Ailem Sensin / Suho ✔

21☆Aile Kokusu

Suho bugün sağlıklı bir şekilde hastaneden taburcu edildi. Evde yalnız kalmaması gerekiyormuş bir süre. Baekhyun'un evinde kalmayı düşündü ama benim içim rahat etmedi. Baekhyun gündüz evde değil. Eh biz de her gün gidip geleceğimize en iyisi Suho bizde kalsın. Mantıklı değil mi ama? Sanırım gayet mantıklı olduğu için Suho da Baekhyun da anında kabul etti. Taemin'i söylemiyorum bile. Babasıyla 1 saniye daha fazla zaman geçirse dünyalar onun oluyor.

Misafir odamız yok, annemle babamın odasına şimdilik kimseyi sokmak istemiyorum. Babam geri dönene kadar kapalı tutmayı düşünüyoruz. E yani hasta olduğu için Suho'yu kanepede yatırmaya da kıyamıyorum. Kendi yatağımı ona verdim. Ben de Taemin'le uyuyacağım birkaç gün.

**

"Anne ben bezelye yemek istemiyorum."

"Oğlum yemek seçmemeliyiz. Tüm besinlerin vitaminine ihtiyacımız var."

Suho: "Sen de bezelye yemezsin Jiyon."

"Ne? Annem bezelye sevmiyor mu?"

"Sağ ol Suho çok yardımcı oluyorsun şu anda."

Suho: "Ha pardon doğru. Yemeğini seçmeden ye Taemin bak yoksa kızarım."

"Anneme de kız!"

Suho: "Yemeğini güzel ye Jiyon! Beş kardeş geliyor bak!"

"Annemin kardeşi yok baba. Kim geliyor?"

Suho: "Beş kardeş demek bir el demek. Hani beş tane parmağımız var ya... bak mesela ver elini, bir iki üç dört beş. Beş parmak, hah işte bunlar beş tane kardeş hepsi bir araya gelince tokat atmak anlamına geliyor."

Taemin'in suratı düştü: "Anneme vurma baba."

Suho: "Hayır hayır şaka yaptım oğlum annene hiç vurur muyum? Şaka amaçlı söyledim. Beş kardeş şakası yapılır. Gerçekten söylemedim."

"Evet oğlum, baba şaka yaptı. Öyle bir şey yapmaz."

Taemin ikna olunca bezelyeler de dahil tabağındaki her şeyi yedi. Suho biraz mahcup olmuş gibiydi. Bunu fark ettiğim için hiçbir şey olmamış gibi davrandım ki kendini daha fazla kötü hissetmesin.

Yemeğimizi güzelce yedikten sonra ben tezgahı toplarken Suho da pijamasını giyip mutfaktaki masaya oturdu. Ben de işimi bitirip tezgaha yaslandım.

"Söyle hadi Suho, iç çekip duruyorsun, ne oldu?"

"Özür dilerim Jiyon."

"Ne için?"

"Yemekte öyle konuşmam doğru değildi."

"Bu muydu? Önemli değil. Taemin'le konuşurken biraz daha dikkat etsek yeterli. O yaşta esprileri hemen algılayamıyor, her şeyi ciddiye alabiliyorlar. Yoksa ben senin niyetini biliyorum."

"Ne biçim babayım ben ya! Oğlumla nasıl konuşmam gerektiğini bile bilmiyorum."

O kadar masum ve üzgün görünüyordu ki kendimi tutamadım ve ona doğru yürüyüp ayaktayken sarıldım, göğüs hizama gelen başını bana yasladı.

"Sen gayet iyi bir babasın Suho."

"Değilim ama olmaya çalışacağım."

"Hey kendine haksızlık etme!"

**

Taemin'i uyutmaya çalışmak deveye hendek atlatmaktan zordur arkadaşlar, ondan enerjik çocuk görmedim, hodri meydan! Varsa yarıştıralım yani.

Suho için çıkardığım yastığın kılıfını geçirirken Taemin yatağımın üzerinde zıplıyordu. Suho da yatağın başlığına sırtını yaslamış gülümsüyordu.