Bad Boy Fell In 𝓛𝓸𝓿𝓮[j.jk]

(17)

Ξεφυσηξα και άνοιξα την πόρτα.

Μετά από σχεδόν μια ώρα, φτάσαμε έξω από το γήπεδο.Ακούγαμε κραυγές και χειροκροτήματα οπότε υπέθεσα ότι είχαν ήδη βγει.

Αρχίσαμε να τρέχουμε,μη θέλοντας να χάσουμε άλλο χρόνο προς την είσοδο.
Μπήκαμε μέσα στο στάδιο και αργότερα κατευθυνθήκαμε προς τις κερκίδες.

Όλο το σχολείο μας ήταν εκεί, υπολογίζοντας στα περίπου 600 άτομα. Αλλά τόσα με τους μαθητές της αντίπαλης ομάδας και συν οι γονείς και τα παιδιά, ο χώρος ήταν σχεδόν ασφυκτικός.

Όταν γύρισα το βλέμμα μου μπροστά δεν είδα την Αφροδίτη.Άρχισα να πανικοβάλλομαι αλλά όταν άκουσα την φωνή της ηρέμησα.

"Αναστασία,εδώ,έλα βρήκα θέσεις."φώναζε για να την ακούσω ενώ ταυτόχρονα κούναγε το χέρι της για να την δω.

Αμέσως την πλησίασα και κάτσαμε στις θέσεις που είχε βρει.Ευτυχώς κιόλας γιατί ένιωθα ότι τα πόδια μου δεν με κρατούσαν άλλο με τόσο περπάτημα.

Όλοι οι παίκτες και από τις δύο ομάδες στάθηκαν σε μια γραμμή για να χαιρετήσουν διαιτητές.
Παρατηρούσα τον Tae να κοιτάζει τις κερκίδες προσπαθώντας να με βρει.

Εκείνη την στιγμή σήκωσα ψηλά το χέρι μου για να με δει.

Όταν το είδε δεν διστασε και με χαιρέτησε χαμογελώντας χαρούμενα.

"Εμ,Αναστασία;"με σκουντηξε νευρικά η Αφροδίτη.

"Ναι;"ρώτησα περίεργη και γύρισα το βλέμμα μου σε αυτήν.

Εκείνη όμως το είχε κολλήσει στο γήπεδο.

"Είναι εδώ ο Jungkook."είπε και μου έκανε νόημα με το κεφάλι της.Αμέσως γύρισα το βλέμμα μου εκεί που κοιτούσε.Όντως ήταν εκεί.Είχε σταθεί στην μέση με τα χέρια του πίσω στην πλάτη του.

"Αφού είναι στην ομάδα." της θύμισα και κοίταξα στιγμιαία κάτω τα μπλεγμένα χέρια μου.

Άρχιζε να 'μελετει' το πλήθος με ένα μικρό χαμογελακι στα χείλη του.

"Θεέ μου,να μη με δει,να μη με δει.."ψιθυριζα στον εαυτό μου ενώ τα γουρλωμένα μάτια μου είχαν κολλήσει πάνω του.Έφτιαξα το καπέλο μου καλύπτοντας όσο μπορούσα τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου και κοίταξα το πάτωμα.

Η μοίρα όμως αποφάσισε να παίξει μαζι μου.

Όταν ύψωσα το βλέμμα μου,εκείνος με κοιτούσε ήδη.

Είχε καρφώσει τα μάτια του πάνω μου και με παρατηρούσε από πάνω μέχρι κάτω.Το χαμόγελο που είχε πριν,μεγάλωσε και τα μάτια του έλαμψαν.