His Virgin Wife (GENTLEMAN series 7: Taddeos Ventura 2)

Chapter Four

She was about to close the gate when she saw her husband car. Taddeos parked it along the driveway at saka bumaba ito ng sasakyan. One week, it's already one week after their wedding day. Pero ito ang unang beses na umuwi ito.

Wala siyang ideya kung saan ito naglalagi. Umalis itong may isang traveling bag ba dala. Para hindi na sila magargumento ay hindi na siya nagtanong pa. But, she saw him in business column last day. Umattend pala ito ng business conference sa cebu. It's a two days conference. Kaya nagtataka din siya kung umuwi ba ito agad ng Manila after the conference.

Nakasunod ang mga mata nito sa kotseng kaaalis lang sa tapat ng bahay nila. "It's that Josue car?" Agad na tanong nito ng sa wakas ay makalapit sa kanya.

Sa isang linggong di nila pagkikita, parang nag iba ang hitsura nito. Siguro dahil hindi pa ito nakakapag ahit. Beards are growing in both sides of his cheeks down to his chin. Nagmukha itong action star habang nakasampay sa balikat ang leather coat nito.

Bahagya siyang tumango. "D-Dumaan lang siya dito."

"I see." Tumango tango ito. "So, anong ginawa niya dito?" He sounded like a police investigator that asking questions and confirming his concerns.

"W-Wala naman. Nagpaalam lang siya. He will be back to japan today." sagot niya. Di naman kasi niya alam kung kailangan pa ba niyang ipaliwanag dito dahil alam naman niyang best friend nito ni Josue. Kaya wala siyang nakikitang masama kung makausap man niya ang binata.

Tumango lang ito sakanya at saka pumasok sa loob ng bahay. Mabilis niyang isinara ang gate at sumunod dito. Nakita niyang luminga linga ito sa paligid. "It changed!" Mahinang bulaslas nito.

Last day lang nang maisip niyang magpalit ng kurtina sa bahay. Dahil gumana ang pagka-artistic niya. She also changed the seat covers and even the displays. Hindi naman niya inalis ang mga displays nito. Dinagdagan lang niya to make it look like a family home.

"I'm sorry. I got bored and---."

"Saan ka kumuha ng pera?" Biglang tanong nito. Inexpect na niya ito. Ineexpect na niyang magagalit ito dahil nilabag na naman niya ang utos nito. Ang wag makialam sa mga pag aari nito. She can't help it. Mag asawa na sila. At hangga't nakadugsong ang pangalan nito sa pangalan niya ay mananatili silang mag asawa.

Nanatili siya sa likuran nito. "I used my cards. Bago umalis si lolo pabalik ng japan. He surrendered all my cards to me." Sagot niya. Pumayag ang lolo niya na tustusan pa rin siya kahit may asawa na siya. Karapatan daw niya iyon dahil apo siya nito. Ngayon niya narealized na ang ikakabuti parin pala talaga niya ang gusto ng lolo niya. Because he did everything para lang masigurado nitong magiging maayos at kampante siya kapag wala na ito.

Humarap ang asawa niya sa kanya. "I'll pay you back."

"Ha? Bakit? Dito ko naman ginamit sa bahay ang perang iyon." giit niya na nakakunot ang noo.

"Precisely, you used your great grandfather money para magdecorate ng bahay. Ano nalang ang iisipin ng lolo mo? Na hindi kita kayang sustentuhan at suportahan? Because, even buying a new curtains ay hindi ko magawa?" Sabi nito s akanya.

Lalong kumunot ang noo niya. Wala namang masama doon. "Wala namang masama diba? At saka pera ko 'yon. I have all the rights kung paano ko gagastusin ang pera ko." Lintanya niya dito. Ginagawa nitong big deal ang bagay na yon.

"Walang masama? Are you serious? Nikita ako ang lalaki dito. I should be the one who will provide our needs. Hindi ang ibang tao. At ang sinasabi mong pera mo. Kanino ba galing 'yon? Diba sa lolo mo?" Hindi siya nakaimik. Nonsense kung makikipagtalo pa siya dito.

Alam naman niyang hindi siya mananalo. "Starting today you won't spent even cent inside these house. Kung kailangan mo ng pera sabihin mo sakin at bibigyan kita."

Napakairrational talaga ni Taddeos. She don't understand him. Maliit na bagay ay pinalalaki nito. Ginagawan nito ng issue kahit ang gadaliring problema. "Taddeos! It's just a money. Saan mo naman sa palagay mo gagamitin ko iyon kung di dito?"

"Save it. Save it for purpose. Ipunin mo at kapag may paggagamitan ka ay saka mo gastusin. Pero bilang lalaki sa bahay na ito ako dapat ang nagbibigay ng kailangan mo."

What if ikaw ang kailangan ko? Would you gave it to me?  Gusto niyang itanung iyon dito. Kasi naguguluhan na siya kung saan ba patungo ang kasal nila. Kung saan ba patungo ang relasyong mayroon sila. Tumango nalang siya dito. Nakakabingi na rin kasi ang palagi silang nagtatalo kapag  magkaharap sila. At least kahit nagtatalo sila nito. Still they're not brawling in public. Mostly they're arguing---privately.

Hindi na niya napigilan ang asawa nang umakyat ito sa ikalawang palapag. Hindi nalang niya ito sinundan at nagpasya nalang siyang ipagtimpla ito ng kape.

She was stupefied when she heard his voice. "Get dressed. Aalis tayo." Napatanga siya ng makitang nasa kusina na pala ito.

"S-Saan tayo pupunta?" nabubulol na tanong niya. Nakabihis na ito at may hawak na isang di kalakihang maleta.

"Stop asking questions Nikita. Just do what I say." Kinuha nito ang kapeng tinimpla niya at saka muli siyang tinalikuran. Nanatili siyang nakatanga doon.

Narinig nalang niya ang yabag ng kanyang mister sa salas. Ito ang unang pagkakataon na isasama niya ito. Wala man siyang ideya kung saan sila pupunta ay magandang oportunidad ito para ayusin nila ang dapat ayusin sa pagitan nilang dalawa.

"Fifteen minutes Nikita. Kapag hindi ka pa kumilos ako ang magbibihis sayo!" Dinig niyang malakas na tinig ng asawa sa labas ng kusina. Mabilis siyang tumakbo paakyat sa silid nila ay nagayos ng gamit.

Bilisan mo!  Sinasadya mong bagalan para bihisan ka! Para paraan ka rin talagang babae ka!

To be continued...