Adopted by One Direction (Dutch 1D fanfic)

9

p.o.v Nadia

Het was zondag ochtend. Het was pas half 7 maar ik was al klaar wakker. Ik haalde de dekens van me af en stapte zuchtend uit bed. Ik wilde Amber niet wakker maken dus ik sloop naar onze inloop kast en pakte er een jogging broek uit en een dikke trui. Ik trok mijn paars met witte sneakers aan en liep naar de badkamer. Ik poetste even snel mijn tanden en kamde mijn haar. Ik liep de badkamer weer uit en sloop naar beneden. Ik pakte even wat geld uit het potje in de kast wat ik later wel terug zou leggen. Ik had echt even tijd nodig om na te denken en de enige manier om dat te doen is even helemaal alleen in een café gaan ontbijten... Oke... Misschien niet de enige manier maar ik had er even zin in. Ik trok mijn jas aan en liep naar buiten en sloot zachtjes de deur. Ik stapte op mijn fiets en fietste naar het café in een rustig stukje van Londen. Dat café was al  vroeg open voor mensen die moesten werken ofzo. Ik kwam daar aan en liep naar binnen, er zat alleen een man met een pak aan en een vrouw die ik rond de 50 schatte. Ik liep naar de bar. 'Hallo jonge dame, kan ik je misschien helpen?' Vroeg de vrouw achter de kassa. 'Uhm... Een chocolade broodje en een kopje thee alstublieft.' Zei ik een beetje verlegen. 'Dat is dan 4 pond alsjeblieft.' (geen flauw idee hoeveel een pond is...) Ik gaf haar het geld en ging aan een tafeltje bij het raam zitten. Ik bleef naar buiten staren en begon te denken. Wat als Nick me nog eens zo iets aan doet? Zou ik het aan iemand van de jongens vertellen? Misschien kunnen ze die jongens stoppen met dat bij me te doen... Maar aan de andere kant... die jongens van 16 leken veel sterker dan hun! Ze hadden grote spierballen enzo dus ik denk niet dat ze ze aankunnen. Nick kunnen ze wel makkelijk aan... misschien kunnen ze hem pakken als hij alleen is. 'Hallo? Darling? Gaat het wel goed?' Hoorde ik opeens. 'Huh? Ja! Alles goed!' Zei ik nep opgewekt. 'Oke... Hier is je thee en broodje. Eet smakelijk!' Zei ze lief. Ik nam een hap van mijn broodje en begon weer te denken. Amber weet ervan... Zou zij het misschien per ongeluk vertellen? Ze kan er niet zo goed tegen denk ik dat ze het geheim moet houden... Oke, ik ben er uit, ik vertel het niet aan de jongens en als Amber dat doet heb ik gewoon pech.

Ik had mijn broodje en thee op en liep het café weer uit. Het was half 9 en nog best wel koud. Ik liep naar de overkant en ging tegen een boom uit de wind zitten. ik wikkelde mijn jas nog een beetje meer om me heen en bleef maar een beetje voor me uit staren.

p.o.v Niall

'Nadia is weg!' Ik schrok wakker en ging rechtop zitten. Amber was mijn kamer binnen gekomen en keek geschokt. Het drong niet echt door wat ze zei want ik was nog er moe. 'Wat zei je?' Vroeg ik met mijn ogen nog half dicht. 'Nadia is weg!' Riep ze nog een keer. 'WAT?!' Schreeuwde ik. Ik was gelijk klaar wakker. 'Ik zei, Nadia is-' 'Ja Ja! Ik hoorde je nu wel!' Ik ging snel mijn bed uit en rende in alleen mijn boxer short naar beneden. 'Wat is er in vredens naam aan de hand?!' Zayn kwam naar beneden lopen en keek me met een moe gezicht aan. 'Nadia is weg en ik ga haar zoeken!' Riep ik naar hem. 'Ten eerste... Ze is 14 en komt vanzelf wel terug en ten tweede... JE DRAAGT ALLEEN EEN BOXER SHORT!' Riep hij met een grijns. Ik keek naar mijn onderbroek en voelde dat ik rood werd. 'Uhm ja... Ik... Was het vergeten. Maar dit is niet grappig! We moeten haar vinden! Wie gaat er nou zo vroeg weg... Zonder iets te zeggen?' Ik rende naar boven en pakte snel een spijkerbroek en mijn geel met witte EAGLES shirt aan. Ik trok ook mij witte gympen aan en rende weer naar beneden. Inmiddels stonden Harry en Liam ook beneden en ze keken me vreemd aan. 'Niall... Je overdrijft een beetje.' Zei Liam tegen me. Het boeide me niet wat hij zei. Ik pakte mijn jas en wilde naar buiten lopen maar ik voelde opeens een hand op mijn schouder. 'Liam heeft gelijk.' Hoorde ik Harry zijn lage ochtend stem zeggen. 'Ja... Ik wilde het alleen maar even melden en we kunnen beter even een paar uur wachten. We hebben haar nog niet eens geprobeerd te bellen.' Zei Amber. Ik draaide me om en wilde wat gaan zeggen maar ik bedacht me. 'Als bij het middag eten nog niet terug is gaan we haar zoeken.' Zei Zayn met een zucht. Ik zuchtte ook. Ik knikte maar gewoon. Ik trok mijn jas uit en hing hem aan de kapstok. Ik liep de kamer weer in en plofte op de bank. Harry liep de keuken in en de rest ging weer naar boven zonder ook maar iets te zeggen.

Na een kwartiertje kwam Harry terug lopen met een bord met wafels. Ik had niet eens honger... Zo zenuwachtig maakte me dit. 'Ik ben ook niet meer moe dus ik heb ontbijt voor ons gemaakt.' Zei Harry terwijl hij een wafel pakte. Hij propte het in zijn mond. 'Dat is aardig van je, maar ik heb niet zo'n honger.' Mompelde ik. 'Geen honger? Je hoeft je niet zo'n zorgen te maken! Ze komt heus weer terug hoor!' Zei Harry met een glimlach. Ik zuchtte.

p.o.v Nadia

Ah shit! Het gaat regenen. Ik deed mijn capuchon op en fietste zo snel mogelijk naar huis. Het was inmiddels al een uur of 12 en ze zullen zich vast afvragen waar ik ben. Ik zette mijn fiets in de schuur en deed de deur open met mijn sleutel. Niall kwam gelijk aanlopen en gaf me een dikke knuffel. 'Gelukkig! Je bent terug!' Riep hij opgelucht. 'Uhm... Ik was maar heel even weg hoor.' Mompelde ik. 'Even? Het was super lang! En je moet me voortaan bellen ofzo.' Zei hij ongerust. 'Ja... Zal ik doen. En trouwens, je plet me.' Zei ik naar adem happend. 'Oh... Sorry.' Hij liet me los en we liepen naar de kamer. De jongens zaten daar, ze keken naar Niall en begonnen een paar seconden later te lachen. 'Wat?' Vroeg hij. 'Ik zei toch dat je je niet ongerust moest maken!' Zei Harry met een glimlach tegen Niall. 'Ja... Niall dacht dat je inmiddels al in Zuid-Afrika zat!' Lachte Louis. Niall bloosde een beetje. 'Ach! Dat vind ik lief van je Niall!' Ik begon ook te lachen en gaf hem een por in zijn maag. Hij kon er niet echt om lachen en ging op de bank zitten. Oke dan... 'Maar... Waar zat je eigenlijk?' Vroeg Liam. 'Oh... Ik was al heel vroeg klaar wakker en ging even ontbijten in het café.' Zei ik tegen hem. 'Dat is goed hoor... Maar laat het de volgende keer wel even weten.' Zei Louis. Wat maakt hem dat uit? Ik heb het gevoel dat Louis het niet zo uitmaakt wat we doen. Maar dit klonk best bezorgd. 'Ik beloof dat ik het voortaan doe.' Beloofde ik. Louis glimlachte naar me. 'Lunchen bij de SubWay?' Vroeg Zayn. 'Ik heb geen zin.' Zei Niall chagrijnig. 'Ik blijf ook wel hier, gaan jullie maar.' Zei ik met een glimlach. Ze knikte en gingen na een paar minuten weg.

p.o.v Niall

Toen de rest weg was keek ik naar Nadia. 'Ik was echt bezorgd om je.' Zei hij met een trieste blik. 'Dat hoefde toch helemaal niet...' Mompelde ik. 'Weet ik.' Zei hij zacht. 'Maar ik vind het echt heel lief!' Ze ging met haar hoofd op mijn buik liggen en ik begon door haar lange blonde haar te aaien. 'Ik hou echt van je he... Als je dat maar weet.' Zei ik zachtjes tegen haar. 'Ja dat weet ik, ik hou ook van jou.' Zei ze lief. Ze vraagt zich nu vast af waarom ik dat zeg, maar ik wil gewoon dat ze het weet. Aangezien ik een van de weinige ben in dit huis...

Done! Ik weet nog niet of het lang is... Dat zie ik pas als het is gepubliceerd... Ik hoop het wel! Ohja... Ik kan waarschijnlijk niet zo vaak updaten vanwege school. Dat geldt denk ik ook voor Amber. Ik update The same pain sws op Dinsdag en Vrijdag en waarschijnlijk in het weekend omdat ik dan niet zo lang school heb. Mijn rooster is 1-6, vrij (om de reden dat ik dan altijd naar het ziekenhuis moet... Dus niet echt vrij...) 1-8, 1-4... Op zich niet zo druk als Amber haar rooster maar toch... Vote and Comment plz!!! XXX Nadia en Pambertje!