fifteen。℘

1.2K 110 33
                                    


I.
"ISANG?" Tanong ni Seungcheol ng hindi na magsalita si Minghao. He seems frozen, with fear (?) mirroring his eyes.

Bigla ding kumalas si Jun at pumunta sa harap ni Minghao na parang pinoprotektahan ang amo. Seungcheol can only watch, confused.

"Isang ano hehehe, pusa?"

"Alam ko? Mukha bang aso si Jihoon?"

"Ah he hehehe sabi ko nga hehe."

II.
"BAKIT kasi ayaw mo pang sabihin sa kanya yung totoo?!"

"For free check outs at baths?"

"Pushingina. May alam ka bang pwedeng magbura ng ala-ala? Buburahin ko lang 'yung kay Minghao para isabay niya rin ako."

"Meron. Gusto mo malaman?"

"OO NAMAN, YES."

"Ganito. Lingkisan mo 'yung leeg niya ng mga 2 minutes. Yung pinakamahigpit, tapos hintayin mo lang na tumumba. Taposー"

". . . pinapatay mo na si Minghao."

"ーpwede ka ng makisabay maligo sa kanya kahit kailan."

". . . ."

"Nice idea, right?"

". . . ."

"O-oy, ba't lumalapit ka?"

". . . ."

"Tangina. Jun, wag mo kong subukan. Hindi porke't ahas ka, wala na kong palag sayo."

". . . ."

". . . ."

". . . ."

". . . good boy."

III.
SEUNGCHEOL can't help but glare at Jun, who is being too close to his baby. They're both leaning to each other. as if whispering secrets that Seungcheol should never hear. Bwiset.

Si Minghao naman ay naglaho na sa kusina niya, nagluluto 'yata. Teka, ano nga bang ipinunta nito dito?

"Hao, bakit nandito kayo?"

"Yung number ni gyu pati address, kukunin ko. Para kay Seungkwan."

"Sus, kunyari ka paー"

Napalingon si Seungcheol ng parang bigla na lang gumalaw si Jun at tinumba ang isa sa mga babasaging pigurin niya. He immediately dive - which was a stupid idea - to save his poor little Jihoonie who was about to be squashed into a puddle of blood. Okay medyo OA 'yun, but you get him.

Agad na napalabas si Minghao para tignan ang ingay. Seungcheol hissed at the sudden pain on his palm. The figurine shattered into pieces, at tumalsik ang ibang parte sa kamay niya at meron pa atang bumaon ng subukan niyang ilayo si Jihoon.

Itinaas niya si Jihoon at tinignan ang kabuuan nito para tignan kung may sugat ba ito o ano. He sighed in relief ng wala siyang nakitang dugo o ano. Jihoon is okayー lumipat ang tingin niya kay Jun na nakatingin lang sa kanila. Then back to the still gaping owner of the reptile.

"Shit, Hao. Ilayo mo sakin si Jun, magigisa ko 'yan."


IV.
"I'M okay Jihoon, don't worry." Natatawang sabi ni Seungcheol habang minamasahe ang ulo ng nag-aalalang alaga. Natanggal na nila 'yung mga bubog and thank god, wala namang bumaon ng sobrang lalim na kailangan pang operahan. Still need to be bandaged though.

The feline looked at him deeply, as if trying to communicate with Seungcheol's soul, before moving closer and started rubbing his head onto Seungcheol side.

Pinat niya muna muli ang ulo nito bago ito dalhin sa kandungan niya - in which Jihoon snuggled at his tummy, finding the most comfortable position to lay at - before directing a glare at the two suspect.

"Sorry na, hyung. Hindi naman siguro sinasadya ni Jun na matabig 'yung figurine mo. Diba, Jun?"

The reptile surprisingly nodded his head at the question, "Oh, diba! Papalitan ko na lang? M-mahal ba 'yun?"

Seungcheol sigh, "No need. Basta hindi nasaktan si Jihoon, wala tayong magiging problema."

"THANK YOU HYUNG!"

Not shortly after, Minghao decided to take his leave. Nakuha na niya ang gusto niya, ano oa nga bang gagawin niya sa bahay ni Seungcheol? Manggugulo? Wag na. Baka mapatay na sila ni Seungcheol kapag natuluyang masaktan si Jihoon.

Pero mas wag na kasi malapit na silang patayin ni Jihoon dahil nasaktan na si Seungcheol.

Scary pair.

V.
SEUNGCHEOL carefully layed on his back. Medyo makirot pa rin 'yung mga sugat, lalo na't medyo malalim ang iba at marami sila. He didn't know wound from glass can hurt this fucking great. Wow.

"Jihoon," tawag niya sa pusa niya na agad namang sumagot at tumalon sa higaan para tumabi sa kanya. He flashed the cat a cheeky smile, "wag ka na mag-alala, okay lang ako hehehe. At least ayos ka diba?"

To Seungcheol, Jihoon looked like he just pouted. It looks so freakin cute. Lumapit ito sa kanya at dinilaan ang mukha niya. Itinaas pa nito ang isang kamay nito at parang hinimas ang pisngi niya.

Parang sinasabing: thank you. ayos lang ako dahil sayo. And Seungcheol just nodded his head, his eyes feeling droopy. And the sleep is slowly crawling in his system.

But before he closed his eyes, he saw mist slowly enveloping his lovely cat, until it became a silhouette of a person.

Did Jihoon just became human?


VI.
"DON'T worry, Master Cheol. Aalagaan ka ni Jihoonie hanggang sa gumaling ka. Kaya magpagaling ka na agad, okay? Nag-aalala si Jihoonie sayo."


------
hindi ako maalam sa time skip kaya ayan lol hahahahaha

Master ϟ jicheolWhere stories live. Discover now