Horses and badboys

Hoofdstuk 30

Woensdag

Ik ga naar school. Hoe zal het er zijn? Ik loop het schoolplein op als ik mijn BMW op slot heb gezet. Ik loop naar de kluisjes en zie Jasmin ertegenaan staan. Ik rol met mijn ogen. 'Jasmin, mag ik er even bij?' vraag ik zo vriendelijk mogelijk. Ze kijkt me arrogant aan. 'Nee', zegt ze.

'Waarom niet?' vraag ik.

'Omdat ik hier sta', zegt ze. 'Dat is geen reden', zeg ik. Ik begin mijn geduld te verliezen, ook al heb ik die nooit gehad.

'Ik ga hier niet weg'.

'Dan zorg ik ervoor dat je weggaat', zeg ik. 'Oh ja? Hoe?', vraagt ze arrogant. 'Zó', zeg ik en schop haar in een fractie van een seconde in beide knieholtes. Ze valt op de grond en gilt. Aansteller. Ik pak de boeken uit mijn kluisje en loop naar de aula. Onderweg loop ik tegen een borstkas aan, waardoor ik achterover val en omhoog kijk. Deze keer niet in de groene ogen van Ronaldo. Het zijn andere groene ogen. Deze zijn lichter. De jongen waar ik tegenaan botste, heeft blond haar en groene ogen. Hij heeft een prachtige kaaklijn, zo te zien. 

Verwonderd kijkt hij me aan en steekt een hand uit, die ik maar al te graag aanneem. Als ik overeind ben geholpen, wil ik snel naar de aula lopen, alleen Ronaldo en zijn groep komen eraan. Ik wil doorlopen alleen wordt ik geblokkeerd. Ik wens de brede borst van Ronaldo weg, terwijl hij eigenlijk best mooi is.

'Hey Sharon', zegt Ronaldo vrolijk. 'Hey', zeg ik. 'Hey Duncan', zegt Ronaldo en geeft hem een brohug. Ik zoek naar een weg om te ontsnappen, maar Justin, Acid, Jack en Simon staan ervoor. Ik kijk nog naar de groenogige jongen die blijkbaar Duncan heet en wil nu nog meer weg omdat hij me verlekkerd aankijkt. 'Wil jij wel eens je ogen in de kassen houden?' zeg ik brutaal tegen Duncan. 'Ze heeft wel een karaktertje hoor', zegt Duncan tegen Ronaldo, mijn opmerking totaal negerend. 'Ja, lekker hè', zegt Ronaldo. 'Ik ben geen lekker ding', zeg ik geïrriteerd. 'Mooi lichaam', zegt Duncan met een verleidelijke toon in zijn stem. 'Hou jij je ogen in je kassen', valt Ronaldo ineens uit tegen Duncan. 'Sorry hoor', zegt Duncan. Ik voel me steeds ongemakkelijker. Hulp smekend kijk ik Acid aan. Hij wijkt een beetje opzij en na een seconde ben ik al uit de gevarenzone. Ik begeef me naar de aula, maar op dat moment gaat de bel. Snel begeef ik me naar Nederlands, want dat is het eerste vak dat ik heb.

1e Nederlands
2e Gym
3e Gym
4e Biologie
5e Wiskunde
6e Engels
7e Aardrijkskunde

Als ik het lokaal binnen ben, ga ik meteen achteraan zitten. Sam gaat voor me zitten met Alex. Daarvoor komen nog wat mensen en in het midden achteraan zijn vier plaatsen vrijgehouden. Voor Ronaldo en zijn crew. Ronaldo en zijn vriendjes komen een kleine vijf minuten later binnen. Acid, Simon, Jack en Justin gaan op de vier vrijgehouden plaatsen zitten terwijl ze teveel aandacht krijgen van de sletjes van de klas. Ronaldo gaat natuurlijk naast mij zitten en Duncan weet niet waar hij moet zitten. Dus pakt hij brutaalweg een tafeltje weg van een nerdje en schuift die aan. Vervolgens gooit hij het nerdje van de stoel, zet de stoel achter zijn tafel en gaat erop zitten. Kortom, Ronaldo zit naast me en Daarnaast Duncan, terwijl de lerares Nederlands daar niet tegen kan. Ze zegt alleen niks, want ze weet dat dat toch geen zin heeft.

Ik probeer zo goed mogelijk voor me te kijken. Justin, Jack, Acid, Simon, Duncan en Ronaldo zitten de hele tijd te praten, dus lukt dat niet goed voor de lerares om les te geven. Ik wil er commentaar op geven, maar dan ga ik het sowieso niet winnen van zes jongens.

Blijkbaar was ik aan het staren, want Ronaldo kijkt me aan. 'Die spieren vermaken je wel hè', zegt hij. 'Alleen als ze goed gebruikt zouden worden', zeg ik scherp terug. 'Hoe bedoel je?' vraagt Duncan, die het blijkbaar leuk vindt om ermee te bemoeien.

'Als ze gebruikt zouden worden om meiden te beschermen en niet te betasten', zeg ik. Ondertussen kijk ook naar Ronaldo en zie tot mijn vermaking dat hij rood wordt. Hij bijt op zijn lip, wat ik veel te sexy vind.

'Jij moet je bek houden', zegt Ronaldo dreigend. 'Niet voor jou', zeg ik. 'Wel voor mij?' vraagt Duncan. 'Hou jij je bek ook..', wil Ronaldo uitvallen, maar hij klapt zijn kaken plotseling op elkaar. 'Ja hoor, voor jou wel', zeg ik tegen Duncan. Ronaldo draait zijn hoofd naar mij toe en geeft me een blik waarvan het kippenvel op mijn rug kruipt.

'Zit jij nou te flirten met Duncan?' vraagt hij scherp. Flirten? Wat denkt hij wel? 'Nee, ik doe alleen aardig tegen hem', zeg ik.

'Tuurlijk', zegt hij sarcastisch. Waarom denkt hij dat ik aan het flirten ben met Duncan? Is hij soms jaloers? Weirdo.

'Ben je soms jaloers op Sharon en ik?' vraagt de stem van Duncan plotseling. Met een ruk kijkt Ronaldo Duncan aan. 'Nee, hoezo?' vraagt Ronaldo. 'Omdat je zo raar doet', zegt Duncan. 'Ik doe niet raar', zegt Ronaldo.

'Tuurlijk', zegt Duncan sarcastisch. Ik glimlach. Een ruzie tussen één van zijn vrienden, beter kan het niet. Ronaldo draait zijn hoofd weer terug en kijkt me met zijn veel te mooie ogen aan. 'Ben ik jaloers op jou?' vraagt hij. 'Nee', zeg ik. 'Kijk. Zelfs zij kent me beter dan jij', zegt Ronaldo triomfantelijk tegen Duncan. Ik hoor Duncan zuchten. Daarna zegt hij niks meer.

Ronaldo draait zich weer terug naar mij. 'Ga je vanmiddag met mij mee?' vraagt hij. Wat is dat nou weer voor vraag? 'Waarom zou ik?' vraag ik fronsend. 'Omdat ik dat wil', zegt Ronaldo. 'Nee', zeg ik. Ik voel er niks voor om met hem mee te gaan. 'Ik wil, dus dan doen we dat', zegt Ronaldo arrogant. 'Ik wil niet, dus gaan we niet', zeg ik ook arrogant. 'Je bent echt lelijk als je zo doet', zegt Ronaldo. 'Je bent echt lelijk als je zo kijkt', zeg ik terug. Ik grijns. Hij grijnst ook.

'Ik ben de knapste van de school', zegt hij arrogant. 'Niet van de wereld', zeg ik. 'De hele wereld heb ik niet gezien, dus kan ik ook niet beoordelen'.

'Nee, ze zouden spontaan flauwvallen van jouw arrogante gezicht', zeg ik. 'Ik ben niet arrogant', zegt Ronaldo.

'Wel bescheiden', zeg ik sarcastisch. 'Jij bent ook bescheiden,' zegt hij sarcastisch.

'Ik zeg wat ik vind', zeg ik. 'Ik ook'.

'Nee', zeg ik. 'Hoezo niet?' vraagt Ronaldo en hij grijnst. Shit, nu zit ik vast. Snel een antwoord verzinnen. Helaas voor me is daar al geen tijd meer voor, want de bel gaat. Terwijl we het lokaal uitlopen, grijnst Ronaldo naar me.

Als ik me heb omgekleed heb,- want ik heb gym,-  loop ik de gymzaal binnen. Ik heb een kort zwart broekje aan en een roze shirt erboven. Mijn haar heb ik in een staart, wat ik al de hele dag heb. Ik loop naar de bankjes en ga erop zitten. Alex en Sam komen er ook bij zitten.  'Was wel gezellig met Ronaldo, hè?' vraagt Sam. Ik hoor iets ergernis in haar stem. 'Nee', zegt ik. 'Die nieuwe, die Duncan, wil je fixen', zegt Alex. 'Ja, dat had ik ook al door, helaas', zeg ik.

'Ronaldo reageerde daar nogal raar op', zegt Sam. 'Dat heb ik nog nooit bij hem gezien'.

'Ja, dat vond ik ook vreemd. Maar ja, hij is onvoorspelbaar', zeg ik. 'Nee, even serieus, hij leek echt jaloers', zegt Alex.

'Ja'.

'Ik weet niet wat ik van hem moet verwachten', zegt Sam. 'Het is een raar figuur', zeg ik en zucht overdreven.

Ik kijk naar de deur van de kleedkamer. Ronaldo komt eruit met Duncan achter zich aan. Ronaldo gaat naar zaal waar al het spul ligt waarmee je bijvoorbeeld een spel kan opzetten. Duncan komt naar me toe. Ik bereid me voor op een discussie.

'Sharon, mag ik je nummer?' vraagt Duncan.