Horses and badboys

Hoofdstuk 12

Ik zit bij Engels naast Sam, standaard plekken. Ze negeert me volledig en zit met Alex te praten. Nu voel ik me pas alleen.

'Sam?' vraag ik. Ze kijkt om. 'Ja?' vraagt ze kortaf. Jullie hoeven toch niet per se te weten wat ik uitvoer? Ik was dom, maar kunnen jullie me vergeven?' vraag ik, bijna smekend. 'Ja, dat kunnen we, maar ik vind het niet leuk als je liegt', zegt Alex. Zal lastig worden. Bij gebrek aan woorden knik ik. 'Mooi, is dat ook weer opgelost', zegt Sam. Ik geef haar en knuffel en daarna Alex. 'Sharon, ga normaal zitten, we gaan beginnen met de les!' Maar dan wordt de deur open gegooid. Ronaldo met zijn squad. 'Mevrouw, ik heb Sharon nodig', zegt hij spottend. 'Neem haar maar mee', zegt de vrouw, die bang is voor Ronaldo. Ronaldo wenkt me. Geïrriteerd sta ik op. Heb ik het net goedgemaakt met Alex en  Sam, komt hij het weer verpesten.

We lopen op de gang. Ronaldo kijkt me grijnzend aan, wat nogal akward is. 'Kijk eens voor je', zeg ik dan ook. 'Ik heb een verrassing voor je, babe', zegt Ronaldo. 'Wat dan?' vraag ik en denk na. Wacht! Ik heb mijn BMW nog niet terug! De sleutels ervan ben ik ook kwijt. Ronaldo pakt mijn hand. Ik probeer me los te rukken, wat natuurlijk niet lukt. Een aantal bitches kijken jaloers naar Ronaldo en mij. Ik geef ze een felle blik, waardoor ze beschaamd wegkijken. Ronaldo trekt me ondertussen maar buiten en gaat midden op het plein voor me staan. Ik kijk recht in zijn groene ogen. Hij heeft een grijns op zijn gezicht, ondertussen dat hij iets uit zijn zak haalt.

De sleutels.

'Hoe kom je daaraan?' vraag ik, wijzend naar de sleutels. 'Dat is nogal simpel. Toen ik naast je stond en jij naar de plek stond te staren waar je BMW hoordde te staan, heb ik de sleutels uit je zak gevist. Je moet je spullen beter beschermen, prinses', zegt hij met een zelfverzekerde grijns. Wat hebben badboys met grijnzen. Hebben ze daar verkering mee ofzo?! 'En waar ìs mijn BMW?' vraag ik. 'Kom', zegt hij. Jack, Justin, Simon en Acid zijn er nog steeds. Als ik naar ze kijk, lachen ze alleen maar. Rare jongens, vrienden van badboys. Ronaldo heeft ondertussen weer mijn hand gepakt en leidt me naar de andere kant van het plein waar een prachtige witte BMW staat.

Wacht.

Dat is mijn auto!

Waarom is die wit?

Dat is ook de vraag die ik aan Ronaldo stel. 'Ik wil dat jouw auto een beetje op de mijne lijkt', zegt deze. Dan zie ik dat erachter nog een witte BMW staat. Geen enkel verschil is er tussen de auto's, behalve de kentekenplaten. 'Oké, dus heb jij geld aan mij uitgegeven?' vraag ik me gefronste wenkbrauwen. 'Ja. Komt niet zo vaak voor hè?' zegt hij. 'Ik zit hier nog pas op school, dus weet ik dat niet', zeg ik. 'Dan weet je het nu', zegt hij. 'Zak'.. Ik kijk naar mijn hand die nog steeds in die van hem zit. Dan draai ik me om vanwege een boos geschreeuw.

Alex komt op me af rennen. Nee, eerder op Ronaldo. Ik zie hem ook verbaasd kijken en hij mompelt een lelijk woord over vriendinnen die overal mee bemoeien. Alex is gearriveerd. 'Ronaldo, je hebt verkering met mij, niet met haar!' roept ze. Ik ruk mijn hand los uit die van Ronaldo en probeer haar te kalmeren. 'Je bemoeit overal mee, hou nu eens op!' roept Ronaldo terug. Ik kijk naar beiden. Alex is heel erg boos, en Ronaldo ziet er zelfverzekerd uit, maar weet geen raad met de situatie. 'Het moet nou eens afgelopen zijn! Je gaat met alle meiden, en mij laat je links liggen!' schreeuwt Alex. 'Die meiden zijn veel beter dan jij, het is uit!' roept Ronaldo. Alex wil hem voorzien van een heftige reactie, maar ze zakt ineen.

Tranen rollen over haar wangen. Ik loop meteen naar haar toe en sla een arm om haar heen. Ik voel me gekwest, nu Ronaldo haar heeft gekwetst. Maar als ik naar hem kijk, grijnst hij alleen maar.