Ikaw Lang Sapat Na [Yoongi ff]

bH0cxZ 25

After 7 years

Inayos ko ang damit ko at kinuha ang bag ko sabay baba sa eroplano. Napangisi naman ako.

It feels so fucking good to be back.

"Mr. Min, let me help you with your bag." Sabi nung isang guard pero tumanggi ako at nagpatuloy maglakad.

"Teka asan si Taehyung?" Tanong ko. Napalingon naman ako at nakita ko siya na pababa na sa eroplano.

"Oy ugag! Ang tagal mo bumaba!" Sigaw ko.

"Oh talaga? Edi magpagawa ka ng escalator sa eroplano. Banas." Sagot niya pabalik sa akin.

Pagkalabas namin sa airport, may dalawang sasakyan na nag-aantay sa amin. Nilagay ng nga tauhan namin yung mga dala namin doon sa isang sasakyan habang kaming dalawa ay doon sa isa pang sasakyan.

"So ano na?" Tanong ko.

"Doon tayo sa pinag-usapan natin." Sabi ni Taehyung nang nakangiti. Ilang taon ko rin hindi nakita yung ganyan na ngiti ni Taehyung. Di ko napigilan ang sarili ko na ngumiti rin dahil sa kanya.

Pagkatapos ng isang oras na biyahe, bumaba kami sa sasakyan at agad na pumasok sa lugar na kailangan namin puntahan.

"Shh, nandiyan na silang dalawa. Wag kayong maingay."

"Ugag, wag ka madaldal! Maririnig nila tayo!"

"Shet, ang gwapo ni hyung."

"Tangina mo Jimin, wag ka maingay! Sasapatusin kita mamaya."

"1, 2, 3! WELCOME BACK TAEHYUNG AT YOONGI!" Sigaw ni Namjoon at may narinig nalang kaming pumutok. "Oy yung ilaw! Asan na?!" Reklamo niya at maya't maya ay bumukas na yung ilaw.

"Hyung, dapat ngumiti ka nalang para nagka-ilaw kaagad." Sabi ni Taehyung. Pinakyu ko nalang siya.

Napatingin ulit ako sa mga kaibigan ko at nakita ko silang lahat na nakangiti. Ang laki ng pinagbago nilang lahat, maliban kay Jimin. Maliit pa rin.

"HYUNG! NAMISS KO KAYO PAREHAS! TANGINA NIYONG DALAWA!" Sigaw ni Jungkook at agad na tumakbo palapit sa amin at niyakap kami nang mahigpit. Maya't maya ay narinig nalang namin na humihikbi na siya.

"Kookie, umiiyak ka ba?" Tanong ni Taehyung.

"Hindi ah! Kailan ba ako umiyak?! Mainit lang kasi tapos naka-tuxedo pa kayo parehas!" Sabi niya at pinunasan yung luha niya. Napangiti naman ako.

"HAYOP! ANG YAMAN MO NA YOONGI! ASAN NA YUNG CHAINS MO NA TIG-50 LANG SA BANGKETA?! SHET, IBANG-IBA KA NA! TAPOS TAEHYUNG, KINGINA! NGUMINGITI KA NA ULIT! KYAAH!" Sigaw naman ni Hoseok na hindi halatang sobrang saya.

Nakakagulo na kaming lahat pero hindi pa rin kami tumitigil na mag-ingay. Ilang years kaming naghiwalay pero hindi pa rin nun mababago kung ano ang pinagsamahan namin dati.

Nang tumino na kaming lahat, umupo kami sa upuan at nagsimula nang kumain.

"Para sa pagbabalik nila Yoongi at Taehyung." Sabi ni Jin sabay taas ng kanyang wine glass.

"Cheers!" Sigaw ni Namjoon at nagcheers kaming lahat sabay inom.

Aminado akong maraming nagbago sa akin. Ugali, pananamit, pagsasalita, pag-iintindi at lalo na sa pagtatype. Pero yung pagmamahal ko sa pamilya, mga kaibigan at sa babaeng gusto ko lang ang hindi.

Antayin mo ako, Jieun. Magkikita na tayo ulit.

Nagsayawan kaming lahat kahit na lasing na kami. Tuwang-tuwa kami kasi pagkatapos ng ilang taon na hindi nagsasama, nakita na rin namin ang isa't isa ng personal.