Adam Green

Το λάθος(τρίτο μέρος)

"Όσο και αν θέλω να σε πάρω άγρια τώρα ,δεν πρόκειται να γίνει "
Ορίστε;
Τον κοιτούσα με ένα ερωτηματικό βλέμμα,το οποίο έκρυβε απογοήτευση.
"Δεν θα κάνω αυτό το λάθος. "
"Λάθος;" Είπα φανερά εκνευρισμένη .Ώστε αυτό είμαι για εκείνον; Ένα λάθος; Τόση ώρα είναι ένα λάθος; Ο τρόπος που με κάνει να νιώθω είναι λάθος; Η χημεία μας είναι λάθος;
"Μην προτρεχεις πριγκίπισσα. Ηρέμησε... Εννοώ ότι θέλω να το κάνω σωστά."
Το βλέμμα μου είναι καθαρά ερωτηματικό τώρα.
"Θέλω να σε βγάλω έξω. Δεν σε βλεπω σαν έναν τρόπο ευχαρίστησης. Σε βλέπω σαν κάτι παραπάνω. Κάτι πολύ παραπάνω. Σε θέλω ολοκληρωτικά , θέλω να κοιμάμαι και να ξυπναω μαζί σου, θέλω να μαγειρεύω και να τρώω μαζί σου ,θέλω να κάθομαι να χαϊδεύω το κορμί σου όλο το βράδυ και να σε βλέπω να κοιμάσαι πάνω μου. Και κυρίως θέλω να είσαι ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ!"
Τα λόγια του με τρελεναν. Δεν το πιστεύω αυτό που ακούω. Αλλά όσο ωραίο και αν ακούγεται δεν γίνεται. Είναι ένα ψέμα.
"Ανταμ..." Ξεκίνησα να λέω κοιτώντας τον μέσα στα μάτια
"Μην είσαι βιαστική"
"Πριν δύο μέρες ήσουν με την Ρεββέκα στο γραφείο σου και σήμερα μου λες όλα αυτά; Λυπάμαι αλλά καταλαβαίνεις ότι δεν γίνεται αυτό. Πως θα σου φαινόταν αν με έβλεπες εμένα με άλλον;!" Ο ερωτισμός της προηγούμενης κατάστασης είχε φύγει και είχε αντικατασταθεί απο θυμό.
Για πρώτη φορά έβλεπα τον Άνταμ να τα έχει χαμένα. "Θα τον σκότωνα!"
"Ναι είδαμε κατά πόσο αληθεύει αυτό..." Είπα αναφερόμενη στον Ρίτσαρντ και στον παραλίγο βιασμό μου που θα μπορούσε να εχει αποτρέψει. Το βλέμμα του σκοτείνιασε.. Ωχ το παράκανα...
"Σε παρακαλώ σκεψου το..." Είπε και απομακρύνθηκε
Τι έγινε μέσα σε μισή ώρα; Πως φτάσαμε εδώ;
Η διάθεση μου ήταν απαίσια και εψαξα την Κάτια στο πλήθος.
Την είδα να μιλάει με τον Ιαν! Καλύτερα να μην την ενοχλήσω. Θα μου τα πει αύριο...ετά από μισή ανυπόφορη ώρα αποφάσισα να φύγω. Ή κάτια δεν ήταν πουθενά ,το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να πάρω ταξί καθώς είχαμε έρθει με το δικό της αμαξι.
Πήρα τη τσάντα μου και το παλτό μου και βγήκα από την αίθουσα.
Προσπαθούσα χωρίς αποτέλεσμα να βρω ταξί. Δεν περνούσε κανένα και οποίο τελικά περνούσε ήταν γεματο. Λογικό καθώς είμαστε στα προάστια.
Είχα χάσει τις ελπίδες μου όταν μία στάλα νερό έπεσε στο κεφάλι μου. Όχι ρε γαμωτο!
Σύντομα ξεκίνησε να ψιχαλιζει και εγώ καταριωμουν την τύχη μου.
Αποφάσισα να ξαναπαω μέσα ,πριν καταφέρω να στριψω σταματάει ο Άνταμ μπροστά μου με το αμάξι του.
"Μπες μέσα " είπε απαιτητικά γιατί ξέρει ότι θα του έλεγα σίγουρα όχι.
Με κοιτούσε με ένα βλέμμα σαν να με προκαλούσε να του φέρω αντίρρηση.
Αποφάσισα να μην πω τίποτα και μπήκα μέσα στο αμάξι.
Η διαδρομή μέχρι το σπίτι ήταν υπερβολικά μεγάλη με την ησυχία που επικρατούσε.
"Έχω αρχίσει να χτιζω την υπόθεση μου ενάντια στον Ρίτσαρντ" είπε
"Ωραία" είπα ξερά.
Αυτές ήταν οι μόνες κουβέντες που ανταλλάξαμε μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι.
Μισή ώρα τουλάχιστον μετά ήμασταν έξω απο το σπίτι μου .
"Σευχαριστω" είπα και έπιασα τα πράγματα μου μου έπιασε το χέρι και τα βλεμματα μας κλείδωσαν
"Σε παρακαλώ... Σκεψου το... Θέλω πολύ αυτά που σου είπα να γίνουν αλήθεια." Είπε , μου άφησε το χέρι και άγγιξε το μάγουλο μου.
"Γαμησε το το λάθος!" Είπε και ενωσε τα χείλη μας αμέσως. Ήταν αυτό ακριβώς που ήθελα. Ή γεύση του ,τόσο γνώριμη και τόσο ξένη την ίδια στιγμή ,και οι γλώσσες μας να κάνουν τον τρελό χορό τους. Απομακρυνθήκαμε για να πάρουμε ανάσα.
Ανασυγκροτήθηκα
"Καληνύχτα Άνταμ , σε ευχαριστώ και πάλι" είπα και βγήκα από το αμάξι. Δεν απάντησε και βγήκε από το αμάξι ακολουθώντας με. Φτάσαμε στην πόρτα μου. Με κοιτούσε επίμονα...
"Ναι" είπα σιγανα
"Τι ναι;" Είπε μην πιστεύοντας το τι ακούει
"Ναι ,δέχομαι να βγούμε... ΕΝΑ ραντεβού"
"Δεν ξέρεις πόσο χαρούμενο με κάνεις."
"Κάτι καταλαβαίνω "
"Θα μιλήσουμε. Καληνύχτα όμορφη." Είπε μου φίλησε το χέρι και έφυγε.
Μπήκε μέσα στο αμάξι και περίμενε να μπω στο σπίτι για να φύγει...
Και τώρα το συνειδητοποίησα....
Συμφώνησα να βγω ραντεβού με τον Άνταμ...

_______________________________________
Γεια σας!  Να και το σημερινό κεφάλαιο!
Ελπίζω να σας άρεσε!
Σας ευχαριστώ πολύ για την στήριξη σας!
Vote και comment αν σας άρεσε.
Φιλιά πολλά!
-Lib