geluk - dutch fanfic- one direction

Hoofdstuk 55:

Hoofdstuk 55:

Weet u al zeker of je het kindje wil weg halen? De dokter kijkt me vragend aan. Ik .. Ik weet het niet stotter ik. Ik snap het maar u moet een keer een beslissing nemen. Het kindje is al een maand. Als je nog langer wacht dan kan je het niet meer weg halen. Ik knik begrijpend en kijk dan naar me buik. U krijgt nog 2 uur de tijd op na te denken en dan moet ik het van u weten. Oke? De dokter kijkt me vragend aan. Ik knik ja is goed. Okee dan geef ik u nu veel succes met na denken en dan zie ik u weer hier om 3 uur. Ik knik en geef de dokter een hand. Denk goed na. U vriend wil het echt niet dat u het doet dat had ik al gemerkt maar je moet het voor je eigen doen mevrouw. Ik knik en glimlach. Dank u wel. De dokter glimlacht terug en doet dan de deur open. Ik zie dat Harry zijn hoofd uit zijn handen haalt en me angstig aan kijkt. Succes hoor ik de dokter nog zeggen. Ik stap de kamer uit en hoor achter me de deur dicht gaan. Harry vliegt omhoog en komt naar me toe gelopen. En? Hij kijkt me afwachtend aan. Ik heb nog 2 uur denk tijd zeg ik zacht. Ik zie dat Harry opgelucht zucht. Melly ik.. Nee Harry zeg niks ik wil alleen zijn ik wil na denken. Harry knikt en doet dan een stap naar achteren zo dat ik langs hem kan lopen. Ik laat je met rust. Ik glimlach voorzichtig en loop dan voorbij hem. Maar.. Ik draai me om en kijk Harry verbaast aan. Als je me nodig heb dan kom ik meteen! Is goed. Ik draai me weer om en loop weg.

Wat moet ik doen? Ik zit in het gras en kijk naar de spelende kindjes. Ik zit te kijken en te denken tot dat ineens een kindje valt. Het kindje begint hard te huilen. Mama!! schreeuwt ze maar niemand komt. Ik kijk rond en zie dat er niemand op of om kijkt. Ik sta op en loop naar het kindje. Gaat het? Ik til haar op en kijk dan naar het beentje wat open is. Het bloed aardig hard. Het doet pijn zegt het kindje snikkend. Dat snap ik kom dan zet ik je even op het bankje en dan zorg ik er voor dat het niet meer pijn doet. Het kindje knikt en veegt een paar tranen weg. Ik loop naar het bankje en zet het kindje op het bankje. Ik ga voor haar op me hurken zitten en veeg het wondje schoon. Daarna plak ik er een pleister op. Zo klaar. Het kindje glimlacht en kijkt naar der beentje. Dankje zegt ze nog snikkend en kijkt dan rond. Hoe ziet je mama er uit? Ze was naar die winkel gegaan. Het kindje wijst naar de bloemenwinkel aan de overkant van de straat. Maar ik mag niet alleen oversteken. Ik glimlach kom dan breng ik je wel. Ik steek me hand uit en het kindje pak hem aan. We lopen samen naar de bloemenwinkel en zien dan een vrouw naar buiten lopen. Mama! Het kindje laat me hand los en rent naar der moeder toe. Ik loop er ook naar toe en hoor dat het kindje het hele verhaal al heeft verteld. Bedankt dat je haar geholpen hebt zegt de vrouw. Ik glimlach vriendelijk geen dank ik was toch niks aan het doen. De vrouw glimlacht vriendelijk terug. Jij zal een goeie moeder zijn later zegt ze en loopt dan weg met het kindje aan de hand. Dag ! Het kindje zwaait vrolijk naar me. Ik zwaai vrolijk terug en loop dan naar de plek waar ik eerst ook zat. Ik ga weer zitten en leg me hand dan op me buik. Zou de vrouw gelijk hebben? Zou ik een goeie moeder zijn? Ik zucht hoorbaar en zie dan in de verte Harry staan. Hij glimlacht als hij ziet dat ik naar hem kijk. Ik geef hem een gebaar dat hij bij me mag komen zitten. Harry komt naar me toe gelopen en gaat naast me zitten. Hij zegt niks net zoals ik. Het is een tijdje stil tot dat hij begint te praten. Ik hoorde net wat die vrouw tegen je zei zegt hij zachtjes en kijkt me dan aan. Ik glimlach voorzichtig. Die vrouw zal vast gelijk hebben. Straks heeft die vrouw geen gelijk en dan ben ik een moeder van niks. Je ziet het pas als het kindje er is. Ik rol met me ogen en staar dan weer voor me uit. En je bent niet alleen hoor ik Harry fluisteren. Ik kijk hem aan en zie dat hij tranen in zijn ogen heeft. Ik sla me hoofd weer weg en kijk dan op me horloge. Shit het is al bijna 3 uur ik moet naar de dokter! Ik sta op en loop haastig naar het ziekenhuis waar ik meteen naar de plek loopt waar de dokter is. Harry loopt achter me aan. De dokter doet net de deur open en laat een patiënt uit. Hij glimlacht als hij mij ziet. Komt u maar binnen Melly. Ik knik en loop naar binnen. Harry blijft in de gang staan en kijkt me met betraande ogen aan. De dokter kijkt naar hem en dan naar mij. Harry je mag mee naar binnen zeg ik. Harry knikt en loopt dan mee naar binnen. Nou zegt u het maar. De dokter gaat zitten en kijkt me afwachtend aan. Ik zucht en kijk dan van de dokter naar Harry en dan naar me buik. Ik wil heel graag het kindje houden. Ik leg me hand op me buik en kijkt dan naar Harry die een glimlach op zijn gezicht krijgt. Weet u het zeker? De dokter kijkt me ook met een glimlach aan. Ik knik. Heel zeker. Nou dan kan ik u feliciteren. De dokter staat op en geeft me een hand. U heeft een goeie beslissing gedaan. Ik glimlach en kijk dan weer naar Harry die me met ongeloof aan kijk. Dan kan ik u ook feliciteren toch? U bent toch de man of vriend? De dokter kijkt vragend naar Harry en dan naar mij. Ik glimlach en knik. De dokter geeft Harry ook een hand en laat ons dan uit als ik een afspraak heb gemaakt voor een echo. Waarom zeg je niks? We lopen samen naar de uitgang. Ik .. Ik kan het niet echt geloven stottert hij en kijkt me dan aan. Ik glimlach. Je moet het maar geloven want anders.. Opeens drukt Harry onze lippen tegen elkaar. Het is een lieve diepe zoen wat ik zo gemist heb. Ik merk dat Harry door de zoen heen glimlacht. Je bent geweldig fluistert Harry. Ik glimlach en geef hem nog een zoen. Ik voel dat Harry zijn hand op me buik legt. We krijgen gewoon een kindje fluistert hij met glinstering in zijn ogen. Ik glimlach en leg me hand op de zijne die op me buik ligt. Ja we krijgen een geweldig kindje. Harry glimlacht en geeft me nog een zoen. Ik ben zo gelukkig! Hij trekt me in zijn armen en geeft me een zoen op me hoofd. Ik ook!