ontvoerd (✔)

H 2.

Als Liza op wil staan word ze in haar schouder geschoten. Ze valt met een klap op de grond. Ik ren weer snel naar binnen. "Ben je gek geworden! Waarom schiet je haar neer!". Ik ga langs Liza zitten en druk op haar wond. "Als je nu niet snel naar je lokaal terug gaat dan schiet ik je ook neer maar dan op een andere plek". Ik til Liza op en loop snel naar het lokaal. De jongen met mooie ogen kijkt ons raar aan als hij bloed ziet. Ik leg Liza op tafel en kijk naar de achterkant van haar schouder. Daar zit ook een gat in, dat betekend dat de kogel eruit is. Juultje komt snel naar ons toe gelopen en probeert te helpen, maar wanneer ze het bloed ziet valt ze flauw. Lexa loopt naar Juultje toe en legt haar hoofd op haar benen. Ik trek me vest uit en leg die onder het hoofd van Liza.

De jongen met de mooie ogen komt naar me toe gelopen. "Laat me je helpen, me moeder is dokter geweest en ik weet een paar dingen". Ik knik en stap opzij. "Heb je hier handdoeken liggen?". "Ja, maar die liggen in de lerarenkamer". "Druk je hand op haar schouder, ze verliest te veel bloed en ze is in shock". Ik druk me hand op haar schouder en kijk wat de jongen gaat doen.

Hij loopt naar de andere man in het zwart. Dan pakt hij een walkietalkie en zegt daar iets in. Niet veel later komen er twee andere mannen aangelopen. Een man komt meteen naar Liza toe gelopen en neemt het van me over. "Kom, je moet me laten zien waar de handdoeken liggen". Ik knik en loop voor de jongen naar de leraren kamer. Veel mannen in zwarte kleding zijn iets aan het zoeken. Ik loop snel langs ze in de hoop dat ik niet mee moet helpen. En dat lukt. We staan nu voor de leraren kamer. We lopen naar alle kastjes en kunnen twee handdoeken vinden, ik pak ook de verpleegkist en we lopen weer snel naar boven.

"Waarom doen jullie dit?" zeg ik terwijl we de trap op lopen. "Veel mensen hebben geen keus en meer mag ik niet zeggen". Ik knik en loop snel door. We komen bij het lokaal aan. De jongen neemt het weer over en ik leg alle spullen klaar. Iemand praat weer door de walkietalkie, "we kunnen het niet vinden, breng alle kinderen naar de gymzaal". Alle kinderen worden met geweld het lokaal uit getrokken en naar de gymzaal gebracht. Ik blijf alleen over met de jongen met mooie ogen.

Als iedereen weg is doet hij zijn bivakmuts af. Ik kijk hem starend aan. Hij heeft een super mooie kaaklijn, en zijn haar zit perfect. De jongen kijkt me aan en ik kijk snel weg. "Waarom heb je het af gedaan?". "Ik moet de wond van je vriendin met naald en draad dicht maken en met dat ding op kan ik niet goed zien". Ik knik en focus me weer op Liza. Als de jongen Liza haar wond heeft verzorgd komt er een andere man in het zwart naar binnen gelopen. "Wat doe je nu weer, je mag nooit je bivakmuts afdoen! Wat bezield je Mathijs". Hij heet dus Mathijs. "Ga allemaal naar beneden en doe je bivakmuts weer op!". Ik til Liza op en wil weg lopen, maar Mathijs komt voor me staan en pakt Liza van me over. "Dankje voor alles". Hij knikt en samen lopen we naar de gymzaal.

De tussenwand tussen de twee gymzalen is omhoog, zodat er meer ruimte is. Mathijs legt Liza bij Juultje en Lexa neer. Ik ga daar ook bij zitten.

"We zijn al te lang hier en hebben nog niet gevonden waarvoor we kwamen, daarom nemen we een groep kinderen mee. Ga allemaal in een rij staan!". Iedereen gehoorzaamd en gaat snel staan. Ik help Liza met opstaan. Hij wijst bijna iedereen in mijn klas aan, ook mij en me vriendinnen. Hij wijst ook nog veel andere aan. "Diegene die wij hebben aangewezen gaan met ons mee de rest heeft geluk. Maar wees daar maar niet blij mee want voor de mensen die blijven wordt het leven een hel!". Alle kinderen worden apart bij elkaar gezet, alle kinderen die mee moeten aan deze kant en alle andere kinderen aan de andere kant. "Wij zijn twee bussen aan het regelen en tijdens het wachten gaan we een leuk spelletje doen". Iedereen kijkt hem bang aan.

"Hier komen jij!" hij wijst naar een meisje die aan de andere kant zit. Ze loopt langzaam naar hem toe. "Ga tegen de muur aanstaan". "Kleine jij gaat gooien!". Hij kijkt naar Mathijs. "Anders laat ik sterke gooien, en je weet hoe hij gooit". Mathijs loopt naar de messen toe en gaat klaar staan. Hij gooit het mes. De mes beland ver van het meisje vandaan. Maar het meisje is in elkaar gezakt van de angst. "Oke ik leg de spelregels uit! Iedereen mag een keer bewegen en als ze de tweede keer bewegen dan gaan ze dood! Iedereen begrepen!". Ze zouden toch niet iemand dood maken? Of zijn ze echt zo'n mensen? Mathijs gooit weer het mes. Maar het meisje beweegt weer. Iedereen kijkt elkaar bang aan. Zouden ze haar nu echt dood maken?