[16] Affected, Aren't We?

Start from the beginning
                                    


LYZA'S POV

I don't know why I enjoy to be with Theo. Gustong-gusto ko siyang kausap. Naku-kyutan ako sa kanya. I love his brows, deep brown eyes, even his full lips... Geez, ang sarap lamutakin!

"Makatitig ka naman, Lyza." Natatawang sabi niya.

"Ang cute pala ng mga mata mo?" I was about to lay a finger on his lids when some bastard interrupted me.

"Lyza?"

Nagulat ako nang sumulpot si Derrick sa kaliwa ko. I blinked just to assure if he's real but he didn't vanish off my sight. So, he's here for real!

Sarkastiko siyang ngumiti sa akin bago bumaling kay Theo. "Anong ginagawa dito ng baby ko?"

"What are you doing here?" I asked in a low tone. Dala siguro sa pagkagulat ko.

Nakita ko pa si Wayne sa likod niya na ngumiti sa akin kaya tinanguan ko siya.

"Mag-go-grocery ako para sa supply natin," he sweetly said and glanced at Theo infront of me. "Lyza, sinong kasama mo?"

I moistened my lips when I felt it dried up. Nakatingin lang sa akin si Theo na parang nagulantang din katulad ko. "T...Theo, siya si Derrick. Ano ko... You know."

"I'm her husband," proud na sabi pa ni Derrick. I mentally slapped my forehead at his answer. I know right! He's my bloody husband and needless to say, Theo's my ideal man.

"Oh, ikaw pala ang asawa niya. Nice to finally meet you, pre." Nag-handshake silang dalawa pero why do I feel the tension between them?

"Si Wayne... Friend niya," I introduced at tinanguan naman siya ni Theo.

"So, ikaw pala si Theo..." Madiin na sabi ni Derrick at kasabay nu'n ay ang pagpulupot ng braso niya sa bewang ko. Geez. I can really feel the tension between them. Sa akin? Wala akong tension na nararamdaman. Paki ko ba sa kanila? 

"Yes... Nakukwento ba ako ni Lyza sayo?"

I smiled. "Of course, I told him a lot about your kindness, Theo. Anyway Derrick—" I removed his arm across my waist and then stepped beside Theo. "We have to go. May gagawin pa kami ni Theo."

"Pero may gagawin pa tayo 'di ba, Lyza? Remember?"

"What?" I raised a brow. Pinagsasabi nito?

He grinned and pulled me towards him. Napasubsob tuloy ako sa dibdib niya. "Theo, nice to meet you but I have to take her back with me. Mag-go-grocery pa kami ng asawa ko."

"Oh, I see." Tumingin sa akin si Theo and I swear, he looks so pitiful. Gago talaga ni Derrick! "Lyza, see you again."

"Magkikita pa kayo? Kailan?" singit ni Derrick at narinig ko ang mahinang pagtawa ni Wayne sa likuran namin. 

"We'll see each other whenever we want to," I hissed and looked to Theo. "I'll call you. Thanks for your time," I said and walked out of the scene.

NAKAKAASAR!!! Hindi ko alam kung bakit napakaactive ng tear ducts ko. Geez. Tama nga sila, napakasensitive ng mga buntis. Why am I starting to cry?

"Wayne, mauna na kami. Lyza!"

Ignore that jerk, Lyza. Bwisit! Istorbo!!

"Baby!" 

I was busy cursing him in my mind when I felt his arm snaking across my shoulders. At hindi lang yun, iginiya niya pa ako papasok ng grocery store. I couldn't even protest. Hindi naman ako eskandalosa para sigawan siya sa publikong lugar.

"Hindi mo sinabing si Theo ang kasama mo," sabi niya habang kumukuha ng push cart. "Bawal akong mambabae pero ikaw itong nanlalalaki?"

That made me shot him a WTF look. Nanuyo agad ang mga tearducts ko. "Seriously? Panlalalaki na ang tawag dun?"

"Oo," he shrugged while pushing the cart towards the canned goods' aisle. "Babae ka at lalaki siya. Kayong dalawa lang ang magkasamang lumabas. Syempre, may malisya yun."

Tss... What a lame reason. Hindi ba pwedeng friends lang kami? Palibhasa siya, napakamalisyoso ng isip.

"Im going to let this pass, Lyza. Ayoko ng makikipagkita ka sa kanya. Pangit tignan. May asawa ka—"

I cut him off abruptly. "Woah, look who's talking, moron? Nag-mall lang kami ni Theo, big deal na agad sayo? Eh ikaw nga, muntikan nang makipag-chukchakan sa ibang babae, binig deal ko ba yun?"

Bigla namang lumikot ang paningin niya. Tingin sa kaliwa, tingin sa kanan. Sa likod at sa harap. Fuck, that's when I realized we shouldn't have talked about this matter in public.

"I thought we're good already?" He asked and faced me. Nakatigil na kami ngayon.

I rolled my eyes upwards. "You thought so? Hindi porket pinagbigyan kita kagabi ay okay na tayo, Derrick."

Pinagbigyan ko lang siya kagabi para iparealize sa kanya na may asawa na siya. That's it. No emotions included.

His eyes are now serious. Okay, did I hit a sensitive part of him again?

"Fine..." He said and made a face. "Pero kung umungol ka kagabi, walang katapusan? Hindi pa ba tayo okay nu'n?"

That made my cheeks beet red. Fuck, he got me there.

"Okay, okay. Tama na. Kalimutan na natin yung katarantaduhan mo," sagot ko habang sinesenyasan siya na tumigil na. Ngumisi naman siya. "Now Derrick, don't you ever do that again."

"Of course, I won't. Good boy na ako," he grinned while acting as though he was drawing a halo above his head. Good boy? Ano siya, bata?

"And please, 'wag mo nang pakielaman ang friendship namin ni Theo. Ridiculous may it seem, but I think pinaglilihian ko siya. I love his presence..."

"WHAT?!?"

"Yeah, so shut up and let's start what we're supposed to be doing," I said and left him standing like an idiot there. Gustong-gusto ko talagang nakikita si Theo. Gusto ko yung mga mata niyang brown na brown... Haayyy.

"Lyza..." Derrick pushed the cart towards me. Kumuha nalang ako ng kumuha ng gusto kong bilihin at inilagay yun sa cart. Si Derrick naman ang magbabayad eh. "Aalis ako bukas."

That made me stop and look to him. "Where are you off to?"

"Cebu... Sama ka?" Bubuka pa lang sana ang bibig ko para sumagot pero inunahan niya na ako. "Yun ay kung payag kang maiwan sa hotel suite mag-isa. Hindi kita maaasikaso dun. So, mas mabuti kung dito ka nalang sa Maynila. You'll just probably bore yourself to tears if you come with me."

"Anong gagawin mo dun?"

He smiled. "Business. Pure business."

"Is that so?" I asked, scrutinizingly. Baka kasi nagsisinungaling siya.

"Yeah, I'll update you when I get there. Two days or three lang naman ako dun. Aasikasuhin ko yung franchising ng bar ko."

For some reason, bigla akong nakaramdam ng lungkot. 2-3 days na walang Derrick sa paningin ko?

"Babawi nalang ako 'pagbalik ko," he said with that sheepish smile of his. Hindi ko gusto ang ngiting yan.

"Bawi your face."

"Ang ibig kong sabihin, mag-a-out of town tayo pagbalik ko galing Cebu. Malaki ang kikitain ko dun eh."

I beamed. "Swear?"

"Swear."

"Okay," I retorted and I felt his hand making its way across my waist. Mas gusto ko pa rin ang amoy ni Derrick kesa kay Theo. So, manly... And I love it.

My Psycho Girl [COMPLETED]Where stories live. Discover now