Τον κοίταζα. Με ρωτούσε γιατί χρειαζόμαστε τους ανθρώπους στην ζωή μας. Δεν πιστέυω πως η γυναίκα του είναι το άλλο του μισό όμως την αγάπησε αρκετά για να με γεννήσει. Είναι γλυκός άνδρας ο μπαμπάς μου αλλά έχουμε διαφορετικές αντιλήψεις στα πράγματα. Όμως όταν είδα την υπερηφάνεια στα μάτια του σχεδόν δάκρυσα.
Δέν είναι όμως λίγες οι φορές που εγώ δεν πιστεύω σε μένα. Μου είναι απαραίτητοι οι άλλοι.Οι γονείς μας ειναι οι πρώτοι ξένοι όσο και αν θέλουν να αποκαλούνται φαμίλια. Γενετικά ναί μοιάζουμε αλλά ανακαλύπτεις πως ο χαρακτήρας είναι πιο μαγικός απο τα γονίδια. Είναι μάλιστα τέτοια η δυναμική του που μπορεί να σε κάνει εντελώς διαφορετικό απο αυτούς που σε έφεραν στην γή.
Πέρα απο το άγχος, πέρα απο τις σπασμωδικές κινήσεις. Όταν δεν αντέχω κανέναν αισθάνομαι πως ίσως έχω τρέλα που όμως ελέγχω. Όλοι μπορούμε να τρελαθούμε απο ένα βουνό αιτιών.Απο έναν σύντροφο που μας συμπεριφέρεται άσχημα ή μας πληγώνει σωματικά ή λεκτικά. 2 λοιπόν είναι οι τρόποι να πληγώσεις κάποιον. Και είναι άδικο που κάθε ανθρώπινο ών έχει αυτή την δύναμη στην άκρη των δακτύλων του. Σύντροφοι , φίλες , εργοδότες ,αφεντικά. ΑΦΕΝΤΙΚΑ.
Έχω βγεί απο έναν δρόμο που όλοι ακολουθούν σαν πρόβατα. Θές ελευθερία , είσαι έτοιμη όμως για αυτή ; Θα πάψει η λέξη "αφεντικό" να βουεί στα αυτιά σου και να σου τα ματώνει. 90 χρόνια πιο νωρίς όμως ξύπνησα. Έπρεπε να γεννηθώ πιο μπροστά γιατί γνωρίζει η ψυχή μου πράγματα που όταν ηχούν στα αυτιά του κόσμου , αυτοί γυρίζουν και με κοιτάζουν με απορία. Κάποτε όλα θα βγάζουν νόημα μα μέχρι τότε όσοι με καταλαβαίνουν πρέπει να μείνουν, για να περπατήσουμε το μέλλον μαζί.
