PAANO NA KAYA [COMPLETED]

Chapter 30 : Si Ronnie? Amnesia?

*Maris POV*

Nagising ako ng bulabugin ng pamilya ko ang kwarto ko. Sisirain ata nila yung pinto. It's just 6:00 am , 12 pa ang pasok ko.

Next month will be my birthday. Isang month nalang. It will be my 18th Birthday. Pati si Loisa, mag eeighteen na rin siya. How happy am I.

It will not be a gorgeous celebration, pero pwede na.

Si McCoy? Ayun masaya na siya with Elisse. How lucky Elisse was.

Si Jon? Ewan ko kung sino ang tipo nun. Pero crush ko siya.

Ang lakas ng tama ko sa'yo. Ano naba nangyari sa akin.

Si Jimboy? Ayun , simple parin, napakabait nga nung lalaking yun e. Walang arte sa buhay.

Si Kuya Zeus? Sobrang galing parin sumayaw. Wala na yatang makakatalo dun sa pagsasayaw. Sila na nga yata ni Ate Dawn e.

Si Ronnie naman? Busy siya kay BFF. Lagi silang nakikitang magkasama. Ni hindi ko mga alam ang balita kayo BFF ngayon.Hindi ko lang alam kung sila na.

Ang swerte nga naman ng mga tao sa mundo. May nagmamahal sa kanila ng totoo.

Hindi ko lang alam kung kailan ako dadaanan ng swerte sa pag-ibig. Pero I am sure. Darating at Darating karin. Kaya, eto na ako, handang ibigay ang aking puso patungo sa buhay mo.

"Ano ba? Ang iingay niyong lahat!" sabi ko sa kanila.

"Eto kasing si Mama, nagmamadali." sabi ni Kuya Nikko.

"Ma naman, kaya ko na, kababalik ko lang oh." sabi ko kay Mama.

"Pasensya na anak. Namiss kita ng sobra e." paiyak iyak na sabi ni Mama.

"Dinaan mo nanaman sa pag iyak iyak ma. Hahaha." pagtawa ko, sabay ngiti sa kanya.

"Hindi lang kasi ako sanay na wala ka. Welcome back anak." sabay hug at sabi ni Mama.

"Ayos lang yan ma.Namiss kita ng sobra." sabi ko .

"Maliligo na ako Ma, at ako'y maghahanda na." sabi ko sa kanila.

Saby sabay naman silang bumaba ng kwarto at pumunta na sila sa kusina.

Pagbaba ko, naghanda na sila ng almusal. Gahhdd. I miss them. I miss filipino food .

Dahil mamaya pang 12 ang pasok ko. Mamaya na ako magbibihis. Manonood muna ako ng Movie.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Loisa POV

"Huy, Alonte, ano ba? Tama na ang pangungulit." sabi ko sa kanya. Kanina pa ako kinukulit. Pinipilit akong umamin sa kanya.

Kahit totoong crush ko to hindi ako aamin e. Masyadong mayabang.

"Sabihin mo muna kasing crush mo ako." nakakalong ngiting sabi niya.

"Aba, ang yabang mo. Para sabihin ko sa'yo hindi kita type. Atsaka may crush akong iba. Hindi ikaw." sabi ko.

"Ang sakit naman nun, tumagos hanghang dito." sabay turo niya sa may puso. "Sino ba yung crush mo?" tanong niya.

"Wala ka na dun. Aalis na ako. May pasok pa akong Calculous." palusot ko sa kanya.

"Aww. Masakit." sabi niya, sabay hawak sa ulo.

"Dinadaan mo nanaman ako sa paganyan ganyan mo Ronnie." sabi ko sa kanya.

"Aray!! Ang sakit. Ang sakit ng ulo ko." sabi niya.

"Ronnie, Ronnie." pag aalalang sabi ko.

"Umalis kana, kaya ko na t-, ahhh!!" sabi niya. Aba't pinagtatabuyan niya ako.

"Tara sa clinic." sabi ko sa kanya. Linagay ko ang kamay niya sa balikat ko. Kaya parang nakaakbay siya sa akin.

"Umalis kana, kaya ko na to. Ma aabsent ka sa subject mo." pagsuway niya sa akin. Pinapaalis talaga ako nito. Pero hindi ko siya kayang iwan. Masakit ang ulo niya.

"Tatawagan ko lang si Kuya McCoy." sabi ko sa kanya.

"Huwag. Huwag mong tatawagin." sabi niya.

"Bakit nanaman?" tanong ko.

"Huwag nalang siya. Si Chloe nalang." sabi niya.

Kaagad ko namang tinawag so Chloe.

~~Calling Chloe~~

Chloe : Oh , ate ganda. Napatawag ka?

Loisa : Si Ronnie kasi, masakit ulo niya.

Chloe : Lagott.

Loisa : Bakit.

Chloe : Ate , walang makaka alam nito kunghindi ikaw lang. Nagka amnesia kasi siya. Baka may bumabalik nanaman sa ala ala niya.

Loisa : Ahhh.

Chloe : Oo ate. Kaya sana, habang mas maaga. Umamin kana sa kanya. Baka kapag dumating ang araw na maka alala siya. Hahanapin niya si Julia.

Loisa : Sige beh, salamat.

Chloe : Sige na. Ingat, alagaan mo yan. Mahal na Mahal ko yung kuya kong yan.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kaagad ko siyang dinala sa clinic. Medyo ayos na siya, nakalimutan lang sigurong uminom ng gamot.

"Nagka Amnesia ka pala?" pag aalalang tanong ko.

"Ahh, oo." sabi niya ng mahinahon.

Damn, his sweet voice makes me blush.

"Kaya pala sumakit ang ulo mo." sabi ko sa kanya

"Ahh, oo. May naalala lang ako." sabi niya.

"Ang hirap palang magka amnesia. Parang si Ate Elisse lang. Sana yung hindi pang matagalan to." dagdag niya.

"Huwag sana." bulong ko. Hindi niya narinig.

"Ano yon?" tanong niya

"Ah, wala wala. Tara? Kain tayo?" tanong ko sa kanya.

"Wala pa yung nurse, hindi pa ako pwede lumabas." aniya.

"Pupuntahan ko sandali." sabi ko.

"Sige." sabi niya.

Paglipas ng 2 minuto, nakabalik na ako kung saan ko iniwan si ronnie kanina. Pwede na siya lumabas.

"Tara na. Nasabi ko na." pagyaya ko sa kanya.

"Tara." sabi niya

Kaya lumabas na kami ng clinic at dumiretso na sa canteen. Iniisip ko lang kung , hindi ako aamin sa kanya. Babalik ang ala ala niya na hindi ko alam ang gagawin ko kapag bumalik ang Ex niya.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

2 updates for Feb 03.

Abang guys.

Papalitan ko na yung Title.

Hashtag Series na po ito. :)

Please still read po kahit madalang lang ang update ko.