Chapter 49: She's jealous, alright

Magsimula sa umpisa
                                    

"Wag mo nang alamin! Wala ka rin namang magagawa!"

"How could you say that? How can we fix things if you're letting me stood oblivious of the situation?!"


I sighed to calm myself down. "Whatever. Bumalik ka na run at makipagyakapan dun sa Clarisse? Maris? Denise? O kung sino man yun!"

And he laughed. Hard.

"Don't laugh! I'm serious here!" sigaw ko sa kanya.

Instead of doing me a favor, he laughed even more. "HAHAHAHAHAHA! Kathy! Yo—HAHA—re HAHAHAHA! Jeal-Hahahaha!—ous!"


Pakiramdam ko namula ako. Tumungo ako para itago ko ang mukha ko. Pero grabe nga, bakit ako ganitong affected? Oo, alam kong crush ko na siya. Pero parang iba na. Tch. Di naman nya ako girlfriend o ka-MU manlang para magselos nang ganun diba. Pero kasi! Di ko mapigilan eh!


And at last, nag-calm down na siya.

"Now, makakausap ka na ba nang maayos?" I mentally slapped my forehead. Mali! "Ay. Joke. Aalis na nga pala ako."

"Kathy, you're actually," he paused to looked at me with curiosity and sincerity at the same time. "Jealous?" then he grinned.

"Tch. Oo, bakit?! Psh. Aalis na talaga ako. Bye."


Pero hinawakan nya yung wrist ko at binalik ako sa direksyon nya. Nakakailang kasi napadikit ako sa kanya, as in!

"Uhh." I made an awkward sound. Eh ang awkward din kasi nung situation eh.

Mayamaya ay bigla nalang niya akong niyakap. >///< O-ok-ay?


"Don't be. You're the only one that can own Kenneth Verge." tapos hinarap nya yung mukha ko sa kanya. Umiwas ako kasi pakiramdam ko ay namumula ako. Grabe lang!

"Oh."

"So, kiss?"


Hinataw ko sya nang malakas sa braso. "H-hoy! Baliw!"

At ayun, nagkabati na ulit kami. Ang babaw at ang malupit pa ay hindi nga kami, pero ba't ganun? Pa-fall eh! Eh ako naman itong si eng eng na nahuhulog pa lalo.


***

"YESSS!" sabay sabay nilang sigaw pagka-dismissal bell.

"Yes." mahina ko namang sabi. Sa wakas at tapos na ang encoding ng third quarter grades. Panibagong set of honors na naman 'to. Sana lang mataasan ko si Kenneth. Ewan ko nga kung bakit pa namin 'to tinuloy pa eh. Trip lang? Ang pangit naman. And the last time I checked wala namang kaparusahan o kapalit 'to? Ang gulo kasi sabay din kaming magreview at magkalapit lang sa upuan. Grabe na.


"Oy mokong. Tanong lang, bakit pa nga ba tayo nagpapataasan ng rank? Anu yon trip lang?"

He chuckled. "Of course there's a catch. The one who got the higher honor will get one major order to the lower one."

"Oh. May pautos-utos ka pang nalalaman dyan ha. Magingat ka na." and so I smirked.

"You wish!"

"Oh yes." I winked.

"Aaahh! Don't do that!" tapos napatakip siya ng mukha. Hala?

"B-bakit? Huy!"

"I might do something. Tch. Please don't be such a cute little brat."

"Cute naman eh, edi okay lang maging brat. Malay mo mafall ka rin sa ka-cutan ko." syempre hininaan ko lang yung huli kong sinabi.

"Huh? What was that again?" nakangiti sya. Pero hindi naman niya narinig talaga siguro yung sinabi ko nung huli diba? Nakakahiya lang talaga kasi if ever!

Unlucky Cupid (Cupid Series #1) Published under Pop FictionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon