Odanin penceresini actim,sigara kokusu dagilsin diye. Sigarayı icime çektikçe küllerin tutusma sesini dinliyorrdum. Duman gecenin karanlığında cok net belli oluyordu ve dağılısini izliyordum, bunu ergenligimden beri yaparım. Sigarayı ictikten sonra pencereyi kapatmaya gittim...Odanin penceresi sokak kapisinin önüne bakıyordu ve evin kapisinin önünde 2 tane uzun carsafli şeylerden gördüm. Cok net bir sekilde duruyordu. Gözümün onundeydiler. Sesler çıkardım,ancak rahatsız olmadılar. Atlarimizin yaninda oylece eve bakıyorlardi. Dualar okumaya basladim. Bildiğim bütün duaları sürekli okuyordum ama onlar hala oradaydı. Ust kata cikip Azadin kapisini vurdum,kapisi kilitliydi ve acilmiyordu. Koyde gece 12 den sonra elektrikler giderdi lambalar da yanmıyordu. Korkarak asagiya indim,o zaman cinlerin insanları görünce kayboldugunu duymustum ve bu kulaktan duyma bilgiye güvenip kapiya doğru ilerlemeye basladim.
Sokak kapısını actim,o iki sey hala onumdeydi. Onlara doğru yaklaşırken ikisi birden cok ince bir sesle ciglik atmaya başladı. Ağaçlardan kuşlar uçuyor,atlar saga sola kosturuyordu. O iki sey oylesine tiz,oylesine ince bir ses çıkarmıştı ki sanki kulaklarım sağır olmuştu. Korkudan ağlayarak,titreyerek yere çöktüm. O sırada kapidan Azad cikti. "Bi neleke heyyem" diyip onları uzaklaştırdı. Daha sonra yanima kostu. Sadece "Azad" diyebiliyordum. "Korkma kardeşim,onlar bizim guvenligimiz icin buradalar" dedi. Sadece titriyordum. Prada belki 1 saat oylece kaldim ve zor zahmet eve girebildim.
Eve girdik. Salonda tekli koltuğa oturdum. Azad agzinda sigarasiyla bir şeyler soruyordu. "Gördün mü? Onlarla göz göze geldin mi gelmedin mi?" diye sordu. Hatırlamıyordum. Sadece gitmek istiyordum buradan. Azadin sorularına cevap vermeden ust kattaki odaya cikip eşyalarımi toplamak istedim. Azad kalkmama izin vermedi. "Oktay, onlarla göz göze geldin mi gelmedin mi?" diye sordu. Sakinlesmistim biraz daha, evet geldim dedim. Azadin yüzü düştü. "Yapmaman gereken bir sey yaptin" dedi. " Ben gidiyorum buralardan,iste sana yapmam gereken bir sey"dedim. Sigarasıni söndürdü. "Ve euzul cann,hak kabre cinn" dedi. Ev sanki sallanıyor gibiydi. Dünya ayaklarımin altından kaymisti sanki...
Merrdivenlerden asagiya doğru yüz üstü yere düştüm. "Onlardan kacabilecegini mi sanıyorsun" dedi. Azad söylediği bir söz ile beni bu hale getirebilmisti. Arkasında o carsafli şeyler belirtmişti. "Su an senin icin dunyadaki en guvenli yer bu ev Oktay" dedi. Doğru soyledigini düşünüyordum,soyledikleri mantikli şeylerdi. "Havis ve Efhasdan korkma. Onlar sana zarar vermezler" dedi. "Ben bunları bugun köy yolunda gördüm" dedim. Beni izlediklerrini,bunu onlara hocanin söylediğini söyledi. Sadece dinliyordum, Havis ve Efhas kapinin onune çıktılar tekrar. Azad bir bardak su getirdi. "Eğer onları ciplak gözle gorebildiysen bile ne durumda oldugunu bir düşün. Bu köye belki hic gelmemeliydin ama artık el ele verip seni kurtaracagiz" dedi.
Ben bu gördüklerimin bir rüya olmasi icin dua ediyordum. Havis ve Efhas dedigi iki sey kapinin onunde hala bize bakıyordu. Kapiyi kapattim. Bu sefer pencerelerden bizi izliyorlardi. "Onlardan rahatsız olma, sana da bana da zarar getirmezle" dedi. Yine de rahatsızlık duyduğumu söyledim. Azad sogukkanlilikla bakıyordu olaylara. "Senin degisik güçlerin var Azad doğru mu?" dedim. Evet dercesine kafasini salladi. "Ancak bunun adi güç degil,ilim" dedi. Neyse ne diyip konuya devam ettim. Bu kapidaki şeyleri onunla ben disinda köyden herhangi birinin görebilip göremeyecegini sordum. Onları sadece ikimizin görebileceğini soyledi. "Ben eve ilk geldigimde de onlar burda miydi?" diye sordum. "Evet" dedi. "Peki neden onları simdi görebiliyorum? 2 3 gunde ne degisti" dedim.
Ben bu soruları sorarken Havis ve Efhas hala bizi gözlüyordu. Onlardan urkuyotdum. "Bu koye gelmemen gerekiyordu Oktay...Bu koyde yıllardır erkek evlat olmaz,yıllardır koydeki insanlar doğum yapmıyor,dogan çocuklar da olu ve sakat doğup sonradan ölüyor" dedi. "Peki neden?" diye sordum. Buna büyük bir gunahin sebep oldugunu soyledi...Anlatmasini söylediğimde isin bu kisminin onu ilgilendirmedigini soyledi. "Biraz yat,dinlen" dedi...Sabah doğmak üzereydi. Zor bir gece geçirmiştim...Ancak kafamda bir çok soru işareti vardı. Azad bildiklerini sanki tamamiyla bana anlatmiyo gibiydi
