Peki köydeki diğer insanlar,onlar bunu biliyor mu?" diye sordum. Onların duruma cok fazla hakim olmadigini ancak cinlerin ara sıra ona da gozuktuklrini soyledi. "Eğer ki bana bir zarar gelirse köyde taş üstünde taş, baş üstünde baş bırakmazlar...Bu yüzden bu köyden gidemem. Benim bu köyden gitmem demek,bütün köyün helak olmasi demektir" dedi...
Azad gerçekten cok iyi kalpli bir insandı...O başkalarının gunahini çekiyordu ve belki bütün köyün canını o kurtarıyordu. "Köylüler de bunu bilir,beni kırmazla...O gün kahvede de o yuzden sana kucak açtılar" dedi... "Peki hoca beni neden misafir etti?" diye sordum. Bunun yalan oldugunu soyledi.
Nedenini sordugumda ise koyde cok yalniz olduğunu ve artık bir arkadaşı olmasını istediğini soyledi...Azad gerçekten çok kötü bir durumdaydı. Paketinden iki sigara çıkardım...Sigaralari yaktik..."Keşke gitmene izin verseydim Oktay...Özür dilerim" dedi ve cocuk gibi aglamaya basladi. Bende aklimdan şakalar geçirip onu susturmaya çalışıyordum. Yalandan gülüyordu ama hala huzunluydu.
Sigatalarimizi ictik..."Allah bizlere yardım edecektir kardeşim, sen merak etme" dedim...Azad bir gunah sonucu Zahize adli bir cinnia yerine onun soyundaki Havis,Efhas ve Hoca denen cinlere bırakıldı. Daha doğrusu bu cinler Azadi ailesinin elinden almisti...Azad bunları anlatırken artık bunlardan kurtulmak istedigini söyledi..."Yıllardır kendimi kurtarmak,baska bir yere gidebilmek icin uğraşıyorum..."
"Ama biliyorum ki,ben bu köyden gidersem köylüyü telef edecekler..." Peki köylünün ne suçu var? Bu gunahi annen ve baban islemedi mi diye sordum...Bir Abhaz gelenegine bağlı olan Arami büyüsü yapildigini soyledi...Anne ve babasinin define bulduktan sonra köye ziyafet çektiğini ve yemegi yiyen herkesin artık lanetlendigini söyledi...
Azad koydeki en küçük fertti...Ondan sonra erkek cocuk dogmamis,dogan kiz cocuklarida engelli doğup 5 yasina gelmeden ölmüştü...Azad disinda koyde bulunan herkes o gün ziyafetteydi...Havis,Efhas ve Hoca Azad var oldugu sürece köylülere saldırmayacakti...Bütün gece bu konular hakkinda konuşmuştuk. Onlarla ilk nasil tanistigini sordum...
Küçük yasta Havis,Efhas ve Hoca tarafindan buyutuldugunu söylemişti. "Bir gün köye yasli bir adam geldi...Bu adam ilim sahibi bir adamdi. Onu buraya köylü çağırmışti,köyü okuyup uflemesini istiyorlardı. Ben küçük bir cocuktum su içmek icin kahveye gittigimde beni kolumdan tuttu..."Min şerri dumaheyn" diyip yüzüme ufledi..."dedi.
Bu sozu duyduktan sonra hocanin arkasında tıpkı Havis ve Efhas gibi 2 cinni oldugunu gördüğünü söyledi. Hocanin da koruyucuları vardı...Yuzune uflenen bu sözden sonra kendisini soyuna çekmek isteyen cinnileri rahatlıkla gördüğünü söyledi. Köylünün bu olanlardan sonra kendisini tek kurtuluş yolu olarak gördüğünü soyledi Azad...Ancak yoruldugu belliydi...
"Nasil kurtulacagiz?" diye sordum..." Onlar bize bir zarar vermez...Ancak yasamak istedigim bir hayat var...Farklı kabilelerin cinleri icin hedef halindeyim dedi...Nedenini sordum cinler kendi kabileleri arasında kavga edebilir miydi? "Zahize Müslümandı...Havis,Efhas ve Hoca da müslüman...Ama diğerleri..." dedi. Anlattıkları tamamiyle mantıklı şeylerdi...Tekrar nasil kurtulacagimizi sordum.
"Yıllardır bu ilimleri ogrenmeye çalışıyorum...Zahizenin canina karşılık beni aldılar. Onlardan kurtulmanın tek yolu onları öldürmek" dedi. Ama onlar sana bir kötülük yapmadi dedim..."Belki doğrudan değil...Ama ben de artık arkadaşım olsun,sevdiklerim olsun,beraber maç izleyeceğim,bir yerlerde gezecegim insanlar olsun istiyorum" diyordu...Bu yapacagimizin çok tehlikeli bir sey olduğunu söyledim..." Hayatinin benim gibi bu köyde gecmesini istemiyorsan kabul etmek zorundasın Oktay" dedi
