KORE Mİ?

YEMEK

!!HAYIR!!

Ne yapıp edip onları engellemeliydim. O sırada telefon çaldı. Arayan Melis'in arkadaşı İrem idi.

"İrem? Bir sorun mu var?"

"Dae..."

"Efendim? Sen.. Ağlıyor musun İrem?"

"..."

"Irem? Orda mısın?"

"Dae ben... Senden çok hoşlanıyorum. Ama nolur bana kızma ne yapayım gönül bu. Her ne kadar arkadaşımla çıksan da duygularıma hakim olamıyorum."

"Biz Melis ile ayrıldık İremciğim. Hem neden kızayım ki bu normal bi durum. Ağlama tamam mı?"

Şaşırmamıştım. Zaten bana kaçamak bakışlar atıyordu sürekli. Ama bu durum işime yarayacaktı. Irem ile... Çıkarsam bu Melis'e ağır gelirdi. İrem ile yakın olup gözünün önünde sevgi gösterisi yaparsam içi cız edecektir.

Ama sorun İrem idi. O çok masum ve iyi niyetli bir kız...
Ona bunu nasıl yapacak ve yaptıracaktım?

"Sahi mi? Üzülsem mi sevinsem mi bilemedim."

"İrem?"

"Efendim?"

"biraz ani olacak ama... Ben de senden hoşlanıyorum. Melis ile sana yakın olmak için çıkmıştım aslında."

Ne yapıyordum ben böyle?

"N-ne ne dedin sen?"

"Irem.. Benimle çıkar mısın?"

"Ama Melis? O ne olacak? Ona bunu yapamam. Hem sende Koredesin."

"Melis anlayışla karşılayacaktır emin ol. Bu arada sen de Kore'ye gel. Üniversiteyi de burada oku Melis ile."

"Ama,. Ailem?"

"Tamam. Herşey benim kontrolüm altında. Aileni de ben ikna edeceğim. Yurt ve okul masrafların da benden. Yeter ki sen gel. Tamam mı?Sevgilim?"

"Be böyle bir şeyi kabul edemem. Yani..."

"Sana söz veriyorum her şey çok güZel olacak. Ben yarın Türkiye'de olacağım senin için. Şimdilik kapatıyorum. Kendine iyi bak."

"S-s sende."

Kendimden nefret ediyordum. Neden bu masum kızla oynuyordum ki neden? Ama hayır! Duygusallığa yer yok artık. Benim duygularımı Melis benden çaldı. Artık sadece intikam için yaşıyordum.
Sadece...

}Ertesi gün{

"Dae nerede?" dedi D.O

"Türkiye'de birkaç işi varmış. Büyük ihtimalle 3-4 güne dönerim dedi." dedi Sehun,

Niye gitti ki acaba? Sana ne Melis? ALLAH ALLAH ne yaparsa yapsın. Ne diyosun iç ses ya? Hâlâ Dae'den hoşlanıyorsun demi? Ne alakası var içses saçmalama. Seviyorsun! Hayır! E ve t!

"Hayır dedim sana!"
Allah kahretsin ya! Bunu içimden söylemem gerekiyordu. Rezil oldum.

"Şşey. Türkiye'de şu sıralar popüler bi küçük kız varda o hep böyle söyler. Onu taklit ediyordum ben. Kusura bakmayın."

Harika döndürmüştüm. İşte bu!!

"Sorun değil ufaklık." dedi ve gülümsedi Lay. Ah şunların bana ufaklık demesi varya!!