Adopted by One Direction (Dutch 1D fanfic)

16

P.o.v Nadia

Amber ligt nu op een van de matrassen , ze lijkt wel dood. Dat dachten we eerst ook maar we voelde aan haar hard nog kloppen toen we aan haar pols zaten. Iedereen hier is rumoerig. Harry loop maar heen en weer, Niall en Liam zitten beteuterd op de bank, Zayn blijft maar aan haar pols voelen en Louis heeft zich opgesloten in zijn kamer. Niemand heeft nog iets gezegd, het is gewoon stil. Een ongemakkelijke stilte. Ik sta op van de grond en gaat op Niall's schoot zitten, zijn vingers wikkelen zich in mijn haar. Waarom wordt Amber nu gewoon niet wakker?

==

P.o.v Amber  

Ik open geschokt mijn ogen, zwart , alles wat is zie is zwart. Ik sta langzaam op. Hoe vaak ik ook in een richting kijk ,het blijft zwart. Alsof ik gevangen zit. Dat is toch niet zo? Niet alweer? Opeens wordt de zwarte vloer waar ik op stond rood, ik kijk er niet begrijpend naar. Ik kniel en raak het aan met mijn handen, dan besef ik dat het bloed is. In paniek slaak ik een gil, dit meen je niet! Het bloed komt steeds hoger, het staat al tot mijn knieën. Gehaast kijk ik om me heen, ergens staat een witte berg. Ik ren er naartoe, het is een soort klif. Stijl dus , ik kan er niet zomaar op komen. "He Amber!" ik kijk naar boven. Zes mensen staan boven op de klif, Niall , Liam, Louis , Harry, Zayn en Nadia. Ze zwaaien met een grijns naar me. "Help me.." mompel ik , het bloed staat al tot mijn nek. Straks verdrink ik.. Ik kan zwemmen ja, maar in bloed? Dit is zo stroperig dat ik het nu al benauwd van krijg, laat staan als ik erin moet zwemmen. "Waarom zouden we JOU helpen? Ooit naar jezelf gekeken?" zegt Zayn, "Haha leuk hoor Zayn, tuurlijk kan ze dat niet. Die spiegel zou zo breken" hoor ik de stem van Nadia zeggen. "Alsjeblieft..." Zeg ik half huilend, maar het is te laat om het te proberen. Het bloed komt te hoog en ik zit er midden in, ik zwem gewoon letterlijk in bloed. Er komt een zwarte gedaante aan , hij grijpt me bij de keel. Al het zuurstof wat ik nog had opgenomen voordat ik kopje-onder ging verdwijnt. Ik hoor hoe hij lacht, die lach herken ik... het is Nick's lach... Ik krijg een klap van hem en alles word weer zwart.

 

==

 

P.o.v Louis

Mijn hoofd ligt in mijn handen, knallende koppijn heb ik. Hoe kan het nu zo zijn gelopen? Ik weet dat ik toch geen antwoord erop vind en loop weer naar beneden. Er is niet echt iets in de situatie veranderd, alleen Nadia zit op schoot bij Niall. Ik ga naast Zayn zitten, hij kijk me wat wanhopig aan. "H-het komt wel goed" zeg ik met veel moeite. Zayn glimlach een beetje en kijk weer weg. "ZE BEWOOG!" gilt Zayn opeens, ik deins opzij. Mijn oren zijn nu vast doof.. " Zayn... heel eerlijk.... ik denk dat je je het heb ingebeeld.." zegt Liam. Harry en Nadia komen erbij zitten, "Nee, ik zweer het. Ik zag haar bewegen, ze kneep in haar hand!" verdedigd Zayn zich. "Ze knipperde!!" zegt Nadia super blij, terwijl ze Harry , degene die het dichtst bij haar zit, een knuffel geeft.

Alloo mensjes, kort hoofdstuk, ik weet het. Maar vandaag was ik druk, ik krijg een nieuwe kamer en daar moet ik mee helpen dus ik heb 3 muren geverf , ik heb ook sinds kort een krantenwijk en die moest ik vandaag lopen en die is best groot. Ik heb er drie uur over gedaan met hulp, laat staan als ik het alleen gaat doen. en ik hielp mijn moeder nog met haar klusjes... maar wel een hoofdstuk... Hope you like it, Comment ,vote ect. XX Amber en Nadia