώμη. Απλα ήθελα να ξέρω αν υπάρχει πιθανότητα." βουρκωσε.

"Θες να κοιμηθούμε μαζί σημερα;" αλλαξα θεμα χαμογελαστή.

"Και βέβαια μωρό μου." με κοίταξε με αγάπη.

Ήξερα ότι θα έμεναν δίπλα μου μέχρι το τέλος. Ήξερα ότι από αύριο όλα θα άλλαζαν. Απλά το ήξερα.

Και αυτό μου ήταν αρκετό.

Μονο εγω κλαίω;

ΦΑΚ, μόλις έφαγα σουβλάκι και αντί να χαίρομαι κλαίω.

Βρείτε με, αλλά ρε ήταν τόσο συναισθηματικογλυκουλικογουτσικο κεφαλαιακι.

Πάω τώρα να κλάψω στο κρεβατάκι μου σαν καλοοοο κοριτσάκι.

Καληνύχτα μωρά μου και καλό μηνα για αύριο.

Η μαμά μονοκερινα σας αγαπάει🍭🍭