Chapter 21 : Luneta

499 21 7
                                    


Ang Chapter po na ito ay dedicated kay Angelica Aliabo. This is for you po :) .

~~~~~~~•••••••~~•~~•~~•~~•~~•~~•~~•~•

*Paulo POV*

Kung makokontrol ko lang ang ate Elisse ko na huwag ma fall kay McCoy,  siguro hindi siya magkaka ganto.

I felt guilty ng malaman ko yun. Para siyang two timer sa pinag-gagawa niya ngayon.

Bago ako lumabas ng kwarto kanina. She fetch me.

~•~•~•~•FlashBack•~•~•~•~

"Paulo. Payakap nga." malungkot niyang sabi.

So,  lumapit ako sa kanya and hug her.
"May problema ba ate? Bakit ang lungkut lungkut mo? " finally, I asked to her that question.

"Wala naman, may itatanong lang ako sayo." sabi niya.

"Ano yun?" tanong ko.

"Bakit ang hirap tanggapin na bestfriend lang kami? Mahal ko na siya Pau. Hindi niya lang alam." sabi niya na parang iiyak na.

"Ate, dahil hindi pwede, may girlfriend yung tao, hindi pweding maging kayo. Mas pipiliin mo ba ang maging kayo,  kaysa sa pagkakaibigan ninyo? " I asked her again.

"Siyempre ayoko, dapat pagkatapos nito,  layuan ko na siya, ayokong maging gulo sa kanilang magkasintahan, hindi ko kayang nakikita silang masaya." she answered.

"Yun naman pala ate. Sige na, lalabas na ako,  puounta muna ako ng rooftop,  pupuntahan ko sina Ronnie at Kuya Luke. Enjoy kayo ha?  Ingat. " final words that I said to my Ate bago ako tumungo sa rooftop.

•~•~•~•~EndOfFlashBack~•~•~•~•

Nasa rooftop ako ngayon, kasama ko sina Ronnie at Kuya Luke,  with their sister Chloe. Nagkukwentuhan kami tungkol kay Ate at kay McCoy.

"Sa tingin mo Bro,   magiging masaya kaya ang ate mo ngayong gabi? " Ronnie asked.

"Hindi ko alam Bro, bago ako lumabas sa kwarto, ang lungkot lungkot niya. Nag pa hug pa siya sa akin bago ako lumabas, I feel bad for her. " I answered.

"Sana maging masaya nga yung gabi nila,  yun nalang ang tanging paraan para magkausap sila,  dahil pagbalik sa Pampanga, wala na,  wala ng chance na magkausap pa silang muli." Kuya Luke said.

"Sana nga. " Sabi ko.

~~~~~•~~~~~••~~~~~~•••~~~~~~••••

*McCoy POV*

"Elisse, nandito na tayo, gising na. " ina alog alog ko siya ng konti para maalimpungatan na siya,  dahil nandito na kami.

Nandito kami ngayon sa Luneta Park.
Dinala ko siya dito kasi gusto ko,  eto yung most memorable night sa buhay niya. 

Ang ganda ng mga street lights dito. Pang 3D yung effects. Perfect place na puntahan para sa magkasintahan.

Kaso bestfriend ko ang dinala ko dito dahil,  siya ang mas matimbang kaysa sa akin, higit pa sa pagkakaibigan ang turing ko sa kanya.

"Tara doon tayo McCoy." Finally, sinabi na niya yon ng masaya. I can see to her face that she's smiling.

"Tara." masaganang pag sang ayon ko.
Papunta kami dun sa may picnic area. Ang daming tao. Ang sasaya pa nila. Maraming magkasintahan ang nandito.

Siguro,  kung si Elisse lang ang girlfriend ko, magdamag kami dito. Kahit overnight. I want her to be happy. Cause I know, pagbalik ng Pampanga, parang hindi na kami magkakilala.

She will be back in her normal life, pero may pagbabago, may Khalil Ramos na magiging kaibigan / ka-ibigan niya.

"Wait lang Elisse ha?  May kukunin lang ako duun sa may kotse." paliwanag ko sa kanya.

"Oo sige, hihintayin kita, kahit huling pag asa na natin to." hindi ko narining ang huli niyang sinabi,  dahil pabulong nalang niya itong sinambit.

"Ha? " takang tanong ko.

"Ah,  wala. Sige na, hintayin kita dito. " sabi niya.

Kinuha ko na yung mga pagkain dun sa may kotse. Marami rami rin itong aking nadala.

Pagbalik ko,  nakita ko siya, ninanamnam ang simoy ng hangin.

"Ang lamig." sabi niya.

"Ayos lang yan, nandito naman ako" sabi ko.

"Tara kain tayo." sabi ko,  sabay handa ng blanket at lagay ng pagkain.

"Sige sige." sagot niya.

Kinuha ko yung McSpicy Burger at sinubuan ko siya. Habang papunta kasi kami dito, nag Drive Thru muna kami bago pumunta dito.

"Ang sarap." sabi niya.

"Sinabi mo pa, da best kaya yang McSpicy na yan. Favorite ko yan e. " sabi ko.

After naming kumain,  nagkwentuhan lang kami , humiga ako sa lap niya at may sinabi.

"Sayang lang no,?  Nangiinis si tadhana e, wrong timing talaga, sayang effort., " sabi niya.

"Bakit naman?  Anong wrong timing? Ano sayang effort? " tangkang tanong ko.

"Kasi yung mahal ko,  may mahal ng iba,  ang unfair unfair lang, habang siya masaya,  ako malungkot. " sabi niya.

Parang ako rin yan :(

••••~~~~~~~~~~~~~~•••~~~~~~~••~~~~~•

Hello nga pala guys. Nako,  ang tindi ninyo sumuporta sa story ko. Hahaha. Hindi ko na alam gagawin ko. Hi Readers :) . Road to 5 K na ako.

Bago po ako mag next UD, kailangan maging 37 na ang followers ko.  Hahaha.  Thank you Guys,  GodBless.

ABANGAN ANG LOVE STORY NINA LOISA AT RONNIE SA WATTPAD,  SOOB!!

PAANO NA KAYA [COMPLETED]Where stories live. Discover now