Από Α αρχίζει η αγάπη

16

''σκοτίστηκα!''

΄΄όταν θα τις τρώς θα σκοτιστείς όμως..τελός πάντων να μου διαβάσεις λίγο μετά όσο θα κάνω τα υφαντά μας για τα οικοκυρικά ''

΄΄ πονηρή''

Η Αγγελική της έβγαλε τη γλώσσα 

<<της άρεσε πολύ της Λουίζας Αγγελική ;>>

<<πάρα πολύ..>>

Είπε η κοπέλα συγκινημένη ενώ μνήμες από τα μαθητικά της χρόνια την κατέκλυζαν.

<<θα μου διαβάσεις αυτές τις σελίδες που βρήκαμε ;>>

<<τζίερη μου είσαι πολύ μικρός ακόμα για να καταλάβεις τι λέει εδω>>

<<μα δεν είμαι χαζός !>>

Ο μικρός είχε αρχίσει να πεισμώνει και εκείνη γέλασε με το ύφος του .

<<είπα εγώ βρε οτι είσαι χαζός ;μικρός είπα ! Θες να διάβασεις και για έρωτες τρομάρα σου!>>

<<ααα για έρωτες λέει;πω πω βαρετό !>>

Για λίγα λεπτά η προσοχή του στράφηκε άλλου και μετά πάλι στην Αγγελική .

<<Αγγελική θα μου μιλήσεις για την αδερφή μου ;>>

Δύο ολοστρόγγυλα δάκρυα σχηματίστηκαν στα μάτια του .

<<γιατί δεν τη θυμάσαι ;>>

<<τη θυμάμαι αλλά όσο περνάν τα χρόνια όλα τα καλά ξεθωριάζουν και εκείνη η μέρα που ήρθαν οι Τούρκοι γίνεται πιο ζωντανή >>

<<θα σου μιλήσω όσο θες μα όχι σήμερα ,δεν μπορώ ακόμα μαζί με τη Λουίζα θυμάμαι κι άλλα..>>

<<τον κύριο Άρη τον Ιταλό ;>>

<<ναι ..τον Ιταλό ..τρομάρα του >>

<<γιατί τρομάρα του ;>>

<<όταν θα είσαι αρκετά μεγάλος να διαβάσεις το βιβλίο θα σου πω ..άντε πήγαινε να στρώσεις το τραπέζι .>>

Μόλις έμεινε μόνη οι αναμνήσεις άρχισαν να την κατακλύζουν για ακόμα μια φορά όμως σήμερα θυμόταν μόνο τα καλά .Λες και τα κακά δεν υπήρξαν ποτέ.

Οι αναμνήσεις μαζί με ένα αίσθημα νοσταλγίας μπλέχτηκαν στα χείλια της και έγιναν τραγούδια. Αλήθεια πως είχε ξεχάσει τόσο καιρό αυτή τη μεγάλη της αγάπη; παλιά στην εφηβεία συνήθιζε να τραγουδά όλη μέρα...

Ήταν τόσο αμέριμνη που δεν πρόσεξε πως ο Γρηγόρης και η Μαίρη είχαν μπει εκείνη τη στιγμή στην αυλή. Κοίταξαν πρώτα την Αγγελική και μετά κοιτάχτηκαν μεταξύ τους.Ο μοναδικός τρόπος να βγει η Αγγελική στη νύχτα είχε βρεθεί!