[3] Forget it And Move On

310K 5.4K 129
                                    

[3] FORGET IT AND MOVE ON


LYZA'S POV

Nagising ako nang maramdaman ko ang pagkulo ng tiyan ko. I'm hungry as hell! I badly need to eat something. Pero paano ako magbebreakfast kung lantang-lanta ako ngayon at idagdag na rin ang braso na nakayakap sa bewang ko? I can't move my ass off this bed!

I tried to remove his arm around my waist but I failed. What is super strong? Kahit na hinihigpitan niya yung yakap sa bewang ko, hindi pa rin ako nakakaramdam ng bigat. I hate to think this but I'm really feeling comfortable in his arms. Bloody hell... Tinablan na naman ako ng kamandag ni Monteverde! Hindi na ako nadala!

I slightly shook his arm and looked back at him over my shoulder. "Derrick, get up."

"Hmmm..." He groaned and to my dismay, he even moved me closer to his body. Napapikit nalang ako nang maramdaman ko na naman yung... aish. Never mind.

How can I forget this? We're both naked under the same sheets. Skin to skin...

"Derrick, gumising ka na."

"Inaantok pa ako."

Pilit kong tinanggal ang braso niya sa bewang ko. Buti nalang, nagpaubaya na siya. I urgently covered myself with the comforter and looked to him. Nakadapa na siya ngayon. Hindi pa rin pala siya nagbabago. Mahirap pa rin siyang gisingin.

"Derrick," niyugyog ko ang balikat niya hanggang sa mabwsit siya sa akin. "You better get your ass up so that you can take a shower and go home!"

"That's so cruel of you," binaon niya ang mukha niya sa unan saglit tapos humarap siya sa akin at nagmulat na ng mata. "Pagkatapos mo kong matikman, papalayasin mo na agad ako?"

My brow shot up in irritation. "Don't act like a girl, Derrick. Pabor naman yan sa'yo 'di ba?" Niyugyog ko ulit ang balikat niya. "Now get up, lazy butt. Take a shower and then leave..."

"Tss, bahala ka."

Good thing, he did what I've told. He got himself up groggily and before I knew it, I caught myself staring at his nakedness that made me gasp in horror.

"The heck, Monteverde!" Tumalikod ako sa direksyon niya at ipinikit ang mga mata ko. "Magkunwari ka namang nahihiya na ibalandra ang katawan mo."

"Masama ba? Napagsawaan mo na rin naman 'to ah."

I can now imagine his smirk behind me. Ang yabang talaga!

"The sun has risen up, Monteverde! Iba kagabi at iba ngayon. Maliwanag na maliwanag na! And to be clear with you, I'm now definitely sober."

He chuckled arrogantly. "Pa-teenager ka pa dyan. Parang kagabi lang, agresibo ka. Para kang maagawan sa pagkain. Ako lang naman ang nakahain, at ikaw lang naman ang kumain. Pinagbigyan lang kita!" at dun na siya tumawa ng nakakaloko. I immediately covered my ears with my both hands. I hate it whenever he's teasing me! He sure knows how to piss me off!

"Maligo ka na para makaalis ka na nga!" At nang makakain na ako kapag wala na siya sa paningin ko. Tuwing nakikita ko ang mukha niya, nagfaflashback sa utak ko ang mga nangyari kagabi. Oh geez, get a grip of yourself, Lyza!

"Oo na. Kukunin ko lang yun trousers ko sa sofa."

While waiting for him to finish cleaning up himself, my body decided to take a short nap. Last night was the most tiresome night I have ever had in my life. I think I need a lot of time to recharge myself. 

As I closed my eyes, my mind automatically played a flashback way back in my highschool years.

... I was only in my freshmen year in highschool when I joined the swimming team of E.H.A. I was really a good swimmer back then. Well, I remember, I was only 10 years old when I started engaging myself into swimming lessons. I was 13 years old when I decided to join the school's swimming team and that's how I became friends with Derrick. Classmate ko siya noon sa section 2, pero civil lang kami sa isa'-isa. Pero nung sumali ako sa swimming team, nagkaroon kami ng chance na maging magkaibigan dahil isa rin siyang swimmer.

My Psycho Girl [COMPLETED]Where stories live. Discover now