Από Α αρχίζει η αγάπη

15

Της είπε ο Γρηγόρης και η Μαίρη χαμογέλασε. Της θύμιζε τόσο πολύ τον εαυτό της όταν προτόρθε στην Ελλάδα. Χαμένη, δίχως σπίτι, δίχως οικογένεια, δίχως κάπου να πάει για να ξαποστάσει. Τώρα πια που τα είχε όλα αυτά ήταν ευτυχισμένη.. Μόνο μια μικρή μελανή κουκκίδα υπήρχε στη ζωή της. Η δουλειά της, μα μέχρι και αυτή είχε αρχίσει πια να τη συνηθίζει. Έτσι και αλλιώς ήταν προσωρινό .

Είχαν αποφασίσει με το Γρηγόρη πως σαν βγάλουν λίγα λεφτά θα άλλαζαν γειτονία και θα έβρισκαν και οι δυο μια τίμια δουλειά για να μεγαλώσουν τα παιδιά. Σε λίγο καιρό με τα χρήματα που θα έβγαζε και αυτή η Αγγελική θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους .Το θέμα ήταν πώς θα της έλεγαν ότι πρέπει να πέσει στην πορνεία ; θα ήταν πολύ δύσκολο μετά από μια τόσο τραυματική πρώτη φόρα να δεχθεί να τη ''βιάζουν '' με τη συγκατάθεση της 2 και 3 άντρες κάθε βραδιά και να πληρώνεται για αυτό . Όταν το συζήτησε και με το Γρηγόρη αποφάσισαν πως πρέπει να περιμένουν πρώτα να ξεπεράσει το σοκ και μετά να προσπαθείσουν να της κάνουν κουβέντα για τη νέα δουλειά που θα ταν αναγκασμένη να ακολουθήσει .

            Γεμάτοι σιωπή κύλησαν οι επόμενοι μήνες του καλοκαιριού για την Αγγελική.Μετά την εξομολόγηση για τον βιασμό της σχεδόν έπαψε να μιλάει στο Γρηγόρη και τη Μαίρη και ο μόνος που έβλεπε το χαμόγελο της ήταν ο μικρός  Γιωργάκης . 

Τον Γρηγόρη στην αρχή τον φοβόταν .Όχι μόνο αυτόν ,όλους τους άντρες του φοβόταν .Έμοιαζαν απειλή στα μάτια της .

Πως βρείκε το θάρρος εκείνη την ημέρα και του ζήτησε και χάρη μόνο εκείνη το ξερε.

<<Γρηγόρη θέλω να μου κάνεις μια χάρη >>

<<τι χάρη;>>

Της είπε γεμάτος έκπληξη ο Γρηγόρης καθώς ήταν η πρώτη φορά που του απεύθυνε το λόγο.

<<εγώ όπως σας είπα έχω μια κυρία στη Χίο τη  θεία Φωτεινή που με αγαπά πολύ ,Αν μάθει ότι με βίασαν και ποιο θα είναι το σίγουρο επακόλουθο αυτής της συγκατοίκησης θα πεθάνει από τον καημό της .Από την άλλη να γυρίσω έτσι ατιμασμένη στο χωριό δεν το αντέχω..μια λύση μπόρεσα να σκεφτώ τόσες μέρες ...>>

Ο Γρηγόρης στην αρχή κόμπασε λίγο . Ώστε είχε καταλάβει γιατί την προόριζαν...τελικά δεν ήταν τόσο αφελής όσο πίστευε...

<<τι λύση;>>

<<Κάθε τρίτη απόγευμα η Μάρθα φεύγει από το σπίτι των τρισκατάρατων και πάει για ψώνια.Αυτή την τρίτη θα πας και θα της εξηγήσεις τι συνέβει και θα της πεις να μην αναφέρει ποτέ στη θεία ότι σταμάτησα να δουλεύω στους Δροσόπουλους .Σου λέω να πας εσύ γιατί εγώ δεν μπορώ να πλησιάσω το σπίτι>>

Έτσι και έγινε την τρίτη το απόγευμα παραμόνευσε πίσω από κάτι θάμνους και ξεπρόβαλε μόνο όταν είδε μια γυναίκα με την περιγραφή που του είχε δώσει η Αγγελική. Μόλις η Μάρθα είδε το μεγαλόσωμο άνδρα έβαλε της φωνές μα σώπασε όταν της είπε ότι είναι από την Αγγελική . Η ξαφνική εξαφάνιση της Αγγελικής τους είχε όλους θορυβήσει όλους και η δικαιολογία του κυρίου Αλέξανδρου ότι της έπιασε τάχα στο κρεβάτι με έναν άνδρα και από τη ντροπή της έφυγε δεν την είχε πείσει καθόλου. Η Αγγελική ήταν αγνή σαν Παναγία άσε που δεν ήταν τόσο ανόητη να κουβαλάει αγαπητικούς μέσα στο σπίτι .

Όταν της εξήγησε ο Γρηγόρης έμεινε κατάπληκτη .Εντάξει ο κύριος Αλέξανδρος ήταν λίγο φωνακλάς μα δεν τον είχε ικανό και για τέτοιο πράγμα !

Έφυγε με την υπόσχεση ότι δεν θα μιλήσει ποτέ στη θεία. Ήταν η τελευταία φόρα που την είδαν και μαζί της  τους Δροσόπουλους.

      Κατάρες και βρισιές ξέφυγαν από το στόμα της Αγγελικής όταν ο Γρηγόρης της είπε την δικαιολογία του κυρίου Αλέξανδρου και μετά χωρίς ούτε η ίδια να καταλάβει πως έπεσε στην αγκαλιά του κλαίγοντας.

Εκείνη τη νύχτα ο Γρηγόρης δεν πήγε στο μαγαζί .Έμεινε με την Αγγελική και συζητούσαν μέχρι το πρωί .Και τι δεν είπαν εκείνη τη νύχτα . Η Αγγελική τον άφησε να μπει στα άδυτα της ψυχής της και εκείνος της αποκάλυψε πράγματα που δεν παραδεχόταν ούτε στον εαυτό του .

<<και γιατί δεν λες στην Μαίρη πως την αγαπάς;>>

<<δεν είναι καιροί για έρωτες Αγγελική>>

Μα αλήθεια καθορίζονταν οι έρωτες από τους καιρούς ή οι καιροί από τους έρωτες ;

Τα κουρασμένα μάτια της ζήτησαν μια απάντηση από το φεγγάρι και εκείνο της ψιθύρισε να κάνει υπομονή μα δεν το άκουσε, τα σύννεφα και ο άνεμος κάλυψαν τη φωνή του και το φεγγάρι την κοίταξε αισιόδοξο. Το πλήρωμα του χρόνου έφτανε  .Το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν λίγη υπομονή.

----------------------------

Γεια σας νυχτοπούλια μου ! Δεν έχω πολλά να πω .Μόνο ότι το τραγούδι πάνω το έβαλα γιατί μου θυμίζει την Αγγελική και ότι το μπρακ μπε εκεί πάνω παρόλο που δεν με διαβάζει μου ζήτησε ο μπαμπάς μου να το βάλω γιατί το έλεγε η γιαγιά του η Ευθυμη   η οποία ήρθε στα δέκα της χρόνια από τον καλφά ένα χωριό έξω από την Πόλη και σε αυτήν και τον προπάππο μου τον Αντώνη που ήρθε και αυτός στα 16-17 στην Ελλάδα  αφιερώνω το βιβλίο .

VOTE&COMMENT 

Φιλιαααααααα