ontvoerd (✔)

H 19.

We kunnen geen kant op. Er zijn meerdere mannen onze kant op gekomen en nu word iedereen vastgehouden. We worden meegenomen naar de eetzaal. Daar zien we alle kinderen en leiders zitten die nog leven. De meiden worden tussen de kinderen gegooid en Luke word tussen de leiders gegooid. Ik, Mathijs en Cody worden weer vooraan op de grond gegooid. Justin komt naar binnen gelopen. "Cody, Cody, Cody, je had die deal moeten nemen dan was niemand dood of gewond geraakt. Maar nee hoor". Justin stopt even met praten en kijkt de zaal rond. "Nu heb je nog maar de helft van je groep!".

Er ontstaat weer een stilte. "Rachel kom is hier". Ik kijk hem recht in zijn ogen aan maar blijf zitten. Ook omdat Cody dat me vertelde. "Oke, dus je wilt het zo spelen". Ik kijk hem nog steeds zonder emotie aan. "Breng iemand". Een man pakt zijn geweer weer en loopt naar een meisje toe. Hij pakt het meisje bij haar kraag en gooit haar voor Justin op de grond. Het is het meisje met kort blond haar, ze noemde me ook slet. Ze kijkt me boos aan. Ze is er vast nog niet overheen dat haar vriendinnetje dood is. "Hoe heet je?". Het meisje twijfelt even, "V-Violet" stottert ze. "Violet ga eens staan". Ze doet wat haar gevraagd wordt. Justin doet zijn hand omhoog en niet vlak erna komt er een man met een geweer in zijn handen aangelopen.

Justin komt naar me toe gelopen en hurkt langs me. Zijn mond komt steeds dichterbij bij me oor. "Jij mag kiezen. Zij of jij". Ik negeer hem en blijf voor me uit staren. "Oke als jij het zo wilt". Hij pakt me kin vast en dwingt me om naar Violet te kijken. De man richt zijn geweer op Violet en schiet in een keer in haar hoofd. Door de knal schrik ik half en knipper ik een paar keer met me ogen. Er komen bloedspetters op me kleren terecht en ook op me gezicht. Justin draait mijn gezicht naar hem toe. "Was dit nog niet genoeg!". Ik probeer zo goed mogelijk emotieloos te kijken maar je kan de schrik van me gezicht aflezen. Justin begint te lachen en laat me kin los. Hij loopt een rondje. Dan loopt hij naar Cody en Mathijs toe. Hij pakt Mathijs bij zijn kraag vast en gooit hem naar voren. Hij geeft de man met het geweer weer een teken. Nee dit kan niet. Dit mag niet.

Mathijs gaat snel zitten en kijkt me aan. "Rachel niet doen!". Ik begin tranen in me ogen te krijgen. De man gaat voor hem staan en houdt zijn geweer tegen Mathijs zijn hoofd aan. "NEE!" schreeuw ik zo hard als ik kan. Ik ga staan en loop naar Justin toe. "Je wilt mij! Niet hun! Ik ga met je mee als je iedereen hier met rust laat!". De man loopt van Mathijs af. Justin knikt "Oke laten we gaan dan".

Ik loop snel naar Mathijs toe. "Rachel je had dat niet moeten doen". "En jou dood laten gaan?". Hij knikt. Ik begin nog meer tranen in me ogen te krijgen en geef hem een knuffel. De knuffel wordt onderbroken door Justin die me bij me arm vastpakt en meesleept. Alles mannen lopen ook al weg. "Niet huilen Rachel! Huilen is voor watjes!". Ik kijk Justin boos aan. We lopen naar buiten. Ik word in zo'n busje gegooid waar altijd die criminelen in zitten als ze worden meegenomen.

Justin gaat bij me in het busje zitten. Alle auto beginnen te rijden. Het is stil. Je hoort alleen de motors van de auto en verder niks. Niemand praat met elkaar. En zo gaat het uren door. Ik zit alleen maar naar voren te staren terwijl Justin naar mij staart. Ik ken hem zo niet meer. Vroeger was hij zo anders. Waarom is hij zo veranderd.

Een iets kleinere hoofdstuk. Sorry. Maar ik had echt geen inspiratie hoe ik dit hoofdstuk moest schrijven en ik had ook veel toetsen deze week dus ik had niet zo veel tijd. Wat zou er nu met Rachel gebeuren? XXX-Kelly