OOHDWH CHAPTER 13

1.2K 122 14
                                    


OPERATION: 100 DAYS WITH HIM

Chapter 13: Entwined Hearts

"I'll make you remember me and prove to you that I only have eyes laid upon you." 
- Heather Alexander Morone


"I said, I love you." I repeat, she blinked her eyes twice and looked at me, laugh a little and said. "Heather, hello! What are you trying to say? Are you okay?" She stood up and before she even take a step. I immediately grab her hand, she turned her head and seems like she's confused.

"Don't give me false hopes Heather." She snapped back at me, she is trying to get her hands off me but rather I let it go. I even hold it more firmly. I stand up and hug her. "No. I am not giving you false hopes. I am just saying you what I truly feel about you." I said in her ears.

"No. This can't be. It is impossible. How can you love someone you barely know? We just met not a long time ago." Tears are starting to fall on her face. Sinusubukan pa rin niya kumawala sa aking mga bisig.

"You even believe in that? What if I am part of your past?" I reached her face, wiping up all the tears.

"Wh-what?" Naguguluhan niyang tanong. Lumayo ito ng kaunti mula sa akn, binitawan ko siya. Umusad ako ng kaunti at tinitigan siya. "What are you trying to say Heather?" She asked cutting off the gap between us.

It's now or never. The voice in my head says. Hindi magiging madali ito may possibilidad na magalit siya sa akin dahil sa nagawa ko pero she needs to know.

Huminga ako ng malalim, kumuha ng lakas ng loob at saka sinabi "I am your former boyfriend Rian before the accident. I am that guy. You are the girl I am talking about. You are currently suffering from Amnesia that's why you cannot remember me."

Hindi ito kumilos sa kinatatayuan niya tila hindi makapaniwala sa mga nadinig. "You-what? You're joking right?" Mas lalu tuloy siyang umiyak sa nadinig.

"Hindi. I am not." Seryoso kong saad.

Nilapitan ko siya, at niyakap. "Sorry Rian for not telling you the truth, alam ko hindi pa bumbalik ng tuluyan ang alaala mo pero nahihirapan na ako. Hindi ko na kaya pang magpanggap na kunwaring boyfriend mo. Ayoko na din ng kunwaring relasyon. I want us. I want the former us. I want us to be back. I still love you and it never changed."

Ramdam na ramdam ko ang unti-unting pag-iyak ni Rian. Makalipas ang ilang saglit niyakap na rin niya ako ng tuluyan at dahil sa ginawa niya, ako naman tuloy ang umiyak. Dala ng emosyon na hindi siya nagalit sakin. Ramdam ko sa yakap niya na mahal pa din niya ako kahit hindi niya sabihin.

"I am sorry Heather. Hindi ko alam. Wala ako matandaan. Ano nangyare? Naguguluhan ak.o" Yun lamang ang nasabi niya pero parang sasabog na ang puso ko sa nadinig, at yun ang mahalaga sa ngayon that she still cares for me.

"Sorry Heather, ngayon naiintindihan ko na kung bakit ang saya saya ko kapag kasama kita. Yun pala naging parte ka na ng buhay ko noon pa man. Naiintindihan ko na din kung bakit lagi kita napapanaginipan, siguro yun yung mga alaala natin ng tayo'y magkasama pa noon. Sorry Heather kung hindi pa din kita maalala ng lubusan. Inaamin ko sa saili ko na kahit sa sandaling panahon na nakasama kita ay natutunan kong mahalin ka-- I love you Heather and that's all that matters. Kung ano ang meron tayo ngayon iyon muna ang pagtuunan natin ng pansin." Mas lalu ko pang hinigpitan ang pagkakayakap sa kanya.

She still loves me and its a clear sign that we're meant to be.

Kumawala siya mula sa pagkakayakap sa akin, pinunasan ko ang mga luhang kanina pa umaagos sa maganda at maamo niyang mukha. Tinititigan niya ako pagkara'ay tumawa. "What?" I said to her.

Operation: 100 Days With HimWhere stories live. Discover now